Αν σας πούνε ότι ο άνθρωπος, μπορεί χωρίς την αγάπη, μην τον πιστέψετε. Είναι μύθος, είναι ψέμα, κι αν δεν έχετε όρεξη να πείσετε για το αντίθετο, κάντε τα στραβά μάτια και γυρίστε από την άλλη. Όσο και να έχουμε πληγωθεί, όσο και να έχουμε ξενερώσει, όσο και να λέμε πως γουστάρουμε τη μοναξιά, η αγάπη είναι ένα κομμάτι που θα το ψάχνουμε και θα το λαχταράμε. Θα το θέλουμε στη ζωή μας και θα μας τρώει η περιέργεια τι είδος αγάπης μπορεί να μας προσφέρει ο κάθε άνθρωπος. Διότι, ναι, ο καθένας προσφέρει διαφορετική αγάπη (προσωπική μου άποψη). Άλλοι τη δίνουν με μέτρο, άλλοι μόνο με λέξεις σχεδόν ποιητικές, άλλοι μόνο με πράξεις, άλλοι με το να μας μαθαίνουν νέα πράγματα πέρα από τους ορίζοντές μας, ενώ υπάρχει και η μερίδα ανθρώπων που, αν στη δώσουν, θα θέλουν κι αντάλλαγμα απευθείας.
Αλήθεια, τι γίνεται με την άλλη όψη της αγάπης, εκείνη που δε βλέπουμε ή που την προσπερνάμε; Μιλάμε πάντα για τα καλά χαρακτηριστικά της, αλλά η αγάπη κρύβει και μια άλλη όψη, που δεν είναι τόσο ροζ, όσο φαίνεται. Ας μιλήσουμε λοιπόν, για τις άβολες αλήθειες στην αγάπη.
Με την αγάπη δεν ολοκληρώνεσαι
Αν δεν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου, και το άλλο σου μισό να έχεις βρει, μπορεί να το προσπεράσεις, να το αγνοήσεις, ή να μην το εκτιμήσεις.
Δεν αρκεί για να μην τελειώσει μια σχέση
Όσο και να αγαπάμε κάποιον, δεν μπορούμε να δέσουμε μαζί του ως το τέλος, αν η σχέση έχει κάνει τον κύκλο της ή αν ο άλλος προτιμά τη μοναξιά του ή τέλος πάντων έναν ξεχωριστό δρόμο από εμάς.
Δεν μπορείς να κάνεις κάποιον να σε αγαπήσει, αγαπώντας τον
Θα ήταν όλα όμορφα και παραμυθένια, αν όντως το να μας αγαπούν αρκούσε για να αγαπήσουμε. Αυτό όμως σαφώς και δεν ισχύει, διότι διαφορετικά δε θα είχαμε περιπτώσεις όπου ο ένας προσπαθεί πιο πολύ από τον άλλον, όπου πασχίζει να είναι τέλεια στη σχέση, όσο ο άλλος σφυρίζει κλέφτικα. Ναι, υπάρχει η μονόπλευρη αγάπη κι είναι πολύ σκληρή.
Αγαπάμε πολύ κι αληθινά μια φορά
Είναι ξεκάθαρα μια προσωπική μου άποψη. Μιλώντας για την ερωτική αγάπη, θεωρώ πως μία και μόνη φορά είναι εκείνη που πραγματικά ξεχωρίζει και θέτει το μέτρο σύγκρισης. Ίσως για κάθε άνθρωπο, έχουμε συγκεκριμένη δόση αγάπης κι ίσως αυτό να μην είναι κακό. Ή, ίσως, να υπάρχει μια αγάπη και μοναδική.
Δεν είναι ανιδιοτελής
Οι σχέσεις θέλουν κάθε μέρα κόπο και προσπάθεια για να μη χάνουν τη σπίθα τους. Κανείς δε θα σ’ αγαπήσεις χωρίς να κερδίζει κάτι από σένα, κανέναν δε θα αγαπήσεις χωρίς να έχεις μια προσδοκία από αυτόν. Ακόμα και η μητρική αγάπη, έχει μέσα της στοιχεία ανθρώπινου εγωισμού.
Αν αγαπάς και πάλι θα πληγώσεις
Σε μια σχέση, θα πληγώσεις και θα σε πληγώσουν. Είναι κι αυτό μια εμπειρία, μια γνώση και βασικά, μέρος της ζωής. Κι ίσως αν μπορούσαμε να καταλάβουμε πως η αγάπη δεν είναι τέλεια ούτε μπορεί να φέρεται σαν να είναι τέλεια, να καταφέρναμε αυτομάτως να πληγωνόμαστε -τουλάχιστον- λιγότερο.
Μπορείς να αγαπάς κάποιον αλλά να μην τον συμπαθείς
Να έρχεται σε κόντρα η ηθική σας, τα πιστεύω σας, να μη θέλετε να είστε ο ένας στη ζωή του άλλου. Μα και πάλι, κάτι γερά να σας δένει.
ΥΓ: Η αγάπη δεν είναι εύκολη, είναι όμως ένα από τα πιο όμορφα ταξίδια που μπορείς να ζήσεις. Και το κυριότερο; Καλύτερα να κάνεις μεγάλα λάθη για χάρη της και να μάθεις και την άσχημή της όψη, παρά να μένεις με την περιέργεια.
Συντάκτης: Ηλιάνα Τσακίρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
