Το να πενθείς ένα αγαπημένο πρόσωπο είναι μια εμπειρία σίγουρα διαφορετική για τον καθένα, καθώς το πένθος είναι μια άκρως προσωπική κι ατομική διαδικασία που παίρνει χρόνο για να επέλθει. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι που θρηνούν τους αγαπημένους τους αναφέρουν ότι αισθάνονται μια σειρά συναισθημάτων, όπως θλίψη, έντονο άγχος, θυμό, μοναξιά κι ενοχικότητα. Είναι σημαντικό πάντως να θυμόμαστε ότι η εμπειρία του πένθους είναι μοναδική για τον καθένα και ότι δεν υπάρχει «σωστός» τρόπος να βιώσουμε το πένθος. Υπάρχουν όμως υγιείς τρόποι να το διαχειριστούμε, όταν θα είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε.
Για αρχή, όταν πενθείτε είναι σημαντικό να επιτρέψετε στον εαυτό σας να νιώσει τα συναισθήματα που «θέλει». Όπως κι αν νιώθετε -οργή, λύπη, απογοήτευση- επιτρέψτε στον εαυτό σας να νιώσει αυτά τα συναισθήματα κι εκφράστε τα με έναν υγιή τρόπο, όπως μιλώντας σε κάποιον, γράφοντας σ’ ένα ημερολόγιο ή συμμετέχοντας σε δημιουργικές δραστηριότητες. Θυμηθείτε ότι έχετε ανάγκη τον εαυτό σας, και προσπαθήστε όσο είναι εφικτό να μην τον παραμελείτε. Φροντίστε τη σωματική και ψυχική σας υγεία με όποιον τρόπο νιώθετε άνετα και να θυμάστε πως είναι απαραίτητο σε περιόδους πένθους να δώσετε προτεραιότητα στην αυτοφροντίδα κι όχι π.χ. στη δουλειά ή τα αισθηματικά σας.
Ακόμα ένας τρόπος να διαχειριστείτε με θετικό τρόπο όλα όσα νιώθετε είναι να συνδεθείτε με τους αγαπημένους σας. Η συζήτηση με φίλους, μέλη της οικογένειας ή μια ομάδα υποστήριξης μπορεί να σας βοηθήσει να νιώσετε λιγότερο μόνοι και να σας προσφέρει συναισθηματική υποστήριξη κι αγάπη -όταν θα τη χρειάζεστε περισσότερο. Μπορείτε επίσης να εξετάσετε το ενδεχόμενο να απευθυνθείτε σ’ έναν σύμβουλο θλίψης ή θεραπευτή με σκοπό να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα στη ρίζα του και να βρείτε πιο γρήγορα τα πατήματά σας. Άλλωστε η βοήθεια ενός ειδικού κι η δουλειά με τον εαυτό σας, θα σας βοηθήσουν να βρείτε και τρόπους για να τιμήσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο και να αφήσετε σιγά-σιγά όλα τα συναισθήματά σας να σάς κυριεύσουν κι έπειτα να «περάσουν». Ανάβοντας ένα κερί, αφήνοντας ένα φαναράκι να ανεβεί στον ουρανό, γράφοντας μια επιστολή ή ακόμα και μαζεύοντας χρήματα για έναν σκοπό στον οποίο πίστευε πολύ το αγαπημένο σας πρόσωπο, έρχεστε πιο κοντά του κι μαθαίνετε να απομακρύνεστε από τα ενοχικά συναισθήματα που σας κατακλύζουν.
Κι εν τέλει, ό,τι κι αν κάνετε, όσο υγιείς ή μη υγιείς τρόπους υιοθετήσετε για να αντιμετωπίσετε τον πόνο, να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας. Το πένθος μπορεί να είναι μια μακρά και απρόβλεπτη διαδικασία, μην πιέζετε τον εαυτό σας να το «ξεπεράσει». Δώστε στον εαυτό σας χρόνο να θεραπευτεί και να επεξεργαστεί τα συναισθήματά σας με τον δικό σας ρυθμό.
Ένας πολύ καλός τρόπος να το πετύχετε αυτό, είναι να εξασκηθείτε στην ενσυνειδητότητα και τον διαλογισμό. Η ενσυνειδητότητα κι ο διαλογισμός μπορούν να σας βοηθήσουν να παραμείνετε παρόντες όπως λένε και να σας βοηθήσουν να μειώσετε το στρες και το άγχος του αποχωρισμού. Μπορείτε να ενσωματώσετε πρακτικές ενσυνειδητότητας και τεχνικές διαλογισμού στην καθημερινή σας ρουτίνα για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, κατεβάζοντας αντίστοιχες εφαρμογές στο κινητό, βλέποντας βιντεάκια στο youtube ή συμμετέχοντας σε μαθήματα από ανάλογες ομάδες. Φυσικά, θα σας βοηθήσει και ν’ ακούσετε σχετικά podcast ή ομιλίες από θεραπευτές κι εδικούς ψυχικής υγείας, που θα σας προτείνουν ακόμα περισσότερες λύσεις και θα σας βοηθήσουν ν’ αισθανθείτε πως όλο αυτό δεν το παιρνάτε μόνοι.
Αφού έχετε προχωρήσει λίγο στο «ταξίδι» σας κι έχετε βιώσει ένα κομμάτι του πένθους, θα μπορούσε να φανεί βοηθητική κι η δημιουργία ενός λευκώματος ή άλμπουμ φωτογραφιών. Προσθέτοντας πάνω στις σελίδες εικόνες, γράμματά σας προς το πρόσωπο ή οτιδήποτε σας θυμίζει τις στιγμές σας, θα αποβάλλετε ένα μεγάλο βάρος από πάνω σας και θα αισθανθείτε πιο κοντά του, έχοντας κερδίσει έστω και λίγη γαλήνη.
Τέλος, να θυμάστε ότι το πένθος είναι μια φυσική και υγιής αντίδραση στην απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ακόμα κι αν η απώλεια είναι άλλου είδους, όπως το τέλος μιας σχέσης, μιας εργασίας ή μια σημαντική αλλαγή στη ζωή. Το πένθος είναι μια σύνθετη και ατομική εμπειρία που μπορεί να είναι δύσκολη κι επώδυνη, αλλά αποτελεί μια σημαντική διαδικασία για την επούλωση και την πρόοδο του ανθρώπου.
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
