Φιλιά θαυμαστικά!

9 mg νερό, 700 mg αλμπουμίνη, 1,7 mg λίπος, 0,4 mg άλατα, 100 mg οργανικές ουσίες… Αυτές φαίνονται να ‘ναι οι ακριβείς ενδείξεις μιας χημικής ανάλυσης ενός φιλιού. Όμως ποια η σημασία του στον κόσμο των ανθρώπων κι ιδιαίτερα των ερωτευμένων; Γιατί μας συγκινεί τόσο πολύ, είτε το απολαμβάνουμε οι ίδιοι είτε γινόμαστε απλοί θεατές του;

Ας ξεκινήσουμε απ’ το όργανο με το οποίο πραγματοποιείται το φιλί, το στόμα, τα εξωτερικά χείλη δηλαδή, και το εσωτερικό του στόματος με τη γλώσσα, το όργανο που είμαστε αναγκασμένοι απ’ τις πρώτες στιγμές της ζωής μας να μάθουμε να χρησιμοποιούμε για να τραφούμε και να ζήσουμε. Πρόκειται για το πρώτο μέρος του σώματός μας με το οποίο αντλούμε ευχαρίστηση κι απόλαυση. Το ‘χες αναλογιστεί ποτέ αυτό;

Λένε ότι πηγάζει απ’ την αναζήτηση της ευχαρίστησης που νιώθαμε πολύ μικροί, όταν το στόμα μας κολλούσε με μανία στο μητρικό στήθος για να θηλάσει, ικανοποιώντας έτσι το ένστικτο που ακόμη και σήμερα παραμένει το πιο σημαντικό, τη λήψη τροφής. Στην εφηβεία ή και την ενήλικη ζωή, όταν το άτομο θα γεύεται έντονα σεξουαλικά αισθήματα, αυτά πιθανόν να του θυμίζουν εκείνα του θηλασμού. Ωστόσο, ακόμα κι αν αυτή η ανάμνηση έχει μείνει στο υποσυνείδητό μας, όταν μεγαλώνουμε, το φιλί αντιπροσωπεύει το πάθος, την τρυφερότητα, τον έρωτα και τη συντροφικότητα.

Το ερωτικό φιλί συναντιέται μόνο στην ανθρώπινη συμπεριφορά κι είναι ένα ολόκληρο τελετουργικό ανταλλαγής αγάπης κι επιθυμίας. Κι όμως, αν το σκεφτείς, συχνά γίνεται πιο ερωτική και πιο προσωπική υπόθεση ακόμα κι απ’ την ερωτική πράξη αυτή καθ’ αυτή.

Πρόκειται για μια πράξη μύησης που σηματοδοτεί την έναρξη της σεξουαλικής ζωής, έστω κι αν η συνέχεια αργήσει πολύ να λάβει χώρα. Πράγματι, πιο πολύ από οποιαδήποτε άλλη επαφή, αυτή των χειλιών μάς αγγίζει ως τα πιο βαθιά σημεία του ψυχισμού μας, μας κάνει να ανοιγόμαστε στον άλλον, γκρεμίζει τοίχους και γεφυρώνει αποστάσεις. Γι’ αυτό ίσως να έχεις ακούσει ότι οι επαγγελματίες του έρωτα δε φιλούν τους πελάτες τους, διατηρώντας έτσι ένα τελευταίο τείχος που διαφυλάσσει τη βαθιά ιδιωτική τους σφαίρα. Μπορεί να κατακτήσεις το σώμα ενός άλλου ανθρώπου, όμως αν δεν καταφέρεις να αποσπάσεις τα φιλιά του, δεν τον έχεις κατακτήσει πραγματικά, ούτε έχεις χτίσει γερές βάσεις για να οικοδομήσεις μια αυθεντική και ζεστή ερωτική σχέση μεταξύ σας.

Πλησιάζοντας τα χείλη μας στα χείλη του άλλου και, ξεκινώντας να γευόμαστε τη γεύση του, ίσως εκείνη τη μαγική στιγμή να αγγίζουμε την πιο βαθιά προσωπική πλευρά του. Ανακαλύπτουμε πώς δίνεται, αν μπορεί να αφεθεί, αν είναι σφιγμένος ή αν μπορεί να βάλει συναίσθημα σε αυτό που κάνει.

Καθώς παίζει τον ρόλο διεγερτικού αλλά κι ένδειξης επιθυμίας για το άλλο μας μισό, κι επιπλέον εκφράζει τρυφερότητα κι οικειότητα, το φιλί είναι ενδεικτικό της καλής κατάστασης, της υγιούς συνύπαρξης ενός ζευγαριού. Κι αντίστροφα, όταν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στη σχέση, το πρώτο πράγμα που αρχίζει ο ένας να βρίσκει απωθητικό στον άλλον δεν είναι τόσο το σώμα όσο το στόμα του και τα φιλιά του.

Για την ακρίβεια, οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι πολλά ζευγάρια που δεν τα πάνε καλά και παρ’ όλο που έχουν απομακρυνθεί κι έχουν χάσει την οικειότητά τους, συχνά συνεχίζουν να ‘χουν σεξουαλική επαφή από συνήθεια, με έναν κάπως μηχανικό, αυτοματοποιημένο, τρόπο. Το θέμα του φιλιού είναι όντως μια δύσκολη υπόθεση. Το φιλί, επειδή απαιτεί συναισθηματική επαφή, απαιτεί ιδιαίτερες περιστάσεις και συνθήκες.

Πράγματι, όταν δε νιώθουμε καλά φιλώντας τον άλλον, καταλαβαίνουμε ότι κάτι μέσα μας αντιστέκεται σε αυτήν την τόσο βαθιά προσέγγιση, ενώ όταν νιώθουμε όμορφα, αισθανόμαστε ότι ερχόμαστε πολύ κοντά του, ότι μεταξύ μας ξεκινά (ή συνεχίζει) να δημιουργείται ζεστασιά. Κι εν ολίγοις, το φιλί απαιτεί τόσο συναισθηματικό δόσιμο, ώστε είναι αναγκαίο συστατικό για τη δημιουργία αυτής της ιδιαίτερης οικειότητας που χαρακτηρίζει την ιδιωτική σφαίρα της σχέσης του ερωτευμένου ζευγαριού.

Ενδιαφέρουσα πληροφορία πως το φιλί είναι πιο πολύπλοκο και προκαλεί ορμονικές αλλαγές τις οποίες δεν ξέραμε μέχρι σήμερα.

Το φιλί όπως κι ο έρωτας, η ηδονή, αλλά κι η μητρική αγάπη, αποτελούν συναισθηματικές καταστάσεις που ενεργοποιούνται από χημικές ουσίες, μεταξύ των οποίων κι η ωκυτοκίνη. Πολλοί πιστεύουν ότι το σάλιο περιέχει φερομόνη. Πρόκειται για μία χημική ουσία που απελευθερώνεται απ’ τα θηλαστικά και προκαλεί μια συγκεκριμένη αντίδραση ή μεταδίδει κάποιο μήνυμα σε ένα άλλο άτομο του ίδιου είδους. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν φερομόνες κινδύνου, εντοπισμού φαγητού, σεξουαλικές και πολλές άλλες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά των ατόμων.

Αυτός μάλλον είναι κι ο λόγος που κάποια φιλιά μας ταιριάζουν περισσότερο, ενώ κάποια άλλα μας αφήνουν αδιάφορους. Ίσως, τελικά, κάποιος που δεν ξέρει να φιλά σωστά, να μη φταίει για την κακή του τεχνική, αλλά η συγκεκριμένη παραγωγή χημικών ουσιών να μη μας ταιριάζει κι ιδιαίτερα. Ίσως γι’ αυτό συχνά οι γυναίκες, μαζί με τη μυρωδιά που έχει κάποιος, δίνουν βάση και στην επίγευση του φιλιού που τους αφήνει. Πρόκειται για έναν τρόπο που ενστικτωδώς τους δίνει το πράσινο φως για να συνεχίσουν τη σύνδεση με αυτόν, δεδομένου ότι αυτός ο άντρας ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα αυτής της γυναίκας κι άρα οι πιθανότητες να κάνουν πιο υγιή παιδιά μοιάζουν πολύ περισσότερες τώρα! Έτσι, λοιπόν, μας λέει το μείζον σύμπλεγμα ιστοσυµβατότητας, το οποίο ανιχνεύεται τόσο με το φιλί όσο και με την όσφρηση.

«Το φιλί είναι σαν να πίνεις αλατισμένο νερό: πίνεις κι η δίψα σου αυξάνεται» λέει μία κινέζικη παροιμία κι, εδώ που τα λέμε, έχει δίκιο, αν το φιλί είναι ζεστό κι αυθεντικό. Είναι ένα μυστικό που λέγεται στο στόμα κι όχι απαραίτητα στο αφτί. Δεν είναι τίποτα άλλο απ’ την απλούστερη πράξη ρομαντισμού, αλλά ταυτόχρονα κι η πιο ερωτική, η πιο αισθησιακή ίσως, πράξη. Το φιλί μπορεί να ‘ναι ένα κόμμα, να γίνει ένα ερωτηματικό ή να μετουσιωθεί σ’ ένα θαυμαστικό…

Εσύ, όμως, τα θαυμαστικά να επιδιώκεις, τα θαυμαστικά να δωρίζεις στο αγαπημένο σου πρόσωπο, με θαυμαστικά να ταΐζεις τις πέντε αισθήσεις σου!