Άσε τα σενάρια για τις ταινίες

Και που λες, θες να δεις πού θα το πάει, θες να ξέρεις τι θα γίνει, θες να μάθεις πώς θα το συνεχίσεις μετά. Λογικό. Έλα όμως που αυτό που έχεις στα χέρια σου δεν είναι ακριβώς στοιχεία. Η συμπεριφορά τα λέει όλα θα μου πεις. Κι εσύ ήσουν εκεί κι είδες, δεν μπορεί να σου κρυφτεί. Σύμφωνοι λοιπόν, η συμπεριφορά. Να την αναλύσουμε. Να ξαναπαίξουμε όσα έγιναν καρέ-καρέ. Να πιαστούμε από ένα πετάρισμα των βλεφάρων, από μια κίνηση του χεριού και να πούμε «ναι, αυτό πιστεύει για μένα» ή «όχι, δε γίνεται να πέφτω τόσο έξω».

Ε, λοιπόν, γίνεται και με το παραπάνω. Γίνεται να πέφτεις αφάνταστα έξω αν δεν ξέρεις απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη τον άνθρωπο που αποτελεί το αντικείμενο της –λίγο παραπάνω από εξονυχιστικής– ανάλυσής σου. Κι αυτό δεν είναι παράλογο. Προφανώς, όταν καίγεσαι κι αγωνιάς για κάποιον θα κάτσεις να αναλύσεις ακόμα και το φτάρνισμά του. Μια κλήση που άργησε πολύ να γίνει, ένα μήνυμα που απαντήθηκε αυτοστιγμεί, ένα κούνημα του κεφαλιού από μακριά θα πάρουν τεράστιες διαστάσεις στο μυαλό σου.

Θα τα βάλεις κάτω και θα αρχίσεις να αναλύεις και να αποκρυπτογραφείς συμπεριφορές. Έκανε το τάδε ή το δείνα. Το σήκωσε αμέσως, άρα με θέλει. Είδε το μήνυμα και δεν απάντησε γρήγορα, άρα σκασίλα του για μένα, ας πεθάνω. Ξέρεις κάτι όμως; Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η συμπεριφορά του άλλου δεν κρύβει πάντα από πίσω περίεργα μηνύματα. Δεν είσαι στο μέρος όπου πρέπει να λύσεις το παζλ για να κερδίσεις το παιχνίδι.

Γιατί το παιχνίδι βεβαίως κι υπάρχει για να το κερδίσεις, το παζλ όμως όχι πάντα. Κι αν έχεις προηγουμένως πέσει στην περίπτωση που ο άλλος ήθελε από σένα να αποκρυπτογραφείς ακόμα και το πετάρισμα των βλεφάρων του για να καταλάβεις τι μπορεί να σκεφτόταν, αυτό δε σημαίνει ότι ισχύει με όλους.

Τα σενάρια που φτιάχνεις πάνω στο αν σε ακούμπησε ή όχι, πάνω στο αν σου απάντησε γρήγορα ή όχι, πάνω στα like που σου κάνει, είναι απλώς σενάρια. Εικασίες. Κι ως εικασίες, το τι μπορεί να σημαίνουν το αποφασίζεις εσύ. Γιατί εσύ δημιουργείς τα σενάρια. Και καταλήγεις να θεωρείς ότι τα έχεις ταιριάξει όλα όμορφα και καλά. Ότι είναι παραπάνω κι από ξεκάθαρο ότι δυο και δυο κάνουν τέσσερα και δεν υπάρχει άλλη αμφιβολία πάνω σ’ αυτό. Και βάσει αυτού του σεναρίου, αυτής της υπόθεσης που έχτισες, κινείσαι αναλόγως.

Και ποιος σου είπε παρακαλώ ότι το σενάριό σου είναι το σωστό; Ποιος σου είπε ότι η ερμηνεία που έδωσες εσύ σε κινήσεις, πράξεις και λόγια είναι κι η σωστή; Και ποιος σου είπε ότι οι κινήσεις, οι πράξεις και τα λόγια περιμένουν εσένα να τα ερμηνεύσεις;

Κι αν έχουμε περάσει βράδια ξαγρυπνώντας πάνω στο γνωστό «και τότε θα πει αυτό κι εγώ θα απαντήσω εκείνο». Κι εσύ κι εγώ κι οι περισσότεροι από μας. Φυσικά το θέμα μας απασχολεί. Φυσικά μας νοιάζει πώς συμπεριφέρεται απέναντί μας, τι πιστεύει για μας και τι κάνει γι αυτό. Αλλά μήπως να χαλαρώναμε λίγο; Μήπως τα πράγματα είναι ένα τσικ πιο απλά από όσο υποθέτουμε, φανταζόμαστε ή υπολογίζουμε;

Κι εξηγούμαι. Δεν έχουν όλοι κρυμμένο πρόγραμμα δράσης στο μυαλό τους που θα αποκαλυφθεί μέσα απ’ τη σωστή ερμηνεία των στοιχείων. Δε συμπεριφέρονται όλοι βάσει καλοσχεδιασμένου πλάνου που χρειάζεται τη σωστή κίνηση για να περάσει στην επόμενη φάση του. Βασικά, πολύ θα ήθελα να ξέρω ποιοι είναι αυτοί που περιμένουν να πάρουν απόφαση αν κάποιος τους αρέσει ή όχι μετά από δυο χτυπήματα στην πλάτη, είκοσι δύο like κι εφτά συνθηματικά βλεφαρίσματα.

Δεν είναι αλγόριθμος ο έρωτας να τον αποκρυπτογραφήσεις σωστά για να λειτουργήσει. Άνθρωποι είναι. Κι οι άνθρωποι έχουν το χάρισμα του λόγου. Σ’ αρέσει κάποιος; Πες το! Μην περιμένεις να βρεις κρυμμένο έναν χάρτη που θα σε καθοδηγήσει. Μίλα.

Δυο πιθανά αποτελέσματα υπάρχουν. Ή που θα φας τα μούτρα σου κι όλα θα τελειώσουν εκεί ή που θα ανακαλύψεις όμορφα και γρήγορα ότι κι ο άλλος έκανε αχρείαστα παρατραβηγμένα σενάρια για σένα, σχεδιάζοντας κυκλωτικές κινήσεις αντί απλώς να σου μιλήσει. Κι αν τελικά καταλήξετε μαζί, θα δεις ότι θα έρθει μια μέρα που ακόμα κι ο βήχας θα σου είναι τόσο γνώριμος που δε θα χρειάζεται να αναρωτηθείς αν σημαίνει κάτι ή αν απλώς κρύωσε.

Γι’ αυτό λέω. Αν δεν πρόκειται να γυρίσεις ταινία ή να ανεβάσεις παράσταση μην κάνεις σενάρια. Μη γίνεσαι Πυθία πάνω στη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων, γιατί πιο συχνά απ’ όσο νομίζεις πέφτεις έξω στις εκτιμήσεις σου. Δεν μπορείς να εξηγήσεις ξένες συμπεριφορές με βάση τη δικιά σου κοσμοθεωρία. Αντί να γράφεις και να σβήνεις στο μυαλό σου κώδικες και να εφευρίσκεις κρυφά μηνύματα, βάλε τις σκέψεις σου σε λόγια και μίλα. Φέρνει σίγουρα αποτελέσματα.