Σίγουρα θα έχεις ακούσει πολλές φορές ανθρώπους να αναφέρουν έναν από τους όρους: «κοινωνιοπαθής»ή «ψυχοπαθής». Θα έχεις ακούσει να τους ξεστομίζουν, είτε κατά τη ροή μιας χαλαρής κουβέντας, είτε σε στιγμές εκνευρισμού κι απώλειας ελέγχου. Είναι αλήθεια ότι πολύ συχνά συγχέονται αυτές οι δύο έννοιες, ωστόσο στον κόσμο της ψυχολογίας και της ψυχικής υγείας, σίγουρα έχουν εμφανείς διαφορές τις οποίες προφανώς ο κόσμος δυσκολεύεται να δει.
Ο «κοινωνιοπαθής» συνήθως αντιμετωπίζει διαταραχή αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Χαρακτηρίζεται από έλλειψη συνείδησης κι εμφανίζει έντονη απάθεια, ακόμα και όταν βλέπει κάτι πολύ καταστροφικό γύρω του. Φυσικά, ένας κοινωνιοπαθής διαθέτει την ικανότητα να ξεχωρίζει ανάμεσα στο τι είναι καλό και τι κακό, απλώς την ίδια στιγμή όλο αυτό, δεν έχει καμία επίδραση στη συμπεριφορά του και δεν τον οδηγεί στο να κινητοποιηθεί συναισθηματικά.
Συνήθως, πρόκειται για πολύ γοητευτικά άτομα, τα οποία σου τραβούν τις εντυπώσεις και το ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή που θα μιλήσεις μαζί τους. Ωστόσο, στόχος τους είναι ο πλήρης έλεγχος των άλλων ανθρώπων, μέσ’ από υποσχέσεις για περιπετειώδεις ασχολίες και απασχόληση με καινούρια πράγματα και δραστηριότητες, σε αυτά τα νέα άτομα που γνωρίζουν.
Μιλάμε συνήθως για ευφυή άτομα, ομιλητικά και ετοιμόλογα. Επίσης, χαρακτηριστικό τους είναι το επίμονο βλέμμα τους, αφού κοιτάνε τους άλλους συνεχώς στα μάτια, γνωρίζοντας φυσικά ότι πρόκειται για μια κίνηση η οποία φέρνει σε δύσκολη θέση τους περισσότερους ανθρώπους.
Η «ψυχοπάθεια» από την άλλη, θεωρείται γενικά ότι είναι μια διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από γενετική προδιάθεση και σχετίζεται με φυσιολογικές διαφορές στον εγκέφαλο. Πρόκειται για άτομα τα οποία δυσκολεύονται να δημιουργήσουν πραγματικούς διαπροσωπικούς δεσμούς, θεωρώντας τους γύρω τους υποχείριά τους, που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση των στόχων τους
Και σε αυτή την περίπτωση, έχουμε ανθρώπους με γοητευτικές και ελκυστικές προσωπικότητες, ενώ συχνά τους βλέπουμε να διαπρέπουν στον χώρο εργασίας τους και να έχουν επαγγελματική σταθερότητα -αυτό δε συμβαίνει με έναν ασταθή κοινωνιοπαθή.
Οι ψυχοπαθείς δε νιώθουν τον φόβο και για αυτό ακολουθούν συχνά επικίνδυνες συμπεριφορές (επικίνδυνη οδήγηση), ή δε δείχνουν στενοχώρια για τις απώλειες που βιώνουν (αποτυχία σε εξετάσεις, χωρισμός, θάνατος) κι ως εκ τούτου, ένας ψυχοπαθητικός χαρακτήρας ταλαιπωρείται -κατ’ αρχήν ο ίδιος- πολύ εξαιτίας των παραπάνω χαρακτηριστικών. Τα ψυχοπαθητικά άτομα τείνουν να αισθάνονται υπερβολικό άγχος, το οποίο όμως, κρύβουν περίτεχνα από τους άλλους. Μάλιστα συνήθως, υποκρίνονται το αντίθετο, ότι είναι δηλαδή υπερβολικά άνετοι. Μάλιστα, όλο αυτό το κάνουν τόσο καλά, ώστε ένας μη ειδικός να μην μπορεί να το αντιληφθεί.
Όπως και να ‘χει, παρατηρούμε ότι οι ψυχοπαθείς τείνουν να είναι περισσότερο χειριστικοί, ζουν μια πιο φυσιολογική ζωή -φαινομενικά τουλάχιστον-, ενώ οι κοινωνοπαθείς τείνουν να είναι πιο ασταθείς, επιρρεπείς στο θυμό και αρκετά ανήμποροι ώστε να ζήσουν μια κανονική ζωή.
Σίγουρα και στις δύο περιπτώσεις, για να καταφέρουν αυτοί οι άνθρωποι να βελτιώσουν τη ζωή τους και να μπορέσουν ευκολότερα να κοινωνικοποιηθούν με υγιή τρόπο, θα πρέπει να επισκεφθούν κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας. Υπάρχουν άλλωστε συγκεκριμένες πλέον θεραπευτικές διαδικασίες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους να έχουν μια πιο ευτυχισμένη ζωή -λιγότερη ασταθή-, όπως άλλωστε αξίζει να έχει ο καθένας από εμάς!
Είναι όμως πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι και το περιβάλλον αυτών των ατόμων αλλά κι όλοι μας γενικότερα, είναι καλό να μη χαρακτηρίζουμε τον οποιοδήποτε άνθρωπο χρησιμοποιώντας τους εξής όρους, ακριβώς γιατί δεν είμαστε ειδικοί και δεν έχουμε τις γνώσεις για να κρίνουμε την κατάσταση κάποιου. Αν κάποιο κοντινό μας πρόσωπο αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα ή χρειάζεται βοήθεια τότε το παραπέμπουμε σε κάποιον ειδικό και δε συμβάλουμε στη στοχοποίησή του!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου