Πόσες φορές έχετε ακούσει τη φράση «τα ετερώνυμα έλκονται»; Πόσες φορές έχετε βρει ένα ετερώνυμό σας το οποίο σας τραβούσε προς το μέρος του σαν μαγνήτης ενώ εσείς κρατούσατε αντίσταση με ό,τι είχατε και δεν είχατε; Πόσες φορές έχετε καταραστεί όλους τους νόμους της φυσικής γιατί φόρτωσαν πάνω σας ένα ετερώνυμο χωρίς να σας ρωτήσουν; Πόσες φορές σας την έδωσαν στα νεύρα οι κανόνες, γιατί εσείς νιώθατε εξαίρεση;
Όλους μας κινεί το ενδιαφέρον το άγνωστο, το μυστήριο, το ανεξερεύνητο. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο μας αρέσει να συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους τελείως διαφορετικούς από εμάς. Πιστεύουμε ότι θα μάθουμε κάτι που δεν ξέρουμε; Ότι θα νιώσουμε κάτι που δεν έχουμε νιώσει ξανά; Ότι θα ανακαλύψουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας που δε γνωρίζαμε πως υπήρχε; Ότι θα ζήσουμε έναν έρωτα εξαίρεση;
Το θέμα με τα ετερώνυμα είναι πως έχουν ωραίο περιτύλιγμα. Δεν ξέρουμε, όμως, τι κρύβουν. Γνωρίζουμε σίγουρα ένα πράγμα: Τα ετερώνυμα έλκονται. Αρχή θεμελιώδης κι άρρηκτη. Μπορεί να μη σκαμπάζουμε ούτε από μισό κανόνα φυσικής, αλλά δεχόμαστε πως είμαστε μαγνήτες σε ένα μαγνητικό πεδίο που μας κάνει ό,τι θέλει. Γιατί όταν το σύμπαν θέλει, δεν πας να χτυπιέσαι εσύ; Θα στο κολλήσει το ετερώνυμο πάνω σου εκεί που δεν το περιμένεις κι άντε τράβα βρες το δίκιο σου σ’ έναν άδικο γαλαξία.
Είναι στη φύση μας ως μαγνήτες να μας ελκύει το ακριβώς αντίθετο από εμάς. Αισθανόμαστε σαν ένα κομμάτι παζλ που θέλει να κουμπώσει με ένα άλλο για να νιώσει ολόκληρο. Είμαστε βαρετοί, θέλουμε κάποιον περιπετειώδη. Είμαστε χαζούληδες, θέλουμε κάποιον έξυπνο. Είμαστε ανασφαλείς, θέλουμε κάποιον με αυτοπεποίθηση. Είμαστε αναποφάσιστοι, θέλουμε κάποιον που να ξέρει τι θέλει. Είμαστε μαύρο, θέλουμε άσπρο. Είμαστε «ναι», θέλουμε «όχι». Είμαστε πίτσα, θέλουμε σαλάτα. Είμαστε Δευτέρα, θέλουμε Σάββατο.
Ευχαριστούμε λοιπόν την αγαπητή φυσική που έκανε την επιθυμία μας για ολοκλήρωση νόμο απαράβατο και πάντα δημιουργεί δρόμους για να συναντιούνται τα ετερώνυμα. Έτσι, μόλις δυο ετερώνυμα βρεθούν στο ίδιο μαγνητικό πεδίο, το ένα τραβάει το άλλο προς το μέρος του.
Πόλοι έλξης υπάρχουν πολλοί. Είναι η εξωτερική εμφάνιση, είναι η προσωπικότητα, ένα στοιχείο του χαρακτήρα μας, μια μικρή λεπτομέρεια, κάτι που ίσως δε μάθουμε και ποτέ, αλλά είναι σίγουρα αντίθετο με το δικό μας «κάτι». Μέχρι αυτό το σημείο όλα είναι καλά. Τα προβλήματα ξεκινάνε μετά την ένωση των δύο ετερωνύμων.
Υπάρχει μια στιγμή που λέτε, όπου τα δύο ετερώνυμα βρίσκονται δευτερόλεπτα πριν να προσκολλήσει το ένα πάνω στο άλλο. Ο χρόνος σταματάει, οι καρδιές χτυπάνε δυνατά και μπορείς να ακούσεις ακόμα και τους δείκτες του ρολογιού που προσπαθούν να κουνηθούν αλλά έχουν κολλήσει στο ίδιο δευτερόλεπτο.
Τα δύο ετερώνυμα τρέχουν με ταχύτητα φωτός, βάζουν όλη τους τη δύναμη και τελικά καταφέρνουν να γίνουν ένα. Η σύγκρουση είναι θεαματική, σπινθηροβόλα, σκέτο πυροτέχνημα. Τα δύο ετερώνυμα έχουν κουμπώσει μεταξύ τους και νιώθουν πως το ένα είναι το άλλο μισό του άλλου.
Δεν έχουν υπολογίσει όμως τη μεταβλητή του χρόνου. Ο χρόνος μπαίνει πάντα ανάμεσα στα ετερώνυμα και προσπαθεί να τα χωρίσει. Είναι, θα λέγαμε, το τρίτο πρόσωπο στη σχέση τους. Ο κακός της ιστορίας μας. Τα ετερώνυμα προσπαθούν να κρατηθούν ενωμένα αλλά όλη αυτή η προσπάθεια τα κάνει να χάσουν τη δύναμη που είχαν με αποτέλεσμα να διαλυθούν. Κι αυτή η διάλυση είναι που καταστρέφει και τον κανόνα.
Αν παρ’ όλα αυτά καταφέρουν να κρατηθούν λίγο ακόμα, θα δουν πως όσο περνάει ο καιρός και μένουν προσκολλημένα το ένα πάνω στο άλλο, θα πάψουν πλέον να διατηρούν τη διαφορετικότητά τους αφού θα ανταλλάξουν στοιχεία μεταξύ τους. Αυτό θα έχει ως συνέπεια να αποκτήσουν περισσότερα κοινά μεταξύ τους και να καταστρέψουν το μαγνητικό πεδίο που δημιούργησαν οι αντίθετες φύσεις τους. Θα γίνουν ομώνυμα. Για άλλη μια φορά ο κανόνας καταρρίπτεται.
Το συμπέρασμά μας είναι πως η έλξη είναι θέμα χημείας κι όχι φυσικής. Γιατί στο τέλος δεν υπάρχουν ομώνυμα κι ετερώνυμα. Υπάρχουν απλά άνθρωποι που θέλουν κι άνθρωποι που δε θέλουν. Κι αν κάποιος θέλει να γίνει ο μαγνήτης σου, δε θα τον εμποδίσει κανένα μαγνητικό πεδίο και κανένας θετικός ή αρνητικός πόλος.
Θα βάλει φωτιά στους νόμους της φυσικής και θα έρθει να κολλήσει πάνω σου πριν να καταλάβεις για ποιο φυσικό φαινόμενο μιλάμε. Γιατί πολύ απλά δεν υπάρχουν κανόνες στον έρωτα, παρά μόνο εξαιρέσεις. Όλα τα άλλα είναι αποτυχημένες ταμπέλες των θετικών επιστημών.
Επιμέλεια Κειμένου Ελίνας Ανδρεάδου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ελίνα Ανδρεάδου
