Μαρίνα Σάττι: Όταν η αυθεντικότητα γίνεται σκάνδαλο
Στην εποχή που ένα χασμουρητό μπορεί να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο, η Μαρίνα Σάττι εμφανίζεται να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις με λίγο αυστηρή, θα λέγαμε, αυτοκριτική. Στη συζήτησή της με τη Νίκη Λυμπεράκη στη Μεγάλη Εικόνα, η τραγουδίστρια μίλησε συναισθηματικά αλλά λιγάκι μαζεμένα για την εμπειρία της στη Eurovision, τις προσωπικές της δυσκολίες και τη συνεχή στοχοποίησή της.
Το χασμουρητό που έγινε εθνικό θέμα
Το χασμουρητό της Μαρίνας στη συνέντευξη Τύπου της Eurovision ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια του τραγικά αστείου για την ίδια αλλά και για πολύ ακόμα κόσμο. «Θα μπορούσα να έχω υπάρξει πιο έξυπνη και υποψιασμένη μέσα σε αυτή τη διαδικασία», παραδέχτηκε η καλλιτέχνιδα, εξηγώντας πως το κλίμα ήταν τεταμένο από την αρχή. Όπως περιέγραψε, η συμμετοχή της στον διαγωνισμό έμοιαζε περισσότερο με στρατιωτική αποστολή παρά με μουσική γιορτή.
«Θα μπορούσα να έχω υπάρξει πιο έξυπνη κι υποψιασμένη γενικότερα μέσα σε αυτή τη διαδικασία. Ήταν μία πολύ ιδιαίτερη χρονιά μιλώντας με καλλιτέχνες που έχουν πάει στο παρελθόν. Υπήρχε τεταμένο κλίμα από πριν πάμε στη Σουηδία και στους δρόμους. Δεν μπορούσα να βγω βόλτα. Έπρεπε να είναι με τη συνοδεία αστυνομίας» δήλωσε η Σάττι
Με τις συνθήκες ασφαλείας στη Σουηδία να θυμίζουν αεροδρόμιο και στρατιωτική συνοδεία να την ακολουθεί παντού, η εμπειρία της απέχει πολύ από αυτό που φαντάζονται οι θεατές του φαντασμαγορικού show. «Το χασμουρητό μου συνδέθηκε με ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα από έναν δημοσιογράφο, για το αν νιώσαμε ασφάλεια λόγω της κατάστασης στη Γάζα. Η απάντηση που άκουσα δε με κάλυψε και η αντίδρασή μου γιγαντώθηκε χωρίς να το καταλάβω», δήλωσε.
Η Μαρίνα δεν αρνείται το λάθος της, αλλά θίγει και κάτι βαθύτερο: την ακατανόητη ταχύτητα με την οποία μικρές, ανθρώπινες στιγμές μετατρέπονται σε μέσα μαζικής στοχοποίησης. «Μετανιώνω και λυπάμαι επειδή δεν ήμουν μόνη μου κι εκπροσωπώντας την Ελλάδα κι έχοντας συνεργάτες δίπλα μου, μπορεί να ήρθαν σε δύσκολη θέση. Λυπάμαι σε περίπτωση που δυσκόλεψα ανθρώπους, που με είχαν στηρίξει», τόνισε.
Η προσωπική της απώλεια
Η συζήτηση έφτασε και σε πιο ευαίσθητα θέματα, όπως ο θάνατος του πατέρα της. Η Μαρίνα αποκάλυψε ότι υπήρξε μια δεκαετία κατά την οποία δεν είχε επικοινωνία μαζί του, λόγω του χωρισμού των γονιών της. Ο πατέρας της, ζώντας στο Σουδάν, βρέθηκε ξαφνικά στη ζωή της ξανά πριν από δύο χρόνια, όταν αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα λόγω του πολέμου.
«Χάρηκα πολύ που σκέφτηκα ότι θα έχουμε λίγο χρόνο να αναπληρώσουμε τα χρόνια που ήμασταν μακριά. Δυστυχώς, όμως, η απώλεια ήρθε ξαφνικά, αφήνοντας ένα κενό που ακόμα παλεύω να γεμίσω», είπε. Αυτή η εξομολόγηση δεν είναι μόνο προσωπική, αλλά και ένας καθρέφτης για τις σχέσεις που συχνά παίρνουμε ως δεδομένες.
Οι παρεξηγήσεις και οι παρερμηνείες
Η Μαρίνα αναφέρθηκε επίσης στις αντιδράσεις για την εμφάνισή της στην Κωνσταντινούπολη. «Ποιος Έλληνας πάει στην Πόλη και δε συγκινείται; Ποιος δε νιώθει τη σύνδεση με την Ιστορία και τον Πολιτισμό μας;», αναρωτήθηκε, αποδομώντας την κριτική που δέχτηκε για τη συγκίνησή της. «Το βίντεο υπάρχει στο διαδίκτυο. Τα λόγια μου ερμηνεύθηκαν εκτός πλαισίου και αυτό με έχει δυσκολέψει. Δεν καταλαβαίνω τι ήταν τόσο περίεργο από αυτά που είπα».
Απαντώντας σε κατηγορίες ότι οι δηλώσεις της κρύβουν πολιτική ατζέντα, ήταν σαφής: «Δε νιώθω τις τοποθετήσεις μου πολιτικές. Δε με νοιάζει να γίνω βουλευτής. Αυτό που λέω είναι οι δικές μου, αυθεντικές σκέψεις».
Η Μαρίνα Σάττι ως σύμβολο πολυπλοκότητας
Μέσα από τη συζήτησή της, η Μαρίνα ανέδειξε κάτι που σπάνια γίνεται κατανοητό στην ελληνική κοινωνία: πως η πολυπλοκότητα δεν είναι πρόβλημα, αλλά πλούτος. Είναι καλλιτέχνιδα, γυναίκα, κόρη μεταναστών, εκπρόσωπος της ελληνικής μουσικής σκηνής, και όλα αυτά ταυτόχρονα. Κι όμως, αυτή η αυθεντικότητα φαίνεται να ενοχλεί. Το χασμουρητό, ο θάνατος του πατέρα της, η συγκίνηση στην Κωνσταντινούπολη – όλα γίνονται αφορμή για να συζητηθούν με τρόπους που συχνά αγγίζουν την επιφάνεια, χωρίς να βλέπουν τον άνθρωπο πίσω από τις πράξεις.
Ίσως ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε πως τα δημόσια πρόσωπα, ακόμα κι αν μας εκπροσωπούν, δε μας ανήκουν. Και ίσως να θυμηθούμε ότι η Μαρίνα Σάττι είναι, πάνω απ’ όλα, μια καλλιτέχνιδα που αξίζει να κρίνεται για τη μουσική της – όχι για το πώς χασμουριέται.
