Μόλις έσκασε. Και δεν είναι απλώς μια νέα κυκλοφορία. Είναι ένα μανιφέστο. Ένα δεύτερο χτύπημα που κάνει τη λέξη “συνέχεια” να μοιάζει λίγη. Με το «POP TOO», η Μαρίνα Σάττι δεν παίζει safe. Αντίθετα, διαλύει τις βεβαιότητες γύρω από το τι πρέπει να είναι η pop – και χτίζει κάτι δικό της: ένα υβρίδιο από παράδοση, club, τρας, λυρισμό, θράσος, φεμινισμό και τρυφερότητα.
Μόλις 11 μήνες μετά το εκρηκτικό POP, που έσπειρε δονήσεις σε κοινό και media, η Σάττι επιστρέφει όχι απλά για να συνεχίσει –αλλά για να απογειώσει. Το «POP TOO» είναι το άλμπουμ μιας δημιουργού που ξέρει ποια είναι, δεν έχει τίποτα να αποδείξει και γι’ αυτό τολμά τα πάντα. Με δέκα κομμάτια-χαμαιλέοντες, που γλιστρούν από trap σε παραδοσιακά μοτίβα και από lo-fi μελαγχολία σε rave φρενίτιδα, ο δίσκος είναι κάτι παραπάνω από μουσική: είναι τοποθέτηση.
Και είναι αυτή η αδιαφορία της Σάττι για το “αποδεκτό” που κάνει τον δίσκο πολιτική πράξη. Δεν κυνηγάει το universal like –και γι’ αυτό, ίσως, κερδίζει το απόλυτο respect.
Τι λένε τα τραγούδια του «POP TOO»;
1. Ανατολή – Εκεί που γεννιέται η αγάπη για τον εαυτό
Το άλμπουμ ανοίγει με ένα από τα πιο τρυφερά κομμάτια της Σάττι. Η «Ανατολή» δε φωνάζει –ψιθυρίζει. Μιλά για την απώλεια, την προσμονή, την αναγέννηση. Είναι ένα συναισθηματικό ξημέρωμα, φτιαγμένο με απλές λέξεις και ατόφια ένταση. Είναι η αρχή μιας νέας ημέρας, αλλά και ενός εαυτού που έμαθε μέσα από την απώλεια. Μοιάζει με ποίημα. Και είναι.
2. Lola – Δε γεννήθηκα για να σ’ αρέσω
H Lola είναι η εσωτερική Beyoncé κάθε γυναίκας που έχει ακούσει το “πότε θα κάνεις παιδί;” μία φορά παραπάνω. Μια αντι-ηρωίδα, μια alter ego φιγούρα που σπάει το καλούπι της «καλής κοπέλας». Φωνάζει “Δε με ενδιαφέρει αν είμαι role model” και σπάει τα social-friendly φρένα του τι επιτρέπεται να πει μια γυναίκα. Η Lola είναι θρασεία, sexy, θορυβώδης και απολύτως unapologetic. Και σε κάνει να τη θες για best friend και για επανάσταση ταυτόχρονα.
3. Επάνω στο τραπέζι – Ένα anthem εξουσίας
Σε αυτό το κομμάτι, η Σάττι δεν απλά χορεύει πάνω στο τραπέζι –το καταλαμβάνει. Η παρουσία της δεν είναι για να διακοσμεί, αλλά για να επιβληθεί. Μιλάει με ρυθμούς που βγάζουν σπίθες και στίχους που πετούν μαχαίρια. Είναι το απόλυτο anthem για τις γυναίκες που μπήκαν σε δωμάτια όπου δεν τις ήθελαν –και έκαναν τον χώρο δικό τους.
4. Έλα, Έλα (feat. Saske) – Love story made in Beton
Όταν trap και λυρισμός πίνουν κρασί κάτω από τη λάμπα της λεωφόρου, γεννιέται το Έλα, Έλα. Η Σάττι και ο Saske πλάθουν ένα σύγχρονο love story που ξεφεύγει απ’ τα παραμύθια –και βουτάει στην πραγματικότητα των πολυκατοικιών, της απόστασης, του “τι θα γινόταν αν…”. Είναι ένα κομμάτι που χτυπάει στα ευαίσθητα νεύρα, χωρίς φιοριτούρες.
5. “Αυτοκίνητο” – Ένα τραγούδι για όσα δεν προλάβαμε
Το «Αυτοκίνητο» είναι μια μελαγχολική, αλλά καλλιτεχνική αποτύπωση του «σχεδόν», της απογοήτευσης και του “αόρατου” πόνου που προκαλεί η απώλεια. Η Σάττι καταφέρνει να μεταφέρει την αίσθηση ενός χωρισμού που φεύγει σαν καπνός, με ήχους που θυμίζουν αποκομμένες τηλεφωνικές γραμμές και μια ανατριχιαστική διάλυση του ήχου προς το τέλος του κομματιού. Όπως το αυτοκίνητο που χάνεται στον ορίζοντα, έτσι και οι αναμνήσεις απομακρύνονται χωρίς να μπορούμε να τις κρατήσουμε.
6. “Μπλουζάκι” – Cool, σαρκαστικό και αληθινό
Με σαρκαστική διάθεση και vintage αισθητική, το «Μπλουζάκι» είναι μια δήλωση επαναστατημένης pop. Η Σάττι καταφεύγει στο μπλουζάκι της για να γράψει όσα δεν μπορεί να φωνάξει – υπονοώντας την προσωπική της αντίσταση απέναντι σε όσους την κρίνουν και την περιορίζουν σε «κουτάκια». Με αναφορές στα «00s» και μουσική που παντρεύει lo-fi, trap και breakbeats, το τραγούδι εκφράζει μια αγωνία γεμάτη ειρωνεία.
7. “Καβουράκια” – Μαρίνα Σάττι & Locomondo σε ένα reggae καλοκαιρινό πανηγύρι
Το πιο καλοκαιρινό κομμάτι του POP TOO, το «Καβουράκι» είναι μια ανάσα φρέσκου αέρα. Σε συνεργασία με τους Locomondo, η Σάττι δημιουργεί έναν ήχο που συνδυάζει reggae με παραδοσιακά στοιχεία και φέρνει στο μυαλό καλοκαίρια χωρίς πρόγραμμα και χωρίς άγχη. Αν το τραγούδι είχε χρώματα, θα ήταν γαλάζιο και ροζ, φέρνοντας την αίσθηση της αλμύρας και της χαλαρής ανεμελιάς του ελληνικού καλοκαιριού.
8. “Bye Bye” – Η Μαρίνα Σάττι και ο Νέγρος του Μοριά
Το «Bye Bye» είναι μια κραυγή απελευθέρωσης και αντίστασης. Η Σάττι και ο Νέγρος του Μοριά, με δυναμικό ήχο και στιβαρούς στίχους, λένε αντίο χωρίς μελαγχολία, με δύναμη και αποφασιστικότητα. Είναι το τραγούδι που δεν παρακαλά για επιστροφή – το «Bye Bye» είναι μια άμεση, επιθετική απελευθέρωση, μια καθαρή δήλωση ότι το παρελθόν έχει τελειώσει.
9. “IGaga!” – Ένα ποπ πείραμα από το μέλλον
Το «IGaga!» είναι ένα πείραμα που συνδυάζει pop, τεχνολογία και παράνοια. Μέσα από glitch ήχους και ακατάστατα beats, η Σάττι δημιουργεί μια pop που ακούγεται σαν να προέρχεται από το μέλλον. Στίχοι που εναλλάσσονται μεταξύ αγγλικών και ελληνικών, χωρίς σταθερή ταυτότητα, αντανακλούν την αίσθηση του χαοτικού κόσμου που ζούμε.
10. “POP (All the voices in my head)” feat. Tso – Η Σάττι κάνει logout απ’ την κανονικότητα
Το τελευταίο κομμάτι του POP TOO είναι ένα ηχητικό μανιφέστο που αποδομεί την ίδια την έννοια της pop. Με αυτοσαρκασμό και ειρωνεία, η Σάττι παίρνει την κανονικότητα και την αφήνει πίσω, χορεύοντας με το χάος της εποχής μας. Αναφέρεται σε όσα έχουν σχολιαστεί για εκείνη, τη μουσική της, το φύλο της και την καλλιτεχνική της ταυτότητα, ενώ το τραγούδι τοποθετεί την pop σε μια κατάσταση πλήρους έκθεσης και πειραματισμού.
