Παρασκευή και 13, Τρίτη και 13, μαύρες γάτες, νεκροφόρα, άνθρωποι που αντιπαθούμε και τους βλέπουμε ξαφνικά μπροστά μας, είναι κάποια πράγματα που μπορούμε να σκεφτούμε με την πρώτη ως δείγματα γκαντεμιάς, αν το μυαλό μας πάει σε ταινίες και κλισέ αναπαραστάσεις. Στην πραγματικότητα όμως, η ατυχία κι αυτό που ονομάζεται γκαντεμιά, μπορεί να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία, καθώς όταν ακολουθούν μοτίβο, νιώθεις να πνίγεσαι σε μια θάλασσα δίχως επιλογές.

Το να χάνεις το λεωφορείο τελευταία στιγμή, το να πατάς σκατά στον δρόμο, να σε κουτσουλάει περιστέρι, να χάνεις προθεσμίες για 1 λεπτό, να παίρνουν το τελευταίο εισιτήριο, να ξυπνάς στραβά και να ξέρεις ότι όλα μετά θα είναι θεόστραβα. Είναι κάποια μόνο πράγματα που μπορούν να μας συμβούν κι αν καθίσουμε να σκεφτούμε, σίγουρα θα βρούμε κι άλλα, να μας κάνουν να χάσουμε κάθε ψυχραιμία που διαθέτουμε. Αλήθεια, σας έχει σπάσει ποτέ το τακούνι, ενώ τρέχετε να προλάβετε το λεωφορείο επειδή αποφάσισε τελικά να περάσει 7 λεπτά πιο νωρίς;

Φταίει η ζωή; Εμείς; Έχουμε κακό κάρμα; Είναι όντως μια δύναμη ή βασικά μια υπερδύναμη που έρχεται από το σύμπαν για τιμωρία; Ή μήπως ο θεός αποφάσισε ότι εμείς σήμερα θα είμαστε ο στόχος της γκαντεμιάς και του γέλιου των διπλανών μας; Κι αν η μια κακή στιγμή ακολουθεί την άλλη και σε πάει τρένο, πόσο ν’ αντέξεις χωρίς να μοιρολατρείς, χωρίς να χάσεις κάθε διάθεση για προσπάθεια, χωρίς να γίνεις ένας άνθρωπος γκρινιάρης κι ολίγον τι μίζερος; Σάμπως οι άλλοι, όταν τους συμβαίνει η μια ατυχία μετά την άλλη, την ίδια μετάλλαξη δεν παθαίνουν;

Ένα μόνο έχω να πω, ότι καθώς έγραφα αυτό το άρθρο ο υπολογιστής μου αποφάσισε να σβήσει, να με εγκαταλείψει, χωρίς καμία προειδοποίηση κι ένιωσα σαν κάποιος από μακριά να με βλέπει και να γελάει με τα χάλια μου. Τι να πει κι η Βίκυ Σταυροπούλου, βέβαια, που ανέβηκε στην καρέκλα την πλεκτή, για να δει αν ο Γεωργούλης είχε φέρει γκόμενα στο σπίτι κι η καρέκλα διαλύθηκε και σακατεύτηκε; Ή η Ελένη που δεν έζησε τον έρωτά της με τον Στέφανο στο μαγευτικό σαλέ, ούτε η Κατακουζήνα έγινε fit, αλλά κατέληξαν με πνευμονία, μαζί στο κρεβάτι; Ή μήπως να θυμηθούμε τον Σάββα που ολόκληρο τζόκερ κέρδισε και τελικά τα λεφτά μετά από σαράντα κύματα του τα κλέψανε;

Θα ήθελα πολύ να γράψω ότι όλα είναι στο μυαλό κι ίσως και να είναι και να τα βλέπουμε όλα πιο μαύρα, καθώς οι συγκυρίες δε βοηθούν να κρατήσουμε πιο θετική στάση. Όταν είσαι ήδη ευέξαπτος και δεν έχεις και την πιο βατή καθημερινότητα, το παραμικρό που θα τη δυσκολέψει μπορεί να εκτοξεύσει την αγανάκτησή σου στα ουράνια. Όλα είναι στη ζωή, βέβαια, κι αυτό δεν αλλάζει κι ίσως πρέπει να μάθουμε να ζούμε και με τις ατυχίες μας βρίσκοντας έναν τρόπο να είμαστε χαρούμενοι.

Τρεις συμβουλές θα δώσω -με καινούριο υπολογιστή- κι ό,τι θέλετε πράττετε:

 

Γούρι

Θες να βάλεις ματάκι πάνω σου; Στο τσαντικό σου; Στο σουτιέν σου; Do it! Αλλά μάθε και λίγο να γελάς με την γκαντεμιά για να μην τρελαθείς, και μην παίρνεις τόσο σοβαρά τον εαυτό σου. Θα έρθει η ατυχία, μα και η τύχη επίσης.

 

Μην αναβάλεις ό,τι έχεις κανονίσει

Μη σε καταβάλει, μην κάνεις πίσω. Να τηρήσεις το πρόγραμμά σου, ακόμα κι αν σε πήγαν οι ατυχίες ώρες πίσω. Μην το παρατήσεις, να το πας ως το τέλος και μετά θα νιώθεις τριπλή ικανοποίηση αλλά και ο κύριος της κατάστασης.

 

Μάθε να σου μιλάς

Μη σε μειώσεις, όσα νεύρα κι αν έχεις. Να κάνεις ένα δώρο στον εαυτό σου που θα περιλαμβάνει να σου φέρεσαι με ευγένεια, όχι μόνο όταν θα σε χτυπήσει η γκαντεμιά, αλλά κάθε μέρα.

 

Και να θυμάσαι, Shit Happens, αλλά η ζωή παρά είναι μικρή για να σκάμε για μικροπράγματα.

Συντάκτης: Ηλιάνα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου