Ένας 57χρονος άνδρας καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χαλκιδικής για σ3ξουαλική παρενόχληση σε βάρος της ανήλικης κόρης του καλύτερου φίλου του. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας και του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με τριετή αναστολή, σύμφωνα με ρεπορτάζ της voria.
Το περιστατικό
Το συμβάν έλαβε χώρα πριν από περίπου πέντε χρόνια, κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στη Χαλκιδική. Το 13χρονο τότε κορίτσι βρισκόταν στη θάλασσα με τους γονείς της και μέλη της οικογένειας του κατηγορούμενου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο 57χρονος φέρεται να προέβη σε ασέλγεια σε βάρος του κοριτσιού, το οποίο κατήγγειλε άμεσα το συμβάν. Στην κατάθεσή της, η νεαρή περιέγραψε με λεπτομέρειες την εμπειρία που βίωσε εκείνη την ημέρα. Σύμφωνα με την καταγγελία, ο 57χρονος προέβη σε άσεμνα αγγίγματα εις βάρος της, με την ανήλικη να αντιδράει πάραυτα.
Η δίκη και η καταδίκη
Κατά τη διάρκεια της δίκης, το κορίτσι περιέγραψε με λεπτομέρειες τα όσα βίωσε εκείνη την ημέρα. Ο κατηγορούμενος δεν παρέστη στη δίκη, αλλά μέσω του δικηγόρου του αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες. Παρά την άρνησή του, το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας. Σημειώνεται ότι σε πρώτο βαθμό είχε καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης οκτώ μηνών και για το αδίκημα της παράνομης βίας, κατηγορία από την οποία αθωώθηκε σε αυτή τη φάση.
Η δικαστική απόφαση και τα ηθικά διλήμματα
Η απόφαση του δικαστηρίου να επιβάλει ποινή φυλάκισης μόλις έξι μηνών με αναστολή έχει εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της δικαιοσύνης σε περιπτώσεις που αφορούν ανήλικα θύματα και κατά πόσο τα ίδια προστατεύονται από τον νόμο στον βαθμό που χρειάζεται έτσι ώστε να αισθάνονται ασφαλή αλλά και δικαιωμένα. Παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο έκρινε τον κατηγορούμενο ένοχο, η επιβολή της ποινής με αναστολή φαίνεται να αφήνει ένα αίσθημα ηθικής αδικίας.
Οι υποστηρικτές του θύματος, και ιδιαίτερα ο συνήγορος του κοριτσιού, Στάθης Κόλιας, σχολίασαν ότι η απόφαση αυτή τονίζοντας τη σημασία της για τη δικαιοσύνη. Ωστόσο, παραμένει το ερώτημα κατά πόσο η αναστολή ποινής για μια τέτοια σοβαρή κατηγορία προστατεύει τα θύματα ή, αντίθετα, ενισχύει την αίσθηση ατιμωρησίας, δίνοντας στο θύτη ένα άλλοθι για να επαναλάβουν την πράξη τους κάποια στιγμή στο μέλλον. Είναι παραπάνω από σημαντικό να στεκόμαστε πλάι στους επιζήσαντες, ατομικά αλλά και κοινωνικά (και κατ’ επέκταση πολιτειακά) έτσι ώστε να αισθάνονται πως δεν έχουν απέναντί τους και τον θύτη τους, και το σύστημα ολόκληρο.
Για να αισθάνονται και να γνωρίζουν πως αξίζει να μιλάνε και να καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους κι αυτό θα έχει έναν πολύ συγκεκριμένο κι άμεσο αντίκτυπο. Την καταδίκη τους.
