Τα 4 είδη τηλεπάθειας που τριγυρίζουν στο ανθρώπινο μυαλό

«Μη μου πεις ότι είχες σκεφτεί κι εσύ να πάμε βόλτα στη θάλασσα απόψε»;

«Νιώθω ότι η αδελφή μου δεν περνάει καλά στις διακοπές της. Δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή είναι κάπου και δεν περνάει καθόλου καλά».

«Δε θα βγω με τον Χ, έχω μια διαίσθηση ότι δεν ταιριάζουμε κι ότι απλά με έχει προσεγγίσει για να μπει στην παρέα μου».

Σίγουρα θα έχεις κάνει κι εσύ μία τουλάχιστον από αυτές τις σκέψεις κάποια στιγμή στη ζωή σου ή ακόμα μπορεί να σου συμβαίνει και το εξής: Να σου χτυπάει το τηλέφωνο, να είναι ο κολλητός σου και να ήσουν έτοιμος να τον πάρεις εσύ. Πρόκειται λοιπόν για μια ικανότητα που την έχουμε όλοι μας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό και που συνήθως την αναπτύσσουμε με πολύ κοντινά μας πρόσωπα. Και για να μη σε έχω άλλο σε αγωνία, όπως μάλλον θα υποψιάζεσαι, θα μιλήσουμε για την περιβόητη και μυστηριώδη έννοια της «τηλεπάθειας».

«Τηλεπάθεια» είναι το ψυχικό φαινόμενο της άμεσης μεταβίβασης λέξεων, εικόνων, παραστάσεων, χωρίς τη χρήση λέξεων και χωρίς τη χρήση κάποιου -από τους έως τώρα γνωστούς μας- διαύλων επικοινωνίας, οι οποίοι φυσικά είναι οι γνωστές μας πέντε αισθήσεις.

O Αμερικανός Ψυχίατρος Neil Jacobson, υποστηρίζει ότι το φαινόμενο της μετάδοσης σκέψεων στηρίζεται στις ιδιότητες των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων του ανθρώπινου σώματος με το έναν άνθρωπο να αποτελεί τον πομπό (δηλαδή αυτόν που στέλνει τα κύματα) και το άλλο ανθρώπινο σώμα να είναι ο δέκτης (αυτός που δέχεται τα σήματα). Ο δέκτης -που λες- θα μεταφράσει τα κύματα αυτά σε εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα και μάλιστα (ισχυρίζεται ότι) εάν το πομπός διακρίνεται από μεγάλη διαύγεια, τότε είναι ικανός να στείλει μηνύματα σε ασύλληπτα μεγάλες αποστάσεις (!).

Και πάμε τώρα να δούμε τα είδη τηλεπάθειας που υπάρχουν και με ποια λογική τα χωρίζουν οι ειδικοί που μελετούν αυτό το φαινόμενο όπως και άλλα παρόμοια φαινόμενα παραψυχολογίας. Υπάρχουν λοιπόν 4 είδη τηλεπάθειας: η οραματική, η τρέχουσα, η διαισθητική και η προδιαγεγραμμένη.

Στην οραματική, μια εικόνα που βλέπει ο πομπός μεταφέρεται στο δέκτη. Στην τρέχουσα, γίνεται ταυτόχρονα η μετάδοση ενός συναισθήματος από το ένα πρόσωπο στο άλλο. Μάλιστα, κάποιοι ισχυρίζονται ότι το άτομο που δέχεται το μήνυμα αποκτά την ικανότητα να αισθάνεται τον πόνο που αισθάνεται ο πομπός ή ένα μεγάλο μέρος αυτού του πόνου. Στη διαισθητική, απλώς μεταβιβάζεται η διαίσθηση και μια έντονη αγωνία ότι κάτι κακό συμβαίνει στον πομπό, αλλά σε αυτή την περίπτωση δε μοιράζονται αυτοί οι δύο το ίδιο συναίσθημα. Τέλος, στην προδιαγεγραμμένη, ο δέκτης νιώθει και βλέπει εικόνες που πρόκειται να συμβούν μελλοντικά, σχετιζόμενες με πρόσωπα που γνωρίζει ή και που του είναι παντελώς άγνωστα.

Και για να σε κάνω ακόμη περισσότερο να αναρωτηθείς γι΄αυτό το περίεργο αλλά και γοητευτικό κόσμο της τηλεπάθειας, θα σου πω ότι η τηλεπάθεια χωρίστηκε σε δύο βασικές κατηγορίες από τον 19ο αιώνα κιόλας ενώ αργότερα προστέθηκε και μία τρίτη. Η «ενστικτώδης τηλεπάθεια» είναι μια μορφή τηλεπάθειας η οποία κυριαρχεί στο ζωικό βασίλειο, ενώ θεωρείται μέχρι και σήμερα ένας αναμενόμενος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ κάποιων πολιτισμών σε απομακρυσμένες περιοχές στα δάση ή στη ζούγκλα. Μάλιστα, κάποιοι ανθρωπολόγοι ισχυρίζονται ότι και ο άνθρωπος των σπηλαίων, είχε ιδιαίτερα έντονη αυτή την ικανότητα, αλλά στο πέρασμα των χρόνων την έχασε λόγω της ανάπτυξης των ανώτερων πνευματικών του λειτουργιών και της εξάπλωσης της γλώσσας. Συμβαίνει όμως και στις μέρες μας μεταξύ ανθρώπων που μοιράζονται έναν δυνατό συναισθηματικό δεσμό, όπως οι γονείς με παιδιά, οι παντρεμένοι σύντροφοι, οι καλύτεροι φίλοι κ.ά..

Από την άλλη, η «διανοητική τηλεπάθεια» είναι ακριβώς αυτό που η πλειοψηφία των ανθρώπων σκέφτεται όταν μιλάει γι’ αυτό το φαινόμενο. Πρόκειται για μια ικανότητα να μιλάς σε ένα άλλο άτομο απλά με το να σκέφτεσαι τις λέξεις που θέλεις να του πεις και έπειτα η επιθυμία να στείλεις αυτό το μήνυμα σε αυτόν. Τέλος, υπάρχει και η «πνευματική τηλεπάθεια», που θεωρείται μια ανώτερης μορφής τηλεπάθεια. Αυτή την ικανότητα είναι πιο πιθανό να την έχει ένας ο οποίος έχει κατορθώσει να συνδέσει τον νου, το μυαλό και την ψυχή του. Μάλιστα, οι μελετητές της τηλεπάθειας θεωρούν ότι από τη στιγμή που κάποιος καταφέρνει αυτό, έχει κερδίζει (λένε) την ικανότητα να μεταφέρεται μεταξύ του υλικού και του πνευματικού κόσμου. Τώρα σίγουρα θα έχεις μπερδευτεί παρά εντυπωσιαστεί από αυτό το παράξενο παραψυχολογικό φαινόμενο, αλλά ίσως αυτοί που κάνουν διαλογισμό να αντιλαμβάνονται και να αποδέχονται λίγο ευκολότερα αυτές τις μεταφυσικές έννοιες.

Η τηλεπάθεια λοιπόν καταλαβαίνουμε ότι είναι η μεταφορά σωματικής, συναισθηματικής ή διανοητικής ενέργειας, ή ένας συνδυασμός αυτών, με έναν διαφορετικό τρόπο, με τη δύναμη του μυαλού. Λένε ότι η πραγματικά αληθινή συναισθηματική τηλεπάθεια είναι η πιο σπάνια να συμβεί μεταξύ δύο ατόμων, ενώ η διανοητική είναι η πιο συχνή. Οι θερμοί υποστηρικτές της τηλεπάθειας, διατυμπανίζουν ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο στενά συνδεδεμένο με τη συναισθηματική κατάσταση του πομπού αλλά και του παραλήπτη.

Άλλωστε, η σκέψη είναι μια ενέργεια που προσελκύει ή απωθεί τους άλλους γύρω μας. Και μόνο στο πλησίασμα χαρούμενων και αισιόδοξων ανθρώπων συχνά νιώθουμε σα να «ρουφάμε» τη χαρά και τη θετικότητά τους και να πλημμυρίζουμε από θετικά συναισθήματα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Όπως επίσης, δε γίνεται να μη γοητευτούμε από τα ευρήματα που έχουν δείξει ότι είναι αρκετά ανεπτυγμένος ο τηλεπαθητικός δεσμός μεταξύ μονοζυγωτικών διδύμων, οι οποίοι φαίνεται να έχουν μεγάλες ομοιότητες στις σκέψεις, τις ιδέες, τα γούστα, τις συναισθηματικές αποκρίσεις, αλλά και την αντίδραση του οργανισμού σε κάποιες ασθένειες.

Σε Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου γίνονται συστηματικές έρευνες για τη μελέτη της Παραψυχολογίας γενικότερα και για την τηλεπάθεια ειδικότερα. Τα αποτελέσματα με βάση την αυστηρή επιστημονική μέθοδο δεν επαληθεύουν την ύπαρξη αυτών των φαινομένων. Ωστόσο, πάντα θα μας προβληματίζουν, θα μας γεννούν αμφιβολίες και θα συνεχίζουν να ασκούν γοητεία πάνω μας, ανεξάρτητα από το αν εν τέλει τα πιστεύουμε ή όχι!