Ωραίο πράγμα το νέο ξεκίνημα. Ειδικά όταν αλλάζει το έτος. Νιώθεις μια σιγουριά, μια απερίγραπτη αισιοδοξία, ένα “θ’ αρπάξω τη ζωή από τα μαλλιά και θα ζήσω όπως θέλω εγώ”. Θ’ αδράξω την κάθε ώρα και στιγμή και τέλος πια, η όποια εκμετάλλευση. Νέα αρχή λοιπόν κι ο ενθουσιασμός στο κόκκινο. Έλα μου, όμως που όταν πας να ξεκινήσεις κάτι σε τραβάει πίσω.
Είναι κάτι σαν απαισιοδοξία; Σαν βάρος; Μια μιζέρια; Φόβος; Όπως και να έχει, σε βουλιάζει, επαναπαύεσαι και σε ρίχνει σ’ έναν ωραιότατο βούρκο της λούπας και της επανάληψης. Και το ερώτημα είναι ένα και μοναδικό: Γιατί;
1. Θ’ αλλάξω συνήθειες;
Αχ, αυτός ο φόβος, έχει φάει και καταστρέψει κόσμο και κοσμάκη. Έτσι τρέφεται και συνεχίζει την τόσο καλή δουλειά του και παίρνει κι άλλους στον λαιμό του. Κι η ερώτηση εδώ είναι η εξής: Τι είναι πιο τρομακτικό; Η αλλαγή για ένα νέο ξεκίνημα ή η επανάληψη της ρουτίνας 24 ώρες και τις 7 μέρες της εβδομάδας; Απάντησες ήδη και όχι, μην καλύπτεσαι πίσω από τη δικαιολογία ότι έτσι νιώθεις ασφάλεια.
2. Τι θα πει ο κόσμος;
Πού κολλάει ο τρίτος κι ο τέταρτος κι ο κάθε άγνωστος, της γειτονιάς και της δουλειάς; Τι σε νοιάζει εσένα αν μαθευτεί, για παράδειγμα στο σόι σου, η επιλογή σου να παραιτηθείς από μια δουλειά που σου μαύριζε την ψυχή, μέσω περιόδου κρίσης. Κοιτάζεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά τον κάθε κουτσομπόλη που θέλει ν’ ασχοληθεί με σένα, γιατί ήδη η δική του ζωή έχει φαγωθεί από τα μυρμήγκια της ρουτίνας.
3. Κι αν αποτύχω;
Αν δε δοκιμάσεις, αν δεν σπρώξεις λίγο τις συγκυρίες με τα ίδια σου τα χέρια, η απάντηση θα είναι αιωνίως πως ναι, θα αποτύχεις. Αν δεν τολμήσεις, να ρωτήσεις, να πράξεις και μένεις με το «αν» να πλανιέται στο μυαλό σου, μαζί με την αίσθηση της αποτυχίας, τότε όπως λέει και η φίλη Arianna, Thank You Next. Κι αν πετύχεις ρε bro;
4. Κι αν βρω κάτι άγνωστο μπροστά μου;
Κάθε τι καινούριο, κρύβει μέσα του τη λέξη άγνωστο. Ναι, είναι αγχωτικό και ναι, κρύβει και κινδύνους και παγίδες. Αλλά τι είναι χειρότερο, λίγη περιπέτεια ή να ξέρεις κάθε λεπτό τι θα γίνει και ποιο θα ναι το επόμενό σου βήμα, στη δουλειά, στην πορεία σου προς τη δουλειά, στην πορεία σου προς το σπίτι, στο πού θα πας, τι θα κάνεις, με ποιον θα μιλήσεις και τι απατήσεις θα πάρεις από τον συνομιλητή σου;
5. Έκανα την αρχή, πόσο χρόνο θέλει;
Για κάποιο λόγο, όλοι μας πια έχουμε συνηθίσει να τρέχουμε. Έχουμε στο μυαλό μας ότι όλα πρέπει να γίνονται σε χρόνο ντε τε. Έκανα νέα αρχή; Θέλω αποτελέσματα την επόμενη κιόλας μέρα. Ξεκινάω διατροφή κι άσκηση; Θέλω να έχω χάσει ήδη 3 κιλά ως το επόμενο πρωί. Έκοψα το τσιγάρο; Θέλω να μη μου λείπει από το επόμενο λεπτό. Γιατί; Γιατί, δεν έχω χρόνο για χάσιμο! Λάθος, λάθος και πάλι λάθος. Η κάθε αλλαγή θέλει χρόνο. Είναι σαν τη μαγειρική. Όπως το να ψηθεί σωστά το κρέας, θέλει χρόνο, έτσι κι οι αλλαγές. Θα τολμήσεις, αλλά τ’ αποτελέσματα θα φανούν με τον καιρό. Συν το ότι, οτιδήποτε κάνεις κι είναι προς όφελός σου, δεν είναι ποτέ χάσιμο χρόνου!
6. Αφού οι άλλοι απέτυχαν εγώ γιατί να πετύχω;
Ακούμε γύρω μας για αποτυχίες ανθρώπων που ξεκίνησαν να κάνουν ένα βήμα και δεν τους βγήκε και πολύ -συνήθως από τα σόγια τους που τους κουτσομπολεύουν. Ωστόσο, ακόμα κι η αποτυχία έχει οπτική γωνία, κι αν δε μιλήσεις με το ίδιο το πρόσωπο, δεν μπορείς να γνωρίζεις την αλήθεια από τον κάθε τυχαίο. Επίσης, σαφώς πολλοί θα αποτύχουν, όμως και πολλοί θα πετύχουν- εκείνοι που προφανώς έψαξαν τις εναλλακτικές τους. Θες να συνεχίζεις να πορεύεσαι μ’ αυτό το αίσθημα στην αγκάλη σου; Μόνο βήματα προς τα πίσω θα κάνεις.
7. Όλα λάθος
Προφανώς και δεν μπορούμε να είμαστε μέσα στην τρελή χαρά, όλη μέρα, κάθε μέρα. Από το 2020 και μετά, έχουμε βομβαρδιστεί από ένα σωρό δυσάρεστες πληροφορίες· θες η κλιματική αλλαγή, ενεργειακή κρίση, οι γυναικοκτονίες, ο πόλεμος. Δεν είμαι κάποια να σου πω ότι πάντα μέσα στη καθημερινότητά σου, υπάρχει και ένα θετικό κομμάτι, μια ευχάριστη είδηση ή σκέψη ή ανάμνηση, που αν την αναλογιστείς αυτομάτως θα σου δώσει την ώθηση να πας ένα βήμα παρακάτω. Γιατί είναι και λίγο ψυχεδελικό να είσαι μέσα στη χαρά όταν το σύμπαν καταρρέει. Ωστόσο, μπορείς να μείνεις πρακτικός άνθρωπος, σκεπτόμενος μόνο τι μπορείς να κάνεις εσύ για όλα όσα συμβαίνουν. Κι αυτά που δε σου αναλογούν, να εξασκείσαι να τα αφήνεις στην άκρη.
8. Κάνω το ξεκίνημα, και μετά;
Πολλοί από εμάς, έχουμε το άγχος του «μετά» χωρίς καν να έχουμε κοιτάξει το παρόν. Προτρέχουμε με τη σκέψη, πως αν κάνουμε το «νέο ξεκίνημα» και πετύχει, πως θα το διατηρήσουμε; Ξεκάθαρα, για να φτάσεις ως εκεί, πρέπει πρώτα να πάρεις την απόφαση να ξεκινήσεις. Σε δεύτερη μοίρα έρχεται η διατήρηση/ συντήρηση. Κανείς δεν μπορεί να δώσει μια σίγουρη κι άμεση απάντηση, γιατί πολύ απλά, όταν έρθει, εκείνο το «μετά», οι απαντήσεις μπορεί να δοθούν και μόνες τους, ως απλή ροή.
9. Κι αν συναντήσω μ@λ@κες;
Στο νέο σου ξεκίνημα, μπορεί να συναντήσεις, ανθρώπους που δεν ταιριάζετε, που θ’ αντιπαθήσετε ο ένας τον άλλον, που θα σου κάνουν δύσκολη τη ζωή. Βήμα βήμα τη φορά, όμως, θα βρείτε τα κουμπιά στο να συνυπάρχετε. Κι αν βρέθηκαν και δυο στριμμένα άντερα στον δρόμο σου, μπορεί στο νέο σου ξεκίνημα να βρεις τους κατάλληλους, που θα σε στηρίξουν.
ΥΓ: Καμία αρχή δεν είναι εύκολη, ούτε εξυπνάκιας το παίζω. Αλλά έτσι και πάρεις το κατάλληλο boost, μπορείς να πάρεις αποφάσεις και να φτάσεις σ’ ένα σημείο, που ο εαυτός σου θα εκπλαγεί από τη θέα. Το έχουν αυτό οι κορυφές.
Συντάκτης: Ηλιάνα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
