Νωρίς το πρωί της σημερινής ημέρας, οι αστυνομικές αρχές ενεργοποιήθηκαν μετά από ανησυχητικά γεγονότα στην περιοχή της Νίκαιας. Σύμφωνα με τις πρώτες αναφορές, ένα νέο έγκλημα συνέβη και πάλι με κέντρο την οικογενειακή εστία, αφήνοντας πίσω του δύο νεκρούς.
Οι πληροφορίες που έχουν έρθει στο φως αναφέρουν ότι ένας 64χρονος άνδρας πυρ@βόλησε και σκότwσε τον 39χρονο γαμπρό του, προτού δώσει τέλος και στη δική του ζωή. Το φρικτό περιστατικό έλαβε χώρα μέσα σε ένα γκαράζ σπιτιού επί της οδού Κιζίκου. Συμπληρωματικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο δράσης ήταν χωρισμένος, ενώ το τελευταίο διάστημα ζούσε με την κόρη και τον γαμπρό του, ενώ τους κατηγορούσε για τον χωρισμό του.
Το τραγικό γεγονός φέρνει στο προσκήνιο τη μνήμη της δολ@φονίας που συγκλόνισε την Αγία Βαρβάρα πριν από λίγες μόλις ημέρες. Σε εκείνο το περιστατικό, ένας 69χρονος δράστης είχε σκ@τώσει τον 57χρονο σύζυγο της κόρης του, αφήνοντας πίσω του ένα σκηνικό ανείπωτης οδύνης, ζητώντας έπειτα συγγνώμη από τα εγγόνια του. Κι ενώ οι Αρχές συνεχίζουν να διερευνούν τα αίτια και τις πτυχές των φρικτών αυτών εγκλημάτων, η κοινωνία αναζητά λύσεις και μέτρα για την αντιμετώπιση της επιδημίας της οικογενειακής βίας που φαίνεται να σαρώνει τη χώρα.
Προκειμένου να κατανοήσουμε τη βαρύτητα αυτών των περιστατικών, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αυτά τα επεισόδια δεν είναι μεμονωμένα βίαια ξεσπάσματα, αλλά αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος. Η οικογενειακή βία διασχίζει όλες τις κοινωνικές και οικονομικές τάξεις της Ελλάδας σήμερα, αγνοώντας φύλο, ηλικία και πολιτισμικό υπόβαθρο. Αυτή η τελευταία περίπτωση στη Νίκαια δεν είναι μοναδική κι όπως δυστυχώς όλα δείχνουν, δε θα είναι και η τελευταία. Οι περιπτώσεις αποδεικνύουν ότι η βία μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον εξακολουθεί να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, που απλώς αλλάζει το επίκεντρό της, μα παραμένει το ίδιο σκληρή και μοιραία.
Απαιτείται δράση σε πολλά επίπεδα για να αντιμετωπιστεί αυτή η πραγματικότητα. Από τις γυναικοκτονίες, τις συζυγοκτονίες, μέχρι και τη φύση των εγκλημάτων πεθερού-γαμπρού που αποκτούν ένα μοτίβο, η εκπαίδευση για την αναγνώριση των σημάτων της οικογενειακής βίας, η πρόληψη των συγκρούσεων, η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και η ενίσχυση των νομικών προστασιών για τα θύματα, κρίνονται απολύτως κρίσιμα βήματα.
Πέραν αυτών, η κοινωνία χρειάζεται να αναγνωρίσει τη σημασία της ανδροκεντρικής βίας στον οικογενειακό κύκλο. Η πρόληψη αυτών των περιστατικών απαιτεί μια συλλογική προσπάθεια για την αλλαγή στάσεων, που να ενθαρρύνει την ισότητα, τον σεβασμό και τον σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή στο εσωτερικό των οικογενειών. Η οικογενειακή βία δεν είναι απλώς πρόβλημα των οικογενειών που τη βιώνουν. Είναι μια ελληνική κοινωνική παθογένεια (μία από τις πολλές) κι απαιτεί αποφασιστική δράση και συνεργασία από όλους μας.