Μια τραγική ιστορία ήρθε στο φως από την περιοχή της Χαριλάου στη Θεσσαλονίκη, καθώς η έρευνα της ΕΛ.ΑΣ. αποκάλυψε ένα φριχτό έγκλημα, δυστυχώς από εκείνα που μοιάζει σαν να περιμένουμε ξυπνώντας κάθε πρωί να ακούσουμε, ως τη ζοφερή, πια, πραγματικότητα της χώρας μας. Μια 87χρονη γυναίκα ήταν αυτή που βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της, με σοβαρά τραύματα, μέσα σε μια λίμνη αίματος, ενώ δίπλα της κείτονταν ο 80χρονος σύζυγός της, που είχε καταναλώσει μεγάλη ποσότητα από χάπια. Τα ίχνη αίματος στα γάντια που φορούσε ο σύζυγός της ήταν και η πρώτη ένδειξη περί της ενοχής του.
Σύμφωνα με την έρευνα των αστυνομικών του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης, η γυναίκα δ@λοφονήθηκε από τον ίδιο της τον σύζυγο μετά από πολλαπλά τραύματα στην κοιλιακή χώρα, όπως κι επιβεβαίωσε ο ιατροδικαστής που κλήθηκε στο σημείο κι εξέτασε τη σορό της 87χρονης γυναίκας. Ο 80χρονος, που φέρεται ως δράστης, νοσηλεύεται αυτή τη στιγμή υπό φρούρηση σε νοσοκομείο, μετά από προσπάθεια αυτ@κτονίας. Το σκηνικό που αντίκρισε ο ανιψιός τους, που ζει στο ίδιο κτήριο και βρήκε το πτώμα της 87χρονης αλλά και τον 80χρονο, ήταν εφιαλτικό. Η ανησυχία του για τη μη απάντηση στις κλήσεις του συγγενή του, ήταν εκείνη που τον οδήγησε στο να εντοπίσει ένα πανόραμα τρόμου.
Η αστυνομία έχει σχηματίσει δικογραφία εναντίον του 80χρονου για ανθρωποκτονία με δόλο, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Μόλις η κατάσταση της υγείας του επιτρέψει, αναμένεται να υποβληθεί σε ανάλογη εξέταση από τις αρχές.
Ένα διαρκές μούδιασμα είναι αυτό που μένει στην κοινωνία στο άκουσμα αυτών των ειδήσεων. Το οποίο μούδιασμα έχει διαδεχθεί αυτόν τον πνιγμένο θυμό που μιλάμε και λέμε και λέμε και μοιάζει σαν τίποτα να μην ακούγεται, σαν να διαχέεται ο ήχος σε ένα απέραντο κενό. Και γράφουν οι δημοσιογράφοι κι αναλύει το ρεπορτάζ και βγαίνουν οι ειδήσεις μέχρι το επόμενο έγκλημα με άλλη ηλικία, με λίγο διαφορετικές συνθήκες, αλλά με παντοτινό θύμα τη γυναίκα. Κι αυξάνεται η ευρηματικότητα και η βιαιότητα των δραστών κι αυξάνονται και τα περιστατικά που ο δράστης έχει προσπαθήσει να δώσει τέλος στη ζωή του, σε μια προσπάθεια διεστραμμένης κάθαρσης.
Είναι λοιπόν αδιανόητο το γιατί η πολιτεία κλείνει τα αυτιά της μπροστά στον όρο των γυναικοκτονιών. Όπως αδιανόητο είναι να θεωρούμε πως είναι ένα απλό παιχνίδι λέξεων η έμφυλη βία. Μόνο αν κοιτάξεις το τέρας στα μάτια και το αποκαλέσεις με το όνομά του θα δεις τι χρειάζεται για να το αντιμετωπίσεις. Μόνο αν καταλάβουμε ότι το ζήτημα χρειάζεται -και κρίνεται απολύτως κρίσιμο πια- εκείνο το ζουμάρισμα, που θα φέρει τις κατάλληλες ποινές, την κατάλληλη νομοθεσία και την απαραίτητη προστασία για να μη μετράμε και το 2024 δολ@φονημένες.
