Ο Oleg Ilyich Shupliak, Ουκρανός καλλιτέχνης, παράγει έργα τέχνης που κρύβουν νοήματα και συνδυάζει την ψυχολογία με τη ζωγραφική, αποδίδοντας έτσι ένα συμπέρασμα ως προς αυτά που παρατηρούμε πρώτα σε μια εικόνα και τι σημαίνει η εστίασή μας αυτή. Τα ψυχολογικά τεστ, οι οπτικές ψευδαισθήσεις κι οι εικόνες που παρατηρούμε χωρίς δεύτερη σκέψη, μαρτυρούν πολλά για την προσωπικότητά μας αλλά και για τη θέση που αποκτάμε εντός της σχέσης που επιλέγουμε να είμαστε, ή του έρωτα στον οποίο αφηνόμαστε.
Έμπνευση του καλλιτέχνη για το ψυχολογικό τεστ που ακολουθεί υπήρξε το έργο του με τίτλο Fate, που μπορεί να παρατηρηθεί από 4 διαφορετικούς άξονες. Καθένας από αυτούς, δίνει ένα συμπέρασμα για το ποιες φοβίες διατηρούμε σχετικά με το ερωτικό μας παρελθόν:
Αν στην εικόνα παρατηρήσατε πρώτα:
Τον άνθρωπο με το κουστούμι:
Το κοστούμι και γενικώς το σκούρο χρώμα που επικρατεί στο συγκεκριμένο σημείο της φωτογραφίας, καθώς και το ότι προβάλλεται ελαφρώς μπροστά από το λευκό, είναι διότι εκφράζει μια εξουσιαστική τάση. Μιλάμε για μια φιγούρα που αν και στέκεται πίσω από το άλλο άτομο, και πάλι οδηγεί, ενώ ξεκάθαρα κρατά το χέρι του-της συντρόφου του κι άρα καθοδηγεί την πορεία τους. Ο συγκεκριμένος άξονας αφορά μια φοβία και μια εγρήγορση ως προς σχέσεις με κακοποιητικό χαρακτήρα, μιλώντας όμως για αφανείς μορφές βίας οι οποίες ενδεχομένως να έτρωγαν τη σχέση για καιρό. Το άτομο φοβάται πως οι έρωτες που θα συναντά από εδώ και πέρα θα παρουσιάζουν τάσεις ελεγκτικές κι ενδεχομένως να του στερήσουν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης και λήψης αποφάσεων, όπως είχε κάνει στο παρελθόν προηγούμενή του σχέση.
Τον άνθρωπο με το φόρεμα-νυφικό:
Το γεγονός ότι δε διακρίνεται φύλο δεν είναι τυχαίο, καθώς αν και φόρεμα, δεν είναι καθόλου ευκρινές για το αν μιλάμε για άντρα ή για γυναίκα. Το γεγονός επίσης ότι φοράει λευκό, μπορεί σε πρώτη ανάλυση να παραπέμπει σε νυφικό, όμως σηματοδοτεί το ουδέτερο, μ’ ένα χρώμα που δε συγκαταλέγεται επίσημα στην παλέτα των χρωμάτων αλλά είναι συμπληρωματικό. Η φοβία που εμφανίζεται εδώ αφορά τόσο τη σ3ξουαλική ταυτότητα του ανθρώπου, καθώς δε βρίσκεται σε απόλυτη σύνδεση με τις προτιμήσεις του κι ενδεχομένως να έχει κρύψει τις σ3ξουαλικές του επιθυμίες κι από το πρώην ταίρι του, κάποια στιγμή στην ερωτική του πορεία. Ταυτόχρονα αισθάνεται ότι δεσμεύεται από κοινωνικούς ρόλους και ψάχνει συντρόφους με βάση αυτούς, χωρίς να αποκτά ουσιαστικές συνδέσεις.
Το πρόσωπο που εμφανίζεται στο φόρεμα:
Το πρόσωπο κοιτάει ευθεία και δυναμικά μπροστά, ενώ και πάλι δε διαφαίνονται χαρακτηριστικά ταυτότητας. Προηγείται των δυο φιγούρων, ωστόσο δεν είναι απολύτως εμφανές με το πρώτο κοίταγμα. Εδώ λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με ένα άτομο που αν κι αισθάνεται ηγετικό, αν και θέλει να ακολουθήσει τη δική του πορεία, ταλαιπωρείται από τον εσωτερικό του σαμποτέρ για το κατά πόσο θα ακολουθήσουν οι άνθρωποι που αγαπά. Ενδεχομένως στο παρελθόν μια προσωπική απόφαση να του στέρησε τη σχέση του και να έφτασε να κατηγορεί τον εαυτό του και τις επιλογές του ως εγωισμό που του άρπαξαν την αγάπη μακριά. Μάχονται έντονα μέσα του η ανάγκη να τον αποδεχτούν αλλά και να τραβήξει τον δικό του δρόμο.
Τα δύο άτομα ως ζευγάρι, από κοινού:
Η σύνδεση είναι αυτή που μελετάται εδώ και το κατά πόσο υπάρχει αυτονομία εντός της σχέσης. Η φοβία που υπάρχει στο άτομο που παρατηρεί πρώτα το ζευγάρι αφορά την αυτοαξία του, την οποία και μειώνει βρισκόμενο εκτός σχέσης, Ετεροκαθορίζεται κι ενδεχομένως στο παρελθόν να έχει οικειοποιηθεί τόσο τα στοιχεία και τη ζωή του συντρόφου του, που με τη λήξη της σχέσης χρειάστηκε να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του- πράγμα σκληρό κι επίπονο. Υπάρχει έντονος φόβος μοναξιάς καθώς και κοινωνικό στίγμα σχετικά με την ίδια την έννοια του χωρισμού- πιθανό τραύμα διαζυγίου. Το άτομο φοβάται πως εκτός σχέσης δεν είναι το ίδιο ικανό, άξιο, δυναμικό να διεκδικήσει μια ποιότητα στη ζωή του, ενώ ταυτόχρονα αισθάνεται έντονα τον φόβο της εγκατάλειψης, που πιθανώς είχε δεχθεί στο παρελθόν.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
