Πόσα τέλη του κόσμου έχεις ζήσει; Πόσες φορές έπεσες κάτω και πίστεψες πως δε θα μπορέσεις να σηκωθείς ξανά; Πόσοι άνθρωποι πέρασαν από πάνω σου μέχρι να βρεθεί ένας να σε πιάσει από το χέρι και να σε σηκώσει; Ή μήπως τα κατάφερες μόνος τελικά; Πώς τα κατάφερες, θυμάσαι; Δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι πως το τέλος πέρασε και για να συνεχίζεις ακόμα, προφανώς δεν ήταν το τέλος, απλώς μια στάση στη διαδρομή σου.
Είναι μαθηματικά βέβαιο πως σε μια ζωή -από τις άπειρες που ελπίζουμε όλοι να ζήσουμε- θα βρεθούμε αρκετές έως πολλές φορές στην άκρη του γκρεμού. Κι όλες εκείνες τις φορές θα πιστεύουμε πραγματικά πως δε θα επιβιώσουμε από μια πτώση. Μια δύσκολη μέρα στη δουλειά, ένας απρόσμενος χωρισμός, μια προσωπική αποτυχία, ένας έντονος καβγάς με την οικογένεια, μια μοναχική βραδιά, μια μέρα χωρίς όρεξη για τίποτα. Δε θέλει πολύ για να νιώσεις πως πέφτεις στο κενό και το αλεξίπτωτο δεν ανοίγει με τίποτα.
Όλα περνάνε όμως, τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει κανέναν κολλημένο στο ίδιο σημείο όσο υπάρχουν τρία μυστικά όπλα. Κι αυτά τα όπλα είναι: το χιούμορ, η μουσική και το ποτό. Δοκιμασμένα κι εγγυημένα. Λειτουργούν και θα λειτουργούν πάντα και για πάντα. Σε κάθε περίσταση, σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε ηλικία. Μερικές μέρες μπορεί να χρειαστεί μόνο το ένα, άλλες μπορεί όλα μαζί. Πάει ανάλογα με την ταχύτητα που πέφτεις στο κενό και το χρόνο που σου απομένει μέχρι να προσγειωθείς στο έδαφος. Τα μυστικά όπλα όμως κάνουν καλύτερη δουλειά από το αλεξίπτωτο.
Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί με λίγο αλκοόλ, καλή παρέα, γέλιο μέχρι να πονέσει το σαγόνι και δυνατή μουσική. Κι όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά. Ή και το συνδυασμό των τριών. Σίγουρα σκέφτεστε αυτήν τη στιγμή πως υπάρχουν και άλυτα προβλήματα. Κι έχετε απόλυτο δίκιο. Το θέμα με τα προβλήματα όμως είναι πως τρέφονται από το χρόνο και την αξία που τους δίνουμε εμείς. Προφανώς με εξαίρεση τα προβλήματα υγείας, όλα τα υπόλοιπα ζουν στο μυαλό μας. Κάποια στιγμή όμως κι αυτά πρέπει να πάνε για ύπνο και να καταλάβουν πως δεν είναι το επίκεντρο του κόσμου.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα πέσει πάνω σας ένα πρόβλημα, ξεκινήστε με ένα αστείο. Γελάστε μόνοι σας στο δρόμο, θυμηθείτε μια γελοία στιγμή από τα παλιά, αναπολήστε μια μέρα που δεν ήταν εκνευριστικά ατελείωτη κι αφήστε το γέλιο να σας παρασύρει. Αν δεν πιάσει αυτό, συνεχίστε με λίγη δόση μουσικής. Ιδανικά βάλτε μουσική στο τέρμα και τραγουδήστε. Τρεις φορές τη μέρα σαν το φαγητό. Επαναλάβετε για όσο χρειαστεί. Κι αν δείτε πως η φωνή σας κλείνει και δε βλέπετε αλλαγή στη διάθεση, πιάστε τα βαριά πυρομαχικά. Η κατάσταση σίγουρα απαιτεί αλκοόλ και φίλους. Το αποτέλεσμα όμως είναι πια εγγυημένο. Ό,τι κι αν ήταν αυτό που σας χάλασε τη διάθεση, δε θα επιβιώσει από αυτόν τον πόλεμο.
Θα υπάρξουν πολλές δύσκολες μέρες. Μην τις αφήνετε όμως να σας ρίχνουν κάτω. Θυμηθείτε πως έχετε τα τρία μαγικά σας όπλα και χρησιμοποιείστε τα αμέσως μόλις δείτε πως ζορίζει λίγο το πράμα. Μη δίνετε χρόνο ούτε χώρο στα προβλήματα κι αντιμετωπίστε τα όλα σαν να είναι περαστικοί από έναν σταθμό τρένων. Ο σταθμός όμως είναι όλος δικός σας. Εσείς καθορίζετε τα δρομολόγια και είναι στο χέρι σας να στείλετε τους περαστικούς σπίτι τους αν δε σας γεμίζει το μάτι η φάτσα τους. Όποιος κι ό,τι δε σας αρέσει πρέπει να φεύγει με το επόμενο τρένο και γρήγορα.
Πείτε λοιπόν τα πιο κρύα σας αστεία, μη φοβηθείτε να φέρετε κάποιον σε δύσκολη θέση με το χιούμορ σας, μη χάνετε ευκαιρία για υστερικές στιγμές γέλιου. Αυτοσαρκαστείτε κι εσείς οι ίδιοι, βγείτε άσχημες φωτογραφίες, ζήστε αυθόρμητα και μην κρατάτε αυτά που σκέφτεστε στο κεφάλι σας. Μην αφήνετε τον κόσμο να σας κάνει βαρετούς και συνηθισμένους. Ακούστε διαφορετική μουσική, τραγουδήστε παράφωνα στο μπάνιο, ανεβείτε στα τραπέζια, χορέψτε κι ας μην τα καταφέρνετε και πολύ καλά. Πιείτε στην υγειά των περαστικών προβλημάτων. Αύριο δε θα θυμάστε το χθες. Και σήμερα δεν πρέπει να σας νοιάζει ούτε το χθες, ούτε το αύριο. Σήμερα πιείτε δυνατά ποτά, τραγουδήστε πιο δυνατά και γελάστε ακόμα δυνατότερα. Κι όλα θα περάσουν.
Συντάκτης: Ελίνα Ανδρεάδου
