Για 286 μέρες, κοιτούσαν τη Γη από μακριά. Ένα στρογγυλό, γαλάζιο θαύμα που φαινόταν απέραντο και συνάμα τόσο μακριά. Ο Μπουτς Γουίλμορ και η Σάνι Γουίλιαμς δεν έπρεπε να μείνουν εκεί τόσο καιρό. Μόλις 8 ημέρες είχαν προγραμματίσει, αλλά το Διάστημα είχε άλλα σχέδια. Μια βλάβη στον κινητήρα της Boeing τους ανάγκασε να παραμείνουν σε τροχιά για εννέα ολόκληρους μήνες, μέχρι που η SpaceX τους έφερε επιτέλους πίσω.

 

Προβληματισμός στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό: To Starliner άρχισε να κάνει «παράξενους θορύβους» - Ακούστε το

 

Το ταξίδι της επιστροφής ολοκληρώθηκε στα νερά της Φλόριντας, όταν η κάψουλα προσθαλασσώθηκε απαλά, λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Οι αστροναύτες, κουρασμένοι αλλά γεμάτοι ανακούφιση, ένιωσαν για πρώτη φορά μετά από μήνες την αίσθηση του να ανήκεις κάπου. Και τότε, μέσα στα ήρεμα κύματα, εμφανίστηκαν εκείνοι που θα τους έκαναν να νιώσουν πραγματικά σπίτι τους.

 

 

Γκρίζα πτερύγια ξεπρόβαλλαν μέσα από το νερό. Ένα κοπάδι δελφινιών είχε πλησιάσει την κάψουλα, σαν να γνώριζε πως αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν απλώς επισκέπτες από το Διάστημα, αλλά ταξιδιώτες που επέστρεφαν στην αγκαλιά του πλανήτη τους. Τα δελφίνια άρχισαν να κολυμπούν γύρω από την κάψουλα, στροβιλίζονταν, έκαναν μικρά άλματα. Χόρευαν, σαν να γιόρταζαν την επιστροφή των ανθρώπων που τόσους μήνες έλειπαν. Δεν ήταν υποδοχή με σημαίες και χειροκροτήματα, αλλά ήταν κάτι πιο βαθύ, πιο αληθινό.

 

 

Η Σάρα Γουόκερ, διευθύντρια διαχείρισης της αποστολής Dragon, δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή της:
«Ήταν πραγματικά μαγικό να το βλέπουμε», είπε στη συνέντευξη Τύπου.

 

 

Κανείς δεν ξέρει αν τα δελφίνια καταλάβαιναν τι είχε συμβεί. Αν ένιωσαν τη μοναξιά αυτών των ανθρώπων, την ανάγκη τους να επιστρέψουν σε μια θάλασσα, έναν ουρανό, έναν αέρα που να τους ανήκει. Αλλά εκείνη τη στιγμή, δε χρειαζόταν καμία επιστημονική εξήγηση. Για τους αστροναύτες, για όσους παρακολουθούσαν από μακριά, για όλους εμάς, ήταν ένα μήνυμα: Όσο μακριά κι αν ταξιδέψεις, η Γη θα βρίσκει πάντα τον τρόπο να σε καλωσορίζει πίσω.