Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή του Creta TV, ο Μανώλης Παπακαλιάτης μίλησε, όχι για τον μεγάλο σκηνοθέτη, όχι για τον ταλαντούχο ηθοποιό, όχι για τον πρωτοπόρο δημιουργό, μα για τον γιο του, Χριστόφορο, αποκαλύπτοντας στιγμιότυπα από τη ζωή και τα όνειρα του νεαρού καλλιτέχνη, λέγοντας, ουσιαστικά, τη φράση που δεν υπάρχει περίπτωση, άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη, να μην έχει ακούσει κάποια στιγμή από τους γονείς του. Το γνωστό «εγώ είχα άλλα όνειρα για σένα». Το συγκεκριμένο απόσπασμα προβλήθηκε στην εκπομπή “Ελένη” του Mega.
Ο Μανώλης Παπακαλιάτης μοιράστηκε τις σκέψεις του για το πώς εξελίχθηκε ο επαγγελματικός προσανατολισμός του γιου του, ενώ αναφέρει ότι αρχικά, ο Χριστόφορος είχε ενδιαφερθεί για το θέατρο της σχολής του Μωραΐτη, αλλά ο ίδιος είχε διαφορετικές επιθυμίες για το μέλλον του, θέλοντας να τον στρέψει προς μια καριέρα στα Οικονομικά. Ευτυχώς για το ελληνικό σινεμά και τηλεόραση, ο γιος του απεδείχθη αρκετά πεισματάρης και κατάφερε να είναι ένας εκ των κορυφαίων δημιουργών αυτή τη στιγμή στη χώρα.
«Θυμάμαι τη στιγμή που αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την τέχνη. Αρχικά, ήταν κολλημένος με το θέατρο της σχολής του Μωραΐτη, αλλά εγώ είχα άλλα όνειρα. Θεώρησα ότι θα ήταν καλό να σπουδάσει οικονομικά για να ασχοληθεί με επιχειρήσεις και να μάθει πέντε πράγματα», εξηγεί ο Μανώλης και μας θυμίζει όλες εκείνες τις φορές που πήγαμε όλο χαρά κι άγχος κι ενθουσιασμό να πούμε στους γονείς μας ότι γραφτήκαμε στη θεατρική ομάδα, ή πως θέλουμε να σπουδάσουμε ζωγραφική και μας κοίταξαν σαν να τους είπαμε πως θέλουμε να πάμε να μετοικήσουμε στα Μάταλα με τους χίπηδες. Ή τις φορές που έπρεπε να υπερασπιστούμε πως δεν υπάρχουν «σοβαρές» κι «αστείες» δουλειές, ή σχολές που σου μαθαίνουν χρήσιμα πράγματα κι άλλες που σε αφήνουν χωρίς κανένα εχέγγυο. Τις φορές που έπρεπε να αποδείξουμε πως ναι, η τέχνη είναι (και) δουλειά.
Στην προκειμένη, ο Χριστόφορος επέλεξε να ακολουθήσει το πάθος του για την τέχνη αντί να ακολουθήσει τη συμβουλή του πατέρα του. Καλλιτεχνική φύση από κούνια, το μικρόβιο υπήρχε πάντα και ξέσπασε παίζοντας τον ρόλο των “Μήτσων”. Τότε ήταν, σύμφωνα και με τον πατέρα του, που διαπίστωσε ότι αυτή η πορεία τον εκφράζει καλύτερα.
«Έπαιζε τους «Μήτσους» κι όταν είδε ότι αυτό προχωράει, μου λέει ‘ρε μπαμπά αν φύγω τώρα και χαθώ 4-5 χρόνια από το προσκήνιο, θα χαθώ. Οπότε νομίζω ότι δεν πρέπει να ασχοληθώ με τα οικονομικά τα οποία ούτως ή άλλως δεν τα πολύ πάω καλά», πρόσθεσε ο Μανώλης Παπακαλιάτης. Κι ευτυχώς δε χάθηκε. Είναι όμως πολλά, πάρα πολλά τα νέα ταλέντα που χάθηκαν και μαράζωσαν γιατί δεν τόλμησαν εκείνο το βήμα τη στιγμή που το ένιωθαν περισσότερο, από φόβο μήπως απογοητεύσουν τους γονείς τους που ναι, ίσως και να έχουν άλλα όνειρα. Όμως, ας κρατάμε στην άκρη του μυαλού μας, πως είναι τα δικά τους όνειρα, όσο εμείς θρέφουμε τα δικά μας.
Θα συμφωνήσει κι ο κος Μανώλης σε αυτό, σίγουρα.
