Έχεις σκεφτεί ποτέ να αφήσεις την καθημερινότητά σου στην πόλη και να πας να ζήσεις σε μια πολύ μικρή -ίσως και μικροσκοπική- καλύβα στο δάσος; Σκέφτεσαι ότι θα ένιωθες ίσως πιο χαρούμενος κι ισορροπημένος, αν γυρνούσες την πλάτη σου στην τεχνολογία, στις πάνω από πενήντα ώρες εβδομαδιαίας δουλειάς και στους εξαντλητικούς καθημερινούς ρυθμούς; Πόσο εύκολα θα ξεκινούσες μια πιο απλή ζωή; Πιστεύεις θα είχες μια πιο ήρεμη και ποιοτική ζωή κοντά στη φύση; Ότι θα είχες περισσότερο χρόνο για τους δικούς σου ανθρώπους, αυτούς που δίνουν το μεγαλύτερο νόημα στη ζωή σου;
Κατά πόσο θα ήμασταν οι άνθρωποι στ’ αλήθεια ευτυχισμένοι, αν αφήναμε μακριά μας τις σύγχρονες συμβάσεις και ζούσαμε πιο απομονωμένοι; Γιατί μπορεί να αισθανόμαστε ότι το κινητό και τα αμέτρητα email που έχουμε καθημερινά να απαντήσουμε, μας εμποδίζουν να συνδεθούμε με τις πραγματικές μας ανάγκες, αλλά είναι τελικά οι συνθήκες που μας κάνουν να δυσκολευόμαστε με τη ζωή μας ή τα στοιχεία της προσωπικότητάς μας και οι μικροί μας «δαίμονες»;
H επιστήμη της Ψυχολογίας, έρχεται να απαντήσει σε αυτόν μας τον προβληματισμό μέσω της έννοιας της «συναισθηματικής πρόβλεψης», δηλαδή της ικανότητάς μας να προβλέπουμε το πώς θα νιώσουμε στο μέλλον εμείς κι οι γύρω μας. Πιο συγκεκριμένα, έρευνες δείχνουν ότι οι άνθρωποι δεν είμαστε πολύ καλοί σε τέτοιου είδους προβλέψεις, δεδομένου ότι δεν εστιάζουμε σε όλα τα σημεία μιας νέας κατάστασης. Πράγματι, οι άνθρωποι έχουμε την τάση να λαμβάνουμε υπόψη μας μόνο τις ευχάριστες πτυχές μιας πραγματικότητας, αγνοώντας με αυτόν τον τρόπο άλλα μικρά στοιχεία μιας νέας κατάστασης. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της απόφασής μας να τα αφήσουμε όλα και να πάμε να ζήσουμε δίπλα στη φύση, θα αγνοούσαμε εντελώς ότι η κάλυψη των βασικών μας αναγκών σε τρόφιμα ή νερό θα ήταν πάρα πολύ δύσκολη κι αν βεβαίως αποφασίζαμε να πηγαίναμε στην πόλη για να τα προμηθευτούμε, αυτό θα μας κόστιζε και σε χρόνο και σε χρήματα. Συνεπώς, ο πολύτιμος χρόνος που πιστεύαμε ότι θα κερδίζαμε και θα τον αφιερώναμε στους δικούς μας ανθρώπους, ίσως να μην ήταν εν τέλει, όσος αρχικά είχαμε υπολογίσει.
Επίσης, πολύ σημαντικό σε αυτό το σημείο είναι να αναφέρουμε ότι ακόμη και στην περίπτωση που αποφασίζαμε να τα παρατήσουμε όλα -για μια ζωή πιο ποιοτική-, σίγουρα θα συνεχίζαμε να είμαστε αυτοί που είμαστε. Είναι αλήθεια ότι σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν πάμε, όποιο ταξίδι κι αν πραγματοποιήσουμε, από το πιο ενδιαφέρον μέχρι το πιο αποτυχημένο, παντού θα κουβαλάμε τον εαυτό μας μαζί, με τα χαρίσματα και τις ατέλειές του! Έτσι οι συνήθειες που έχουμε, καλές ή κακές, θα μας ακολουθήσουν σε όποιο τρόπο ζωής. Αυτή η τάση μας έχει και πάλι εξήγηση, αφού κάποιοι ψυχολόγοι θεωρούν ότι οι άνθρωποι έχουμε μια τάση προς μια κατάσταση «ομοιόστασης». Μπορεί λοιπόν να βιώνουμε συναισθηματικές διακυμάνσεις χαράς και ενθουσιασμού από κάτι καινούριο στη ζωή μας, ωστόσο η γενική μας τάση είναι να επιστρέφουμε στη βασική μας κατάσταση.
Έτσι, ενώ μια καινούρια εμπειρία μπορεί να μας προκαλέσει μεγάλη ευχαρίστηση εκείνη τη στιγμή, το πιθανότερο είναι ότι θα επιστρέψουμε στα συνηθισμένα επίπεδα ευτυχίας, όταν η αίσθηση του καινούριου «ξεθυμάνει». Μπορεί να μας φαίνεται ανιαρή η ζωή μας και αυτό να το αποδίδουμε στη σχέση που έχουμε και βρίσκοντας έναν καινούριο σύντροφο, να ανανεωνόμαστε. Δυστυχώς όμως, μετά από λίγο καιρό θα επανέλθουμε και πάλη στη μετριότητα της ζωής μας -διαπιστώνοντας ότι δε φταίει η σχέση που είχαμε γι΄ αυτό!
Η πρόσφατη βιβλιογραφία δείχνει ότι έρευνα έχει παρατηρήσει ότι δεν υπάρχει βελτίωση στη βιωμένη ευτυχία από μέρος σε μέρος, αλλά παρατηρούνται έντονες διαφορές μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων. Αυτό το εύρημα είναι πάρα πολύ σημαντικό, διότι μας εξηγεί πως ο καθένας μας έχει τη δυνατότητα να ζήσει πιο ευχάριστα, με το να κάνει μικρές αλλαγές μες στη μέρα του -στις συνήθειές του, στις απόψεις του, στους ανθρώπους που τον περιτριγυρίζουν, στην εργασία του. Φαίνεται, επομένως, να είναι καλύτερο αυτό το σενάριο, από το να τα παρατήσουμε όλα για μια φαινομενικά πιο απλή ζωή.
Ωστόσο, πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι μέσα από τη ζωή που κάνουμε, αν απλά έχουμε συνηθίσει μια ρουτίνα και φοβόμαστε να την αλλάξουμε ή αν απλά συνειδητά, για προσωπικούς λόγους, είμαστε αναγκασμένοι -για κάποιο χρονικό διάστημα τουλάχιστον- να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, παρότι δε μας ικανοποιεί πλήρως;
Όλοι οι ειδικοί της ψυχικής υγείας συμφωνούν ότι υπάρχει ένα «Διεθνές Τεστ Χαράς», το οποίο μάλιστα προσφέρει τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο να το κάνει στον εαυτό και να αυτό-αξιολογηθεί, οποιαδήποτε στιγμή της μέρας του και αυτό δεν είναι άλλο από το να απαντήσει σε τρεις πολύ απλές ερωτήσεις που αφορούν στη χθεσινή του μέρα: 1. «Γέλασα χτες;», 2. «Πόσες φορές έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελά χτες;», 3. «Μπορώ να σκεφτώ τρεις καλές στιγμές μου από χτες;». Μόνο αυτό αρκεί για να δούμε σε μεγάλο βαθμό πού βρισκόμαστε!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ειρήνη Μακρινού
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
