Rebound. Κάτι που όλοι έχουμε υπάρξει για κάποιον, κάτι που όλοι χρειαστήκαμε κάποια στιγμή στη ζωή μας για να ξεπεράσουμε έναν δύσκολο χωρισμό. Ακριβής ελληνικός όρος; Έστω σχέση-επίδεσμος. Πιο αναλυτικά, σχέση-επίδεσμος ονομάζεται μια συναισθηματική σχέση, η οποία συνάπτεται εκτάκτως, συνήθως μετά από έναν επίπονο χωρισμό και όχι ύστερα από έντονη ερωτική επιθυμία, με απώτερο σκοπό την αντιμετώπιση της διάλυσης μιας προγενέστερης βαθύτερης σχέσης από την οποία βγήκαμε τραυματισμένοι, εξού και επίδεσμος. Μείνετε συντονισμένοι, ακολουθεί παράδειγμα.
Παράδειγμα: αγόρι αγαπάει τρελά κορίτσι. Κορίτσι αγαπάει τρελά αγόρι. Για κάποιον άγνωστο λόγο που δε μας ενδιαφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση, αγόρι και κορίτσι δεν μπορούν να είναι πλέον μαζί. Έτσι, το αγόρι δυο εβδομάδες μετά το χωρισμό αποφασίζει να εισέλθει σε μια σχέση-επίδεσμο για να καλύψει τα τραύματα από τα βέλη του έρωτα. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζει να σκέφτεται κρυφά το κορίτσι που πριν δυο βδομάδες ήταν δικό του. Φυσικά, η σκέψη αυτή εκφράζεται, εκδηλώνεται και μετατρέπεται σε πράξη. Οπότε γυρνάμε στην πρότερη κατάσταση, όπου αγόρι αγαπάει κορίτσι και κορίτσι αγαπάει αγόρι. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως, ο επίδεσμος. Ο επίδεσμος πρέπει να βγει, γιατί τα τραύματα του αγοριού έχουν θεραπευτεί και ο επίδεσμος είναι πια άχρηστος για αυτόν τον τραυματία.
Ούτως ή άλλως, ο σκοπός της σχέσης-επιδέσμου, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ήταν να επουλώσει τις πληγές του χωρισμού, να παγώσει το χρόνο, να μουδιάσει τον πόνο. Κανείς δεν υποσχέθηκε μονιμότητα, πίστη, αφοσίωση, γάμους, παιδιά, σκυλιά. Τίποτα κατακριτέο σε όλα αυτά. Ήταν απλά επόμενο και αναμενόμενο. Κοινή λογική. Μια σχέση-επίδεσμος είναι αδύνατο να κρατήσει για πάντα. Υπάρχει για να μας βοηθάει να ξεχαστούμε λίγο από τη μοναξιά, να κάνουμε κάποιον να ζηλέψει, να μην πέσουμε σε κατάθλιψη, να μη γίνουμε αλκοολικοί, να μην πεθάνουμε από έρωτα. Σαν βοηθητικές ρόδες σε ποδήλατο. Μόλις νιώσεις πως μπορείς να κρατήσεις την ισορροπία σου, τις πετάς. Δεν είναι κακό να πεις πως δε χρειάζεσαι άλλη βοήθεια και πως μπορείς και μόνος σου. Εννοείται πως είσαι ευγνώμων και ευχαριστείς πολύ αυτόν που σου στάθηκε όταν το χρειαζόσουν, που σε κράτησε για να μην πέσεις, που σε βοήθησε να σηκωθείς. Το ευχαριστώ όμως, δεν πρόκειται να γίνει «σε θέλω, σ’ αγαπώ».
Μια σχέση-επίδεσμος βασίζεται σε τρία χαρακτηριστικά: παροδικότητα, ελευθερία και κατανόηση. Επομένως, είναι ξεκάθαρο από την αρχή πως δε θα κρατήσει περισσότερο από όσο χρειάζεται ο τραυματισμένος. Ο επίδεσμος, εφόσον συμφώνησε να συνάψει μια τέτοιου είδους σχέση, οφείλει να σεβαστεί αυτό το γεγονός και να δείξει ανωτερότητα μπροστά στα συναισθήματα του τραυματισμένου. Έτσι, δεν τίθεται και κανένα ζήτημα απιστίας ή ανηθικότητας απέναντι στον επίδεσμο, γιατί κανένας δεν του έταξε αγάπες και λουλούδια. Αντίθετα, γνώριζε από την αρχή πως θα αποτελούσε κάτι περιστασιακό, μια σχέση παροδική χωρίς δεσμεύσεις και υποχρεώσεις. Αυτό το «έλα να περάσουμε καλά», χωρίς όμως το υποτιμητικό ύφος, αλλά εκφρασμένο με απόλυτη ειλικρίνεια, ωμά και ρεαλιστικά.
Το λάθος εδώ είναι πως πολλές φορές δίνονται ελπίδες στον επίδεσμο. Σε αυτό το σημείο πρέπει να χτυπάει καμπανάκι κινδύνου. Όταν μπλέκεις με κάποιον ξέροντας πως δεν είναι τελείως ελεύθερος, κινδυνεύεις να βρεθείς εκτός παιχνιδιού πριν καν καταλάβεις ποιοι είναι οι κανόνες. Τότε το φταίξιμο πέφτει σε ‘σένα, γιατί δεν είχες το δικαίωμα να δεχτείς τις ελπίδες που σου έδωσε ο άλλος. Δεν ήταν καν δικές του για να σου τις δώσει. Είχε συμβόλαιο με άλλη ομάδα, πώς να το πούμε αλλιώς; Εννοείται πως μπορείς να συνεχίζεις να θεωρείς πως ο τρόπος που σου φέρθηκε δεν ήταν σωστός. Οι άνθρωποι όμως σου φέρονται όπως τους επιτρέπεις εσύ. Έτσι, αν θέλεις σεβασμό, πρέπει να τον εμπνεύσεις. Αν θέλεις πίστη και αφοσίωση, πρέπει να τις απαιτήσεις. Αν θέλεις αγάπη, πρέπει να τη δημιουργήσεις.
Τι γίνεται στην περίπτωση που ο επίδεσμος δε γνώριζε πως ντούμπλαρε έναν απόντα πρωταγωνιστή; Καμία περίπτωση. Όφειλε να ψάξει για στοιχεία. Έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικός κατά τη δημιουργία της σχέσης. Ένα μεγάλο μέρος από το φταίξιμο είναι και πάλι δικό του. Όποιος αφήνει την καρδιά του απροστάτευτη, είναι σαν να ζητάει να τον πληγώσουν. Τι συμβαίνει αν παρ’ όλα αυτά πιστεύει πως εξαπατήθηκε; Μπορεί πραγματικά να ισχυριστεί πως δεν είδε τίποτα που να τον κάνει να αναρωτηθεί για τον ρόλο του; Είναι εμφανές πως εθελοτυφλούσε. Είναι αδύνατο να μην πρόσεξε πως είχε απέναντί του έναν πληγωμένο παλαίμαχο ερωτικού πολέμου και όχι το άλλο του μισό.
Ο ρόλος του επιδέσμου είναι αδιαμφισβήτητα δύσκολος. Είναι όμως και ένας ρόλος σπουδαίος και απαραίτητος, τον οποίο λίγοι μπορούν να παίξουν, χωρίς να θυσιάσουν την καρδούλα τους στο βωμό του έρωτα. Αυτό που πρέπει να κάνει ένας επίδεσμος μόλις αντιληφθεί πως περισσεύει, είναι να ψάξει να βρει τη δική του ιστορία, μια ιστορία στην οποία δε θα είναι αναπληρωματικός κάποιου άλλου, αλλά αναντικατάστατος πρωταγωνιστής. Όποιος δεν αντέχει λοιπόν, ας μείνει μακριά από φρεσκοχωρισμένους, κολλημένους σε απωθημένα, συναισθηματικά κατεστραμμένους ανθρώπους και φυσικά μακριά από αναζητητές rebound. Γιατί η έννοια του rebound είναι θετική μόνο στο μπάσκετ. Στα ερωτικά ισοδυναμεί με το βήμα πριν τη συναισθηματική καταστροφή.
Συντάκτης: Ελίνα Ανδρεάδου
