Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε ο Ορέστης Τζιόβας στο «MEGA Καλημέρα» με αφορμή τη νέα του παράσταση «Cancel», ανοίγοντας ξανά τα χαρτιά του σχετικά με τη ζωή του, την ταυτότητά του αλλά και τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε συνηθισμένοι -σε βαθμό μουδιάσματος- σε ατάκες συνεντεύξεων τύπου Νεφέλης Ορφανού «η ομοφυλοφιλία είναι παραβατική» ή το άλλο το κορυφαίο που μάθαμε σήμερα από τον κο Βεργή πως «ο Κασσελάκης είναι κρυφοστρέιτ, τον έκαναν να το παίζει γκέι». Κι έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες ατάκες, γιατί αυτές ακούμε στα σπίτια μας, στην τιβί, στον δρόμο, γιατί ο ομοφοβικός οχετός καλά κρατεί στη χώρα μας και φωνές που λένε τα αυτονόητα και προβληματίζονται ή επιλέγουν τον δρόμο της αγάπης, μένουν πίσω ή σπιλώνονται από την υποκρισία του PR με περσόνες που για να μη φάνε cancel, ανάθεμα κι αν εννοούν αυτά που λένε.

Είναι όμως κι οι άνθρωποι σαν τον Τζιόβα, που φροντίζει να μας θυμίζει ότι κάθε φορά που του δίνεται βήμα, πως θα είναι εκεί για να μιλήσει ανθρώπινα και να διώξει αυτό το μούδιασμα του φόβου από επάνω μας. Κι όχι για να μας κάνει μάθημα, όχι για να αλλάξει κανενός τα μυαλά, αλλά για να μοιραστεί το βίωμά του: «Έχω βιώσει τον σεξισμό ως μέλος μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Στο σχολείο ήμουν από εκείνους που κορόιδευα άλλα άτομα», ανέφερε. «Καλό είναι να παραδεχόμαστε πράγματα τα οποία υπήρξαμε και πλέον γινόμαστε καλύτεροι. Ήμουν ψώνιο όταν μπήκα στο 1ο έτος της σχολής μου γιατί προερχόμουν από ένα λαϊκό περιβάλλον. «Την άκουσα» γιατί σκεφτόμουν ότι δεν ήμουν σαν τους ανθρώπους που συναναστρεφόμουν πριν μπω στην σχολή υποκριτικής.» 

Γιατί, όσο κι αν χτυπιόμαστε στα κάγκελα για το ποιόν μας, κάποια στιγμή κι αδικήσαμε και μας ρούφηξαν τα πρότυπα κι επιλέξαμε να κάνουμε λάθος ή να γίνουμε ανήθικοι, ρατσιστές ή προκατειλημμένοι, από τον φόβο μας μήπως δεν ανήκαμε, μήπως μέναμε εκτός. Κι είναι ωριμότητα κι εξέλιξη να αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι πέρα και πάνω από όλες αυτές τις σκοτεινιές που θα συνεχίσουν να έρχονται κατά πάνω σου, διότι είναι ο μόνος τρόπος να τις αποφεύγεις.

Σε σχέση με τις δηλώσεις που είχε κάνει στο παρελθόν για τη σεξουαλικότητά του και την εξάρτησή του από ουσίες, ανσφέρθηκε στο ότι ένιωθε περισσότερο σέξι και “φλερτικός”, ενώ του γεννήθηκε η επιθυμία να εξερευνήσει τις ερωτικές επαφές με άντρες και γυναίκες. Επίσης ανέφερε ότι η έλξη του προς το αντρικό φύλο ήρθε σαν πειραματισμός γύρω στα 22 του, ενώ στις ερωτικές αυτές απαφές προχώρησε με φίλους του, άτομα δηλαδή που ένιωθε ασφάλεια. Δήλωση η οποία, άπαξ κι έγινε, έφερε ένα ομοφοβικό παραλήρημα σε βάρος του, συνδυαστικά με τη φράση του για την τοξική αρρενωπότητα και τον ερωτισμό που εμπεριέχεται σε μια αντρική φιλία: «Δεν ερωτεύτηκα ποτέ μου κάποιο αγόρι, το διαχωρίζω από το σ3ξ. Θεωρούσα πάντα ότι τα αντρικά κολλητηλίκια είχαν κάτι ερωτικό μέσα τους που δεν είναι καθόλου σ3ξουαλικό. Έχουν τη διεκδίκηση της προσοχής, της φροντίδας, του νοιαξίματος μέσα από ένα φίλτρο πολύ macho.»

Για εκείνες λοιπόν τις δηλώσεις, ανέφερε πως: «Έλαβα πολλά μηνύματα στήριξης για τη δημοσιοποίηση των σεξουαλικών εμπειριών μου. Στόχος μου ήταν να πάψουμε να είμαστε οπισθοδρομικοί. Όμως δέχτηκα κι αρνητικά μηνύματα για τη σεξουαλικότητα, φρικτά πράγματα άλλα δε με ενοχλεί. Δυστυχώς υπάρχει τεράστιος ρατσισμός και ομοφοβία.»

Τέλος, σχολιάζοντας τον Στέφανο Κασσελάκη, που έχει μιλήσει ανοιχτά για τη σεξουαλικότητά του, δήλωσε πως «Όσο φωτίζεται μία κατάσταση τόσο λιγότερες σκιές έχει.» Κι όντως, έτσι είναι.

Πηγή φωτογραφίας: instyle.gr