Πολλές φορές λέμε πως οι φίλοι, είναι η οικογένεια που επιλέγεις. Προφανώς λοιπόν, όταν νιώθεις κάποιον «οικογένεια», τον νοιάζεσαι βαθιά και σίγουρα δε θέλεις αυτόν τον άνθρωπο να τον δεις πληγωμένο. Έτσι όταν προκύψει μια ανάγκη του φίλου σου, προσπαθείς να κάνεις τα πάντα για να τον προστατεύσεις από τυχόν κακοτοπιές και άσχημες αποφάσεις λες και είσαι ο γονιός του -καμιά φορά και χειρότερα από γονιό. Όμως αυτές οι πρακτικές δεν είναι πάντα ωφέλιμες για το ίδιο το άτομο και τη μεταξύ σας σχέση, στην οποία δημιουργείται ρήξη. Πάμε παρακάτω να δούμε 6 συμβουλές για ‘σένα που νοιάζεσαι πολύ το φιλαράκι σου και πρέπει να οριοθετήσεις τις αντιδράσεις σου για να μην φανείς παρεμβατικός.
1. Βλέπε, άκου, μη μιλάς
Χρυσός κανόνας γενικότερα, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε σε κολλητάρια. Καμιά φορά οι φίλοι μας θέλουν απλώς να μας μιλήσουν για τα προβλήματα και τις σκέψεις που τους κατακλύζουν το μυαλό και δεν ψάχνουν απεγνωσμένα τη λύση στο θέμα τους. Οκ την ψάχνουν και αυτή, αλλά σε μετέπειτα στάδιο. Προέχει να ξελαφρώσουν από μέσα τους και να ακούσουν πρώτα οι ίδιοι τις σκέψεις τους με ήχο να βγαίνουν από το στόμα τους. Μείνε εκεί να είσαι η κατανόηση που αναζητούν και όχι αυτός ο άνθρωπος που θα τους κουνήσει το δάχτυλο και θα το παίζει φωστήρας. Γιατί τότε κινδυνεύεις να κλείσεις το φίλο σου ακόμα περισσότερο στον εαυτό του με το φόβο ότι θα του την πεις, ή να τον κατευθύνεις στο να μιλήσει κάπου αλλού επειδή φοβάται την αντίδρασή σου. Φαντάζομαι ότι δεν προτιμάς αυτό το σενάριο. Οπότε μέχρι να σου ζητήσει τη γνώμη σου, ας είσαι απλώς ο καλός του ακροατής.
2. Ρώτα πώς μπορείς να βοηθήσεις
Το φιλαράκι, μόλις τελειώσει την εξιστόρηση του προβληματισμού του, εσύ θα πρέπει να πάρεις μια θέση, κάτι να κάνεις βρε παιδί μου, κάπως να αντιδράσεις. Μην δράσεις αυθόρμητα, γιατί σίγουρα η πρώτη αντίδραση είναι να σχολιάσεις όσα άκουσες και να πεις τα δικά σου. Αντ’ αυτού, ρώτα τον τι έχει ανάγκη να ακούσει από εσένα. Μπορεί να χρειάζεται μια σκληρή απάντηση να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα, μπορεί να θέλει απλά να κάτσεις να τον ακούσεις σα να είσαι ψυχολόγος. Σε κάθε περίπτωση μη δράσεις από μόνος σου. Άκου και κατανόησε την ανάγκη του άλλου πριν μιλήσεις, γιατί έχουμε να κάνουμε με ψυχισμό εδώ. Δεν είναι κανείς μας απόγονος του Φρόυντ.
3. Πρόσφερε τη γνώμη σου
Επειδή είσαι εκτός του προβλήματος δε σημαίνει ότι βλέπεις πιο καθαρά ή πως η άποψή σου είναι η ορθότερη όλων. Παραμένει η γνώμη σου και ο φίλος σου αν θέλει, του ταιριάζει και νιώθει πως βρίσκεται σε ετοιμότητα να την ενστερνιστεί, τότε και μόνο τότε θα την ακούσει. Όσο και να «φωνάζεις» ότι ξέρεις το σωστό, όσα επιχειρήματα και να έχεις, άσε τον φίλο σου να αποφασίσει πώς θα κινηθεί. Το έργο σου τελειώνει μόλις πεις τη γνώμη σου. Μετά σέβεσαι τις επιλογές του άλλου, γιατί η ζωή είναι δικιά του και κάνει τις δικές του επιλογές και ενδεχομένως και τα δικά του σφάλματα. Αν θες να έχεις τον πλήρη έλεγχο πάνω στους άλλους και να σε ακούν χωρίς αντίρρηση, καλύτερα παίξε Sims.
4. Μην πιέζεις να σου πει περισσότερα από όσα θέλει
Βλέπεις πως το κολλητάρι σου ανοίγεται, αλλά σε κάποιο σημείο μαγκώνει και σου αλλάζει το θέμα. Εσύ σαν γάτα που είσαι καταλαβαίνεις ότι κάτι παραπάνω τρέχει και δεν το μοιράζεται μαζί σου. Τι κάνεις; Προσπαθείς να τον κάνεις να σου πει και τη συνέχεια. Έλα που όμως σε κάποιες φάσεις, αυτή η κίνηση θα τον μπλοκάρει ακόμα παραπάνω. Σκέψου πως η συνέχεια για την οποία εσύ επιμένεις να μάθεις, μπορεί να είναι κάτι που ακόμα δεν παραδέχεται στον ίδιο του τον εαυτό, ή να είναι κάτι για το οποίο δεν έχει βρει ακόμα τα λόγια ή το κουράγιο να το εξωτερικεύσει. Δωσ’ του χρόνο να νιώσει καλά, να νιώσει ασφαλής και τότε σίγουρα θα έρθει να σου ανοιχτεί. Ξέρει ότι είσαι εκεί αν σε χρειαστεί, αρκεί.
5. Δείξε κατανόηση
Μπορεί εσύ να έκατσες να του αράδιασες 300 επιχειρήματα σχετικά με τη λύση που του προτείνεις και εκείνος πάλι να επέλεξε να κάνει το αντίθετο ή κάτι άλλο που του πρότεινε ένας άλλος φίλος που έχει. Μην κρίνεις την απόφασή του, γιατί ήταν επιλογή του. Ακόμα κι αν το θεωρούσες λάθος μην χρησιμοποιήσεις φράσεις τύπου: Στα ‘λεγα ή είδες που είχα δίκιο. Γιατί μετά κι αυτός δε θα σου ξαναπεί τίποτα και θα έχει και δίκιο! Είμαστε εκεί και στηρίζουμε τους φίλους μας σε κάθε περίπτωση, όχι επειδή είναι σωστοί ή επειδή μας ακούνε ή επειδή κάνουν σωστές επιλογές. Είμαστε εκεί γιατί τους αγαπάμε όπως είναι, κι αυτό σημαίνει και τις επιλογές που κάνουν. Αν θέλαμε να κάνουν ό,τι τους λέμε, θα μιλούσαμε με τον καθρέφτη μας.
6. Αν δεν μπορείς να βοηθήσεις, πες το
Αν νιώθεις πως δεν μπορείς να παράσχεις βοήθεια σε κάτι που ακούς ή νιώθεις πως δε θες να μοιραστείς τη γνώμη που καλείσαι να εκφέρεις, πρόσφερε μια εναλλακτική στο φίλο σου. Ίσως να μιλήσει σε κάποιον ειδικό ή σε κάποιον άλλον φίλο που εμπιστεύεστε από κοινού ή ακόμα και στους γονείς του. Το ότι καλούμαστε να δώσουμε απαντήσεις πάνω σε ένα ζήτημα δε σημαίνει πως είμαστε οι πλέον κατάλληλοι ή πως έχουμε γνώση πάνω σε κάθε ζήτημα. Από το να δώσουμε λανθασμένη καθοδήγηση ή πληροφορία, καλύτερα να παραδεχτούμε πως δεν ξέρουμε και να βρούμε μια λύση που μπορεί όντως να βοηθήσει το άτομο που έχει ανάγκη.
