Πριν από κάποια χρόνια η μονογαμία αποτελούσε θεσμό απαράβατο στις τοπικές κοινωνίες με τους εν λόγω συντρόφους να μην έχουν πολλές φορές τη δυνατότητα του διαζυγίου, λόγω των σχολίων και των κουτσομπολιών που θα λάμβαναν από τον περίγυρό τους. Αυτό, σε ορισμένες περιπτώσεις, δημιουργούσε πιθανώς μια καταπιεσμένη και αναγκαστική συμβίωση των δύο.
Η μονογαμία δεν παύει να αποτελεί μια κατάσταση στην οποία δύο άνθρωποι αποφασίζουν από κοινού να προχωρήσουν χέρι χέρι τη ζωή, διότι η σχέση τους βασίζεται σε τόσο γερά και ισχυρά θεμέλια, με αποτέλεσμα να είναι κι οι δύο ικανοποιημένοι από τον σύντροφό τους και να μην αναζητούν το κάτι παραπέρα, ίσως ακόμα και το τρίτο πρόσωπο που θα εισβάλει στη σχέση τους. Όταν, όμως, αυτό γίνεται επειδή κάποιες άλλες συνθήκες το επιβάλλουν, επειδή με λίγα λόγια πρέπει να είναι μαζί αυτοί οι δύο, και δεν είναι επιθυμία των άμεσα εμπλεκόμενων, τότε κάτι τέτοιο μπορεί να δημιουργήσει μια άμεση και γρήγορη εσωτερική ρήξη. Τόσο στα συναισθήματα αλλά ακόμα και στις οικογενειακές υποχρεώσεις που οφείλουν να έχουν τα ζευγάρια στον γάμο τους.
Πλέον ζούμε στον 21ο αιώνα κι ένας άλλος θεσμός η πολυγαμία έχει εισέλθει δυναμικά στις προσωπικές σχέσεις, κερδίζοντας συνεχώς οπαδούς και από πράγμα του διαβόλου όπως θα έλεγαν οι παλιοί, έχει γίνει μέρος της πραγματικότητας και της καθημερινότητας . Ένα διαζύγιο αποτελεί μία λύση για τα ζευγάρια που ενδεχομένως να μην μπορούν πλέον να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο και έπειτα από κοινή συναίνεσή να έχουν πάρει την απόφαση να χωρίσουν τους δρόμους τους. Για να βγει, όμως, ένα διαζύγιο χρειάζεται και κάποια οικονομική ευχέρεια. Γι’ αυτό, υπάρχουν και περιπτώσεις ατόμων που ενώ μπορεί στα χαρτιά να είναι ακόμα παντρεμένοι με τον προηγούμενο σύντροφό τους, εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα να συζούν με κάποιο άλλο άτομο.
Στις μέρες μας αυτό το χιλιοειπωμένο «τι θα πει ο κόσμος» ακούγεται μεν πότε-πότε, αλλά δεν αποτελεί τόσο σημαντικό πρόβλημα και έγνοια για τον καθένα μας. Αντιθέτως, εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε για τη ζωή μας, για τον τρόπο με τον οποίο θα τη ζήσουμε καθώς επίσης και με ποιον ή με ποιους θα τη ζήσουμε. Είναι μια πραγματικότητα το γεγονός ενώ βρίσκεσαι ήδη σε μία σχέση ή έναν γάμο και φυσικά να υπήρξε κάποτε έρωτας ανάμεσά σας έτσι ξαφνικά να μπει ένα τρίτο πρόσωπο.
Σε αυτά τα πράγματα υπάρχει μια ρευστότητα και τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο και σίγουρο. Όλα είναι παιχνίδια της ζωής και οι άνθρωποι δε χρειάζεται να αποκλείουμε κάποιες καταστάσεις, ούτε επειδή φοβόμαστε μη μας κακολογήσουν ούτε γιατί εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε πώς να τις διαχειριστούμε. Οι εποχές έχουν αλλάξει, τα μυαλά και το σκεπτικό των ανθρώπων έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Η ζωή προχωράει και μαζί με αυτήν προχωράνε και οι σχέσεις και τα συναισθήματα.
Το να ερωτευτείς δεν αποτελεί έγκλημα, το να προσβάλεις τον άνθρωπο με τον οποίο είσαι μαζί, αυτό ναι, θεωρείται σημαντικό πρόβλημα στη σχέση ή στον γάμο σου. Το καλύτερο θα ήταν να είσαι ξεκάθαρος εξ’ αρχής. Ξεκάθαρες κουβέντες και ειλικρίνεια αποτελούν τον μοχλό για να μη βρεθείς κι εσύ μπλεγμένος σε περίεργες καταστάσεις και για να μη φέρεις και τον άλλον σε δύσκολη θέση. Είτε μένοντας πιστός σε ένα άτομο, είτε εάν αποφασίσεις να μοιράσεις τη ζωή σου στα δύο, τότε να κατασταλάξεις σύντομα, γιατί τέτοιες περιπτώσεις μόνο πονοκέφαλο κι άγχος δημιουργούν. Ειδάλλως, υπάρχει η λύση του διαζυγίου ή του χωρισμού. Από εκεί και πέρα, δεν πέφτει λόγος σε κανέναν εάν θα μοιραστείς τη ζωή σου με ένα καινούριο άτομο, δύο, τρία ή όσα εσύ επιθυμείς.
Μένοντας, λοιπόν, στο σημείο της προσωπικής επιθυμίας και ατομικής επιλογής ο καθένας κρατάει την τύχη στα χέρια του. Τα συζυγικά πρότυπα έχουν μεταβληθεί σταδιακά και διαμορφωθεί σύμφωνα με την κρίση του καθενός. Οι καταπιεσμένες καταστάσεις, είτε αυτό έχει να κάνει με τη μονογαμία, είτε με την πολυγαμία, δε θα πρέπει να τις αφήνουμε να γίνονται κομμάτι της ζωής μας. Απλά καλό θα ήταν σε ό, τι και αν αποφασίσουμε ή κάνουμε να σκεφτόμαστε έστω και στο τριάντα τοις εκατό, εάν αυτό που κάνω θα μου άρεσε να μου το κάνουν. Ίσως έτσι να είχαν αποφευχθεί πολλές δυσάρεστες καταστάσεις και πολύ πιθανώς να είχαν αυξηθεί τα συναινετικά διαζύγια.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου