Κι αν δεν αντέχεις να μην το πεις;

Κρατάς μυστικό; Πόσο εύκολο είναι για κάποιους να καταφέρουν να διαχειριστούν το φορτίο μιας καλά κρυμμένης αλήθειας χωρίς να οδηγηθούν σε αυτοτιμωριτικές τάσεις και συναισθηματικές αναταραχές; Σε έναν κόσμο που ούτε λίγο ούτε πολύ όλοι οδηγούμαστε να κρατάμε πολλά προσωπικά μας σαν επτασφράγιστα μυστικά και να τα αποκαλύπτουμε μόνο σε άτομα που εμείς θεωρούμε έμπιστα χωρίς όμως να έχουμε αναρωτηθεί εάν αυτά τα άτομα είναι ικανά να κρατήσουν κάτι κρυφό από όλους και χωρίς βέβαια να προδοθούν.

Δεν είναι όλοι όσοι δεν μπορούν να κρατήσουν μυστικό, απλά αναξιόπιστοι. Αυτό είναι μια σαφώς επιφανειακή προσέγγιση. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν. Η γλώσσα του σώματος άθελά τους μπορεί να τους φανερώσει, η εσωτερική πίεση και η ενδόμυχη επιθυμία να μην αποκαλυφθούν τους οδηγεί συχνά σε συναισθηματικά και σωματικά ξεσπάσματα. Νευρικότητα, απότομη και μεταβαλλόμενη συμπεριφορά είναι κάποια από τα συναισθηματικά κρούσματα όσων δυσκολεύονται να κρατήσουν στα σκοτάδια την αλήθεια.

Για όσους μάλιστα το ψέμα τους προκαλεί «αλλεργία» το να αναγκάζονται να το κάνουν λόγο ανωτέρας βίας χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τη θέση τους. Ο αυτοέλεγχος σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις απλά το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να επιδεινώσει την ψυχολογία τους, είναι φύσει αδύνατον για ορισμένες ομάδες ανθρώπων να πάψουν να σκέφτονται είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο τι θα μπορούσε να συμβεί εάν αποκαλυπτόταν το μυστικό που κουβαλούσαν και που είχε γίνει βραχνάς και μόνιμη σκέψη τους κάθε μέρα.

Ας έρθουμε στη θέση όσων η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας τους δεν τους επιτρέπει να αντέχουν τέτοια βάρη, δεν αντέχουν την ευθύνη ενός μυστικού. Άγχος και έλλειψη συγκέντρωσης μπορεί να κάνουν εμφανή τα σημάδια πως κάτι υπάρχει από πίσω, κάτι που δεν τους αφήνει να κοιμηθούν ήσυχοι τα βράδια,να απολαύσουν μια στιγμή της ημέρας αποβάλλοντας τον φόβο και την αμηχανία στις κινήσεις και στα λεγόμενά τους, πιστεύοντας πως όλα δείχνουν πως εκείνοι ξέρουν. Λίγο η περιέργεια για τη ζωή των άλλων λίγο και η ανάγκη για κουτσομπολιό αποτελούν ισχυρά κίνητρα και σοβαρές ενδείξεις πως αργά η γρήγορα ό, τι υπάρχει στο παρασκήνιο θα βγει στο προσκήνιο.

Είναι φύσης αδύνατο να θεωρούμε πως όλοι μας αντέχουμε να κρατάμε μυστικά, είναι ορισμένοι που όπως το άκουσαν έτσι το αποθήκευσαν για λίγα λεπτά μέσα στο μυαλό τους και μετά το διέγραψαν οριστικά από τη μνήμη τους. Από αυτούς δε χρειάζεται να ανησυχείς, γιατί από τη στιγμή που δεν αφορά και τους ίδιους το λαμβάνουν αυτομάτως σαν μια ασήμαντη πληροφορία και διαγράφεται σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Υπάρχουν και εκείνοι που το κάθε μυστικό το παίρνουν πολύ προσωπικά, το ζουν στον μέγιστο βαθμό φέρνοντάς το στη δικιά τους πραγματικότητα και αντιδρούν λες και πρόκειται για κάτι που αφορά τους ίδιους, σαν να πρόκειται για τη δικιά τους ζωή, διογκώνοντας με αυτό τον τρόπο το συναισθηματικό βάρος και την αίσθηση της ευθύνης.

Και ενώ εκείνοι που το άκουσαν έτσι και το ξέχασαν, για κάποιους το μυαλό δέχεται σαν σφουγγάρι οποιαδήποτε πληροφορία περιστρέφεται γύρω από τα μυστικά που τους εμπιστεύονται κι όχι μόνο δε σταματάνε ούτε λεπτό να τα επεξεργάζονται, όχι μόνο φτιάχνουν σενάρια προσθέτοντας και προσωπικές λεπτομέρειες που πιθανώς παραλήφθηκαν αλλά επίσης τους γίνεται έμμονη ιδέα. Από τη στιγμή εκείνη και μετά ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω από αυτό το μυστικό, πώς θα το κρατήσουν κρυφό, πώς θα καταφέρουν να μην προδοθούν στα μάτια των άλλων και πως όταν όλα αυτά δεν πετύχουν θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της αποκάλυψης.

Είμαστε ανθρώπινα πλάσματα και το να προσπαθήσουμε να γίνουμε εχέμυθοι από κάποια στιγμή της ζωής μας και μετά το μόνο που θα επιφέρει είναι τραγικές εξελίξεις και απανωτά λάθη· η εχεμύθεια είναι προσόν, είναι έμφυτη και όχι επίκτητη, το να εξαναγκάζεις τον εαυτό σου να την αποκτήσει δε θα σε ωφελήσει. Το να έρθεις στη θέση του άλλου που σε εμπιστεύτηκε και να αναλογιστείς πώς θα μπορούσες να μην τον εκθέσεις σου προσθέτει επιπρόσθετο άγχος στο ήδη υπάρχον, φέρνοντας τα πράγματα στα όριά τους και κάνοντας πρώτα από όλα τη μεγαλύτερη ζημιά στον ίδιο σου τον εαυτό.

Από την άλλη όμως και ενώ γνωρίζοντας τον χαρακτήρα τους αδυνατούν να το αποδεχτούν και να το παραδεχτούν, πλάθουν μια ψεύτικη εικόνα παρουσιάζοντας τον εαυτό τους ως το πιο ικανό άτομο να κρατήσει αυτό το μυστικό. Δε σκέφτονται όμως πως η στιγμιαία ικανοποίηση της περιέργειάς τους στην πορεία θα αποβεί μοιραία. Όταν όμως αυτή η ίδια η πλαστή προσωπικότητα που δημιούργησαν τους ρίχνει στην παγίδα και τους φέρνει αντιμέτωπους με δύσκολες νύχτες και μέρες θα προτιμούσαν χίλιες φορές να μην ήξεραν τίποτα.

Έτσι λοιπόν το να θες να μάθεις ένα μυστικό δεν αρκεί, θα πρέπει κιόλας να αντέχεις να το κρατήσεις ως έχει, θα πρέπει να έχεις την ικανότητα να εξαφανίζεις κάθε ίχνος αλήθειας και πιθανής ένδειξης του ψέματος με τρόπο μαγικό. Γιατί δε θα είναι ούτε μία ούτε δύο άλλα αμέτρητες οι φορές που θα βρεθείς σε αυτή τη θέση και τα μυστικά δε θα είναι πάντα της ίδιας βαρύτητας. Θα είναι πολλές οι δοκιμασίες και οι ευκαιρίες που θα σου δοθούν για να μαρτυρήσεις τα πάντα και φυσικά στο χέρι σου είναι εάν θα συνεχίσεις να ζεις κάθε φορά με αυτή την αγωνία μήπως χάσεις τον έλεγχο και σηκώσεις θύελλες άθελά σου ή θα παραμείνεις εκτός λίστας με τα άτομα που θα τους εμπιστεύονται τα μυστικά τους.