Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί άπαξ και διά παντός είναι το εξής: ο Φώτης Σεργουλόπουλος δε χρωστά καμία απολογία. Ούτε για τη σεξουαλικότητά του, ούτε για την επιλογή του να μεγαλώνει το παιδί του όπως εκείνος επιθυμεί. Οπότε, όπως δήλωσε ο ίδιος στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, είναι μια καλή στιγμή να σταματήσει πια αυτή η ανούσια συζήτηση που ακούγεται από «ημιμαθείς» και «αμόρφωτους» για το πώς θα έπρεπε να ζει τη ζωή του: «Θα απολογηθώ σε έναν αμόρφωτο που δεν ξέρει την τύφλα του;»
Ο Σεργουλόπουλος μίλησε στη νέα σεζόν του «The 2night show» και δε μάσησε τα λόγια του. Απάντησε με την ευθύτητα που αρμόζει όταν η συζήτηση έφτασε στις κακόβουλες κριτικές που δέχονται οι ομοφυλόφιλοι γονείς για την ανατροφή των παιδιών τους. Συζητήσεις που είναι πάρα πολύ σημαντικό να θέτονται στον δημόσιο διάλογο, μαζί με ερωτήματα όπως το από πού αντλείται αυτό το δικαίωμα κριτικής ως προς την οικογένειά του και τις επιλογές του:
«Δεν πάνε να το συζητάνε; Θα μιλήσουν για την οικογένειά μου; Ακούω αυτό που λένε να ακουστεί η άλλη άποψη. Ποια άποψη; Για τη ζωή μου; Έχω μιλήσει εγώ για τη σεξουαλικότητά σου; Έχω πει π.χ. ότι ο Γρηγόρης χρησιμοποιεί αυτό; Δε με αφορά. Αλήθεια δε με νοιάζει τι κάνεις στο κρεβάτι σου πραγματικά. Θα έχει ο άλλος άποψη πως θα ζω εγώ; Τι είναι αυτό; Θα πει αυτός για το παιδί μου; Έχω μιλήσει εγώ για το παιδί σου;
Θα ανεχόσουν εσύ να ακούσεις ότι θα γίνει το παιδί σου ανώμαλο; Ότι θα διαβάσει π.χ. στην εφημερίδα ότι το παιδί του Γρηγόρη είναι ανώμαλο; Με ποιο δικαίωμα θα μιλήσεις για τη σεξουαλικότητα κάποιου; Και το πως θα χειριστεί την οικογένειά του και το παιδί του; Υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνω;»
Ας μην ξεχνάμε, σαφώς, ότι κάθε φορά που ανοίγει το στόμα κάποιος, ουσιαστικά δείχνει και την παιδεία του. Ο Σεργουλόπουλος το έθεσε τέλεια: «Ποια άποψη; Για τη ζωή μου; Έχω μιλήσει εγώ για τη σεξουαλικότητά σου;». Η κοινωνία εξελίσσεται, αλλά όχι αρκετά γρήγορα για όλους, και αυτό είναι εμφανές όταν ακούμε ακόμα σχόλια για το «παιδί του Γρηγόρη και του Μάκη» ή του οποιουδήποτε. Ποιος, όμως, θεωρεί ότι να θέσει βέτο και να ασκήσει τον ομοφοβικό του λόγο για το παιδί κάποιου άλλου και πιστεύει ότι αυτό είναι αποδεκτό; Οι άνθρωποι που κρίνουν τις ζωές των άλλων με βάση στερεότυπα και προκαταλήψεις, δεν καταλαβαίνουν πόσο μακριά έχουν μείνει από την πραγματικότητα.
Παίρνοντας θέση και για τη σάτιρα του Μάρκου Σεφερλή, ο Σεργουλόπουλος έθεσε επίσης υπό εξέταση κάποια ζητήματα, αναρωτούμενος για πόσο ακόμα θα επιτρέπουμε να δικαιολογούμε τις προσβολές και τα αστεία που πληγώνουν κοινότητες ανθρώπων με το πρόσχημα του «χιούμορ»: «Όταν αρχίζουν κάποιοι να λένε ότι κάτι τους ενοχλεί, οφείλεις να το ξαναδείς». Αυτό δεν είναι ακύρωση ταλέντου, ούτε λογοκρισία – είναι απλώς σεβασμός. Σεβασμός απέναντι στον άνθρωπο, στις εμπειρίες του, στην ταυτότητά του. Και αυτός ο σεβασμός είναι που χρειάζεται να δούμε περισσότερο στη δημόσια συζήτηση, στη σάτιρα και στις επιλογές που κάνουμε στην καθημερινότητά μας.
«Όταν ο άλλος λέει ότι εγώ έχω μάθει κι είναι δικαίωμά μου να σε σατιρίζω διότι εσύ είσαι χοντρός και μπορώ να σου κάνω πλάκα. Αυτό προσπαθούσα να πω όχι για να του πω ότι κάνει κάτι λάθος, αλλά για να το ξαναδεί. Η απάντησή του ήταν η δική μου εμφάνιση πριν 20 χρόνια κάνοντας μίμηση και τον Χρήστο Σαντικάι και κάποιον Κύπριο. Δεν θα το έκανα ξανά τώρα… Υπάρχουν πράγματα που έχουν εξελιχθεί και θέλω λίγο να το ξαναδούμε. Υπάρχουν άνθρωποι που ενοχλούνται. Τώρα δεν θα το έκανα… Για να κλείσουμε το θέμα με τον Μάρκο. Δεν υπάρχει από μέρους μου καμία αντιπαράθεση. Θέλω να ξαναδούμε λίγο τα πράγματα στην εξέλιξη του ανθρώπου. Όταν υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που διαμαρτύρονται σε κάτι, δε σε ακυρώνουν, ούτε το ταλέντο σου. Απλά ζητούν έναν μεγαλύτερο σεβασμό στην αντιμετώπισή τους ως άνθρωποι.»
Ο Φώτης Σεργουλόπουλος δε χρειάζεται να ζητήσει συγγνώμη από κανέναν, ούτε σαφώς χρειάζεται να «ξαναδεί» τη ζωή του για να χωρέσει στις στερεοτυπικές προσδοκίες μιας κοινωνίας που δυσκολεύεται να προχωρήσει. Ας το κάνουμε εμείς αυτό για τον εαυτό μας και ας αφήσουμε τους άλλους να ζουν όπως επιλέγουν – με ελευθερία, αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό.
