Είναι εκείνη η έξαψη του παράνομου, είναι εκείνη η ένταση που αισθάνεσαι κάθε φορά που νιώθεις τον κίνδυνο και την αδρεναλίνη να κατακλύζει όλο σου το σώμα. Παιχνίδια του μυαλού ίσως, πως είναι γλυκιά η αμαρτία, το να ζήσεις μια ζωή στη σκιά κάποιου αλλά παρ’ όλ’ αυτά όσο «αμαρτία» κι αν το βαφτίζεις δεν το ελέγχεις ούτε παλεύεις να το σταματήσεις. Ζεις σαν το τρίτο πρόσωπο και αισθάνεσαι σαν κάτι να μην μπορεί να σε κρατήσει μακριά, σαν κάτι να σε τραβάει σχεδόν με τη δύναμη μαγνήτη στην ιδέα του κρυφτού, κρυφά ραντεβού, μυστικές συναντήσεις και όλο αυτό σταδιακά φουντώνει την επιθυμία να συνεχιστεί.

Πώς να αποφύγεις κάτι τόσο εθιστικό όταν ξέρεις πως και αυτό ακόμα είναι λάθος. Τα άτομα αυτά εμπλέκονται σε ένα φαύλο κύκλο συναισθημάτων και συγκρούσεων με τον ίδιο τους τον εαυτό και τα θέλω τους. Χάνονται στο τι θα πρέπει να κάνουν για να απομακρυνθούν αλλά και πάλι όταν βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το άλλο άτομο όλα εξαφανίζονται, όλες οι τύψεις γίνονται ενδόμυχες και ξυπνάει μέσα τους πάλι η θέληση για επανάληψη. Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού τους γνωρίζουν πως μια τέτοια κατάσταση είναι αδιέξοδη πως δε θα υπάρξουν υποσχέσεις για ένα κοινό μέλλον, ούτε δημόσιες εμφανίσεις. Όλα στο σκοτάδι, στα κρυφά και βιαστικά, αλλά όσο πιο δύσκολο και περίπλοκο είναι τόσο περισσότερο τους κεντρίζει και το κάνει απίστευτα θελκτικό. Είναι η ένταση και το ρίσκο για ένα αύριο που δε γνωρίζουν, δεν ξέρουν πώς, πού, πότε θα γίνει το αναπάντεχο, πότε θα υπάρξει η επαφή και αν θα είναι σύντομα. Αυτή η αναμονή προκαλεί εκρήξεις. Δεν υπάρχει η ρουτίνα σε αυτές τις σχέσεις και κάθε φορά είναι σαν να είναι η πρώτη, έτσι το τρίτο άτομο δε βαριέται ποτέ να προκαλεί το ερωτικό ενδιαφέρον του άπιστου ατόμου. Γνωρίζει πως έχει το πάνω χέρι και πως για να φτάνει στο σημείο να απατάει κάτι λείπει και αυτό το κάτι το προσφέρει. Ίσως είναι η σεξουαλική κυριαρχία και το κρυφό παιχνίδι με μηνύματα και φωτογραφίες που εξάπτει το ενδιαφέρον. Κάτι τέτοιο μπορεί να αποτελεί κινητήριο δύναμη.

 

 

Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο δε λένε;  Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως το «όλα για όλα» είναι εκείνο που εξιτάρει τη σκέψη σε όσους δοκιμάζουν την τύχη τους και εμπλέκονται σε μια παράλληλη σχέση. Είναι γνώστες πως το άλλο άτομο δεν είναι ελεύθερο αλλά ακόμα και έτσι αυτό που επιθυμούν θέλουν πάση θυσία να το κάνουν δικό τους. Ο παράγοντας του παράνομου δε μοιάζει να σχετίζεται. Αυτό τους δίνει όρεξη και ενέργεια, αυτό το κάτι που σπάει τη μονοτονία και τους προσφέρει το κάτι διαφορετικό και παράτολμο, ακόμα και αν χτυπάνε μια στο τόσο οι τύψεις την πόρτα τους. Όταν λοιπόν μπαίνεις στο χορό θα πρέπει και να χορέψεις. Και σε αυτόν το χορό τα βήματα δεν τα ορίζει κανένας, δεν υπάρχουν αρχηγοί και οι ρόλοι μπορεί άνετα να εναλλάσσονται, ένας ακόμα λόγος να ωθήσει κάποιον να γίνει το τρίτο πρόσωπο. Δεν είναι θύματα, αλλά ούτε και οι κακοί στην υπόθεση, όλα εμπεριέχονται στις ανθρώπινες σχέσεις και μέσα σε τέτοιες καταστάσεις θα εμπλακούμε πιθανότατα όλοι κάποια στιγμή. Και μόνο τότε θα καταλάβουμε πώς βιώνουν όλη αυτήν την ένταση και τι είναι αυτό που τους οδηγεί σε μια τόσο περίπλοκη κατάσταση.

Απαγορευμένο και όχι δεδομένο. Συνδυασμός ικανός να κάνει τον οποιονδήποτε να λυγίσει και να γευτεί το παράνομο. Όταν μάλιστα το τρίτο πρόσωπο νιώθει να αποκτά μια μικρή κυριαρχία, έστω για κάποιο χρονικό διάστημα, αυτό το καθιστά από μόνο του εθιστικό και η σκέψη πως όλο αυτό γίνεται κρυφά και μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα είναι ικανό να κορυφώσει την έξαψη και τη φαντασία. Γιατί πολύ εύκολα το παράνομο και παράτολμο, το επικίνδυνο και απαγορευμένο αποτελεί την πιο κλασική ερωτική φαντασίωση.

Συντάκτης: Ολυμπία Καραμπέτσου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη