Ο ψυχαναλυτής Jacques-Alain Miller υποστηρίζει ότι ερωτευόμαστε εκείνον που απαντάει στην εξής ερώτηση μας: «ποιος είμαι;». Πολλοί ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι το πιο σημαντικό κομμάτι στην επιθυμία του ανθρώπου να δημιουργήσει συντροφικές σχέσεις, είναι η αίσθηση πληρότητας που μια καλή σχέση τού προσφέρει. Είναι η εσωτερική -σύμφωνα με κάποιους- διαδικασία απάντησης των βασικών ερωτημάτων της ύπαρξής του.

Βέβαια, η σχέση ενός ζευγαριού είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να βιώσει την απόλυτη ευτυχία, αλλά και να εμφανίσει κάποια προβλήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Προβλήματα τα οποία μπορούν να επιλυθούν τις περισσότερες φορές, αρκεί να μην τα αφήσει να «λιμνάζουν» και να μη φοβάται να τ’ αντιμετωπίσει.

Τα συχνότερα προβλήματα που εμφανίζονται μεταξύ των δύο συντρόφων, αφορούν στις δυσκολίες που εμφανίζονται στην επικοινωνία, στη διαχείριση των οικονομικών τους και στην οργάνωση των εργασιών του σπιτιού. Επίσης, συχνά προβλήματα παρουσιάζονται στην ερωτική ζωή του ζευγαριού, στην ανατροφή των παιδιών ή στις σχέσεις με την οικογένεια του καθενός. Όλα όμως καταλήγουν σε έναν κοινό παρονομαστή, προκειμένου να βελτιωθεί η υπάρχουσα κατάσταση: στο κατά πόσο η ίδια η σχέση, είναι προτεραιότητα στη ζωή του κάθε συντρόφου.

Πρόσφατη έρευνα που έγινε από τους Wilde και Dozois (2018) στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου Western, έδειξε ότι οι αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι για τους συντρόφους τους, μπορεί να είναι πολύ σημαντικές, για την κατανόηση των δυσλειτουργικών μοτίβων μες στη σχέση τους. Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι τα άτομα μέσα σε μια συντροφική σχέση, τείνουν να δημιουργούν σύνθετες νοητικές αναπαραστάσεις για τους συντρόφους τους. Αυτές οι αναπαραστάσεις αποθηκεύονται στη μνήμη, και με αυτόν τον τρόπο θεωρείται ότι επηρεάζουν τον τρόπο που τα άτομα καταλαβαίνουν, ερμηνεύουν κι αντιδρούν σ’ αυτά που κάνει ο σύντροφός τους.

Για να το πούμε πιο απλά, σκέψου ότι φοράς «χρωματιστά γυαλιά», τα οποία χρωματίζουν το πώς αισθάνεσαι για το σύντροφό σου. Έτσι, αν για παράδειγμα έχεις μια θετική αναπαράσταση στο μυαλό σου για το αγαπημένo σου πρόσωπο -στο μυαλό σου είναι τρυφερός, εκδηλωτικός και χαμογελαστός άνθρωπος-, τότε πιθανότατα να έχεις την τάση να ερμηνεύεις τις πράξεις του με πιο θετικό τρόπο. Μπορεί, ας πούμε, να είναι σήμερα σκυθρωπός και λιγομίλητος, αλλά εσύ θα σκεφτείς αμέσως ότι σίγουρα κάτι πολύ δυσάρεστο θα πρέπει να του έχει συμβεί για να είναι έτσι, δεν εξηγείται αλλιώς.

Από την άλλη, αν έχεις στο μυαλό σου μια γενικά αρνητική αναπαράσταση για το ταίρι σου, -π.χ. είναι αδιάφορος και ψυχρός και μόνο τον εαυτό του σκέφτεται πάντα-, τείνεις να βλέπεις τις πράξεις του μέσα από γυαλιά μάλλον «μαύρα». Είναι προφανές επομένως ότι όσο περισσότερο συνεχίζεις να βλέπεις τις πράξεις του συντρόφου σου με λιγότερη επιείκεια, τόσο εδραιώνονται οι αρνητικές αναπαραστάσεις που έχεις για εκεινον.

Συνεπώς, στην πρώτη περίπτωση, τα πράγματα μεταξύ σας πηγαίνουν περίφημα. Αφιερώνετε χρόνο κι ενέργεια στη σχέση σας, τα διαφορετικά σας ενδιαφέροντα κι οι ξεχωριστές σας δραστηριότητες, τονώνουν αδιαμφισβήτητα τη σχέση σας. Σας δίνουν την ευκαιρία να επιστρέφετε από αυτά ανανεωμένοι κι έτοιμοι να μοιραστείτε τις εμπειρίες σας, ενώ ταυτόχρονα οι διαφορές σας ως προσωπικότητες, δημιουργούν μια ισορροπία, κάνοντάς σας να λειτουργείτε ως μια καλή ομάδα

Στη δεύτερη περίπτωση, πυροδοτείται σταδιακά μια στείρα κριτική ή αλλιώς η λεγόμενη «κριτική για την κριτική», η οποία κάθε άλλο παρά βοηθά τη σχέση. Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη σχέση τους ως ένα πεδίο μάχης κι ανταγωνισμού, με καθημερινές συγκρίσεις, οι οποίες φέρνουν συγκρούσεις. Εξάλλου, ο ανταγωνισμός μέσα σε μια σχέση μπορεί να εμφανίζεται με πολλές μορφές. Από το ποιος κουράζεται περισσότερο μες στη σχέση και ποιον αγαπάει περισσότερο το παιδί μέχρι το ποιος φέρνει τα περισσότερα χρήματα στο σπίτι, είναι όλα παγίδες του ανταγωνισμού. Τι μπορεί να κάνει λοιπόν το ζευγάρι στην περίπτωση που έχει δημιουργήσει πολλές αρνητικές αναπαραστάσεις για το σύντροφό του; Πώς μπορεί να πλάσει μια πιο καθαρή και θετική εικόνα γι’ αυτόν;

Σίγουρα, αξίζει να κάνουμε όλοι μια γενναία προσπάθεια, ώστε ο τρόπος σκέψης μας, να βασίζεται περισσότερο σε αποδείξεις. Άλλωστε, έρευνες έχουν δείξει ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει σημαντικά στην ψυχολογική ευημερία. Την επόμενη λοιπόν φορά που θα βιαστούμε να βγάλουμε γρήγορα συμπεράσματα, είναι καλύτερο να κάνουμε μια παύση προκειμένου να αναζητήσουμε απτά στοιχεία πριν προβούμε σε άδικους χαρακτηρισμούς.

Και βέβαια, εκτός από τον τρόπο σκέψης, είναι σημαντικό να αλλάξουμε και την αλληλεπίδραση και τη σύνδεση που έχουμε με το σύντροφό μας. Δηλαδή συμπεριφερόμενοι με περισσότερη ευγένεια και παραπάνω σεβασμό και ζεστασιά, θα παρατηρήσουμε σταδιακά, μέρα με τη μέρα να αλλάζει ο τρόπος που σκεφτόμαστε κι αισθανόμαστε γι’ αυτόν.

Είναι μεγάλη αλήθεια ότι οι ανθεκτικές σχέσεις δημιουργούνται και δεν προκύπτουν τυχαία! Έτσι, καλό είναι να αφιερώνει χρόνο στο μαζί το ζευγάρι, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει υποκατάστατο, στον ποιοτικό χρόνο ανάμεσά του. Κι όπως πολύ εύστοχα είχε διατυπώσει η Αμερικανίδα Ψυχοθεραπεύτρια, Virginia Satir, κάπως έτσι πρέπει να είναι η ρέουσα ατμόσφαιρα σε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι: «Θέλω να σε αγαπώ χωρίς να σε πνίγω,να σε εκτιμώ χωρίς να σε επικρίνω,να σε ακολουθώ χωρίς να επεμβαίνω,να σε προσκαλώ χωρίς να απαιτώ,να σε αφήνω χωρίς ενοχές,να σε κρίνω χωρίς μομφές και να σε βοηθώ χωρίς προσβολές…»!

 

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ειρήνη Μακρινού
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου