Ξενερώνω. Μια λέξη, χίλιες σκέψεις. Ξενερώνω σημαίνει «έρωτας τέλος». Σημαίνει πως οι προσδοκίες που είχαμε διαψεύστηκαν, πως τα συμπτώματα του έρωτα εξαφανίστηκαν, πως η ερωτική επιθυμία κι ο ενθουσιασμός υποχώρησαν και κάθε διάθεση προσπάθειας να κολλήσουμε τα σπασμένα γυαλιά έχει πια χαθεί.
Το συναίσθημα τελείωσε, ο τυφλός ερωτευμένος άρχισε να βλέπει ξανά και το τραγούδι που θύμιζε τον έρωτα, τώρα θυμίζει roadtrip στο χωριό με φίλους. Το μεθύσι μετατράπηκε σε hangover της επόμενης μέρας, η ζαλάδα πέρασε, ο κόμπος στο στομάχι λύθηκε. Ο πρώην ερωτευμένος, νυν ξενερωμένος απελευθερώθηκε από τα δεσμά του έρωτα και είναι έτοιμος για νέες περιπέτειες.
Θα τολμούσαμε να πούμε πως το ξενέρωμα είναι ένα αποτελεσματικό αντίδοτο. Το απόλυτο αντίδοτο του έρωτα. Διώχνει τις πεταλούδες εγγυημένα και αποτελεσματικά. Θα μπορούσαν να το μοιράζουν μαζί με τις αισθηματικές ταινίες, ειδικά την περίοδο του χειμώνα, όπου τα ερωτευμένα ζευγαράκια που περπατάνε χεράκι-χεράκι κάνουν όλους τους forever alone να αναθεωρήσουν την αξία της ελευθερίας τους.
Υπάρχουν δύο είδη ξενερώματος, το σταδιακό και το απότομο. Σταδιακά ξενερώνει ένας ερωτευμένος που απογοητεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα επανειλημμένα από το αντικείμενο του πόθου του. Δικαιολογεί, συγχωρεί, προσπαθεί. Στο τέλος όμως, πάντα ξενερώνει. Φταίνε τα πολλά μικρά παράπονα, η χαμένη μαγεία, η καταραμένη ρουτίνα, το όνειρο από το οποίο ξυπνήσαμε μια μέρα και είδαμε πως ο άνθρωπος που έχουμε απέναντί μας δεν κάνει τον υπόλοιπο κόσμο να εξαφανίζεται, όταν είμαστε μαζί του.
Απότομα ξενερώνει κάποιος ο οποίος σε μια στιγμή διαύγειας θα δει καθαρά πως το πρόσωπο που ερωτεύτηκε ή νόμιζε πως ερωτεύτηκε, δεν του κάνει. Το απότομο ξενέρωμα έρχεται σαν ένα χαστούκι από εκεί που δεν το περιμένουμε. Συνήθως μετά από μια βαριά κουβέντα, μια ξαφνική αποκάλυψη, μια αλήθεια που ήρθε στο φως, μια απιστία, ένα γερό ταρακούνημα που πέταξε από πάνω μας μέσα σε μια αστραπιαία στιγμή κάθε ίχνος έρωτα. Κάτι αδικαιολόγητο που μας έκανε να πούμε «τέλος» και όντως το εννοούσαμε.
Ποιο είδος είναι το καλύτερο; Μα φυσικά το απότομο. Αυτό γιατί στο απότομο ξενέρωμα η απογοήτευση είναι μία, ίσως μεγαλύτερη, αλλά μία. Αντίθετα στο σταδιακό, η απογοήτευση έρχεται αργά και βασανιστικά. Σαν μια βαρετή ταινία που δε λέει να τελειώσει, αλλά το σινεμά είναι γεμάτο και ντρεπόμαστε να φύγουμε στη μέση. Περιμένουμε λοιπόν υπομονετικά, προσποιούμαστε πως γελάμε με τα ηλίθια αστεία του πρωταγωνιστή, τρώμε τα ποπ κορν μας και καθόμαστε ήσυχα-ήσυχα στη γωνίτσα μας προσπαθώντας να μην αποκοιμηθούμε, μέχρι να τελειώσει το μαρτύριο. Και μόλις βγει ο πρώτος τίτλος τέλους, τρέχουμε σαν κυνηγημένοι χωρίς να κοιτάξουμε πίσω.
Το απότομο ξενέρωμα συνήθως γίνεται αρκετά νωρίς στη σχέση, πριν προλάβεις καλά-καλά να δεθείς. Ευτυχώς. Τις πιο πολλές φορές δηλαδή, γίνεται στη φάση της γνωριμίας. Μακάρι να μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό κανόνα. Για παράδειγμα, αν δεν ξενερώσεις μέχρι το τρίτο ραντεβού, δε θα ξενερώσεις ποτέ. Καλό μου ακούγεται. Εσείς τι λέτε;
Ο κάθε ένας από εμάς ξενερώνει για διαφορετικούς λόγους. Μπορεί η αιτία να είναι κάτι που μόνο εμείς είδαμε, μπορεί να είναι κάτι που δεν ισχύει καν. Κάτι που μάθαμε από κάποιον τρίτο. Αν ξενερώσουμε όμως, τελείωσε. Δεν υπάρχει γυρισμός. Η πόρτα της καρδιάς μας έχει κλείσει και το μόνο που σκεφτόμαστε πλέον είναι πώς θα ξεφύγουμε από τον άγνωστο που έχουμε μπροστά μας και δεν έχουμε καμιά διάθεση να γνωρίσουμε ή να συνεχίζουμε να γνωρίζουμε. Αυτός θα μιλάει, ενώ εμείς θα ακούμε μόνο μπλα μπλα. Σε κάθε του ερώτηση θα θέλουμε να απαντήσουμε «έλεος» και κάθε ενδιαφέρον από μέρους μας θα έχει εξαφανιστεί σε μια κεραυνοβόλα στιγμή αποκάλυψης.
Θα είναι η μέρα που πολύ απλά θα καταλάβεις πως αυτός που σε αγκαλιάζει δεν είναι το άλλο σου μισό, δε σου κάνει, μπορείς να φανταστείς τον κόσμο σου και χωρίς αυτόν. Με δυο λόγια, δεν είναι ο ένας και μοναδικός για ‘σένα. Δε μιλάνε όλα τα τραγούδια γι’ αυτόν και δεν είναι η πρώτη και τελευταία σου σκέψη διαρκώς. Θα είναι η στιγμή που θα αντιληφθείς ότι περνάς καλύτερα χωρίς αυτόν, δε θα σου λείπει όταν λείπει και θα προτιμάς να μείνεις μέσα παρά να βγεις μαζί του. Θα είναι η στιγμή που θα αρχίσεις να τον αποφεύγεις.
Το καλό με το ακαριαίο ξενέρωμα είναι η οριστικότητά του. Αφήστε που συνήθως ο λόγος που κάνει κάποιον να ξενερώσει απότομα είναι τόσο απόλυτος που δεν υπάρχει πιθανότητα πισωγυρίσματος. Όποιος ξενερώσει απότομα, κερδίζει χρόνο. Κερδίζει χρόνο για άλλον έρωτα. Κι ο χρόνος στον έρωτα είναι σαν μερέντα πάνω σε φράουλες. Ο συνδυασμός της τελειότητας.
Επιμέλεια Κειμένου Ελίνας Ανδρεάδου: Σοφία Καλπαζίδου