Τίποτα δεν είναι αυτονόητο

Αν αυτή τη στιγμή διαβάζεις αυτό το άρθρο στο σπίτι σου αγκαλιά με μια ζεστή κούπα καφέ και με μια ζεστή κουβέρτα στους ώμους σου, είσαι ένας απ’ τους πιο τυχερούς ανθρώπους του κόσμου. Μην ανασηκώνεις τα φρύδια ειρωνικά, αλήθεια λέω κι ας σου φαίνεται υπερβολή. Μη μου αντιγυρίσεις ότι δεν ξέρω τι λέω, γιατί στην πραγματικότητα είσαι ο βασιλιάς της γκαντεμιάς επειδή δεν έχεις κερδίσει ποτέ σε κλήρωση, επειδή πάντα χάνεις το μετρό το τελευταίο λεπτό ή επειδή όποτε πας βόλτα στην εξοχή σε κουτσουλάν τα πουλιά.

Παρ’ το αλλιώς, θα σου πω. Για παράδειγμα, αν έχεις τρόφιμα στο ψυγείο σου κι ένα μέρος για να κοιμηθείς που το αποκαλείς σπίτι, είσαι πλουσιότερος απ’ το 75% του κόσμου. Δεν το περίμενες, έτσι; Στάσου μια στιγμή και σκέψου. Δεν έχεις ακούσει ποτέ εκρήξεις δίπλα στο σπίτι σου, ούτε σου έχουν ακουμπήσει κάννη όπλου στην πλάτη λέγοντάς σου ότι θα σε σκοτώσουν. Δεν έχεις κοιμηθεί βρεγμένος και παγωμένος. Δε σε έχουν απειλήσει επειδή πήγες στο σχολείο ή στη δουλειά σου ούτε επειδή μπήκες φανερά σε κάποιο ναό για να προσευχηθεί στον όποιο Θεό σου.

Δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσεις ότι μόνο γι’ αυτά όλοι εμείς ανήκουμε σε ένα σχετικά μικρό τυχερό ποσοστό ανθρώπων. Για πολλά εκατομμύρια άλλων που γεννήθηκαν κάπου αλλού, σε μια άλλη μακρινή χώρα, όλα αυτά είναι η καθημερινότητά τους. Και, τελικά, αυτό το κάπου αλλού, αυτή η άλλη μακρινή χώρα δεν είναι και τόσο μακριά.

Αν έχεις λίγους φίλους και μερικούς ανθρώπους που σε αγαπούν και σε νοιάζονται, αν είσαι υγιής και χορτάτος δεν έχεις κανένα λόγο να παραπονιέσαι για τη ζωή σου, πίστεψέ με. Ξέρω πολύ καλά ότι αν κάτι μπορεί να σου γυρίσει τα πάντα πάνω-κάτω, όσο μικρό κι αν είναι, είναι πρόβλημα. Και κάθε πρόβλημα έχει τις διαστάσεις που του δίνουμε, με βάση το πόσο μας επηρεάζει. Έχει όμως και τις διαστάσεις αυτές που προκύπτουν απ’ τη σύγκριση. Κι αυτές τις συνειδητοποιείς μόνο όταν ζήσεις τη σύγκριση.

Όταν πήγες με το μέσα σου να κοχλάζει και να καίγεται κι είπες «Σ’ έχω ερωτευτεί», πήρες απάντηση «Λυπάμαι που δεν μπορώ να πω το ίδιο». Κατέρρευσες ή, στην καλύτερη, ζορίστηκες για λίγο καιρό αν πράγματι εννοούσες αυτό που είπες, μην το αρνηθείς. Όταν τσακώθηκες χοντρά με τους γονείς ή τους κολλητούς σου ή όταν χώρισες πέρασες μια δύσκολη περίοδο. Το φαΐ σου δεν είχε γεύση, το πρωί σηκωνόσουν απ’ το κρεβάτι γιατί έπρεπε, με βαρύ κεφάλι και κομμένα γόνατα. Εκτελούσες μηχανικά τις υποχρεώσεις σου και περίμενες πώς και πώς την ώρα που θα γυρίσεις σπίτι για να κουκουλωθείς με το πάπλωμά σου και να μην κάνεις απολύτως τίποτα.

Ένιωθες πως κουράστηκες, πως ζορίζεσαι πολύ, πως θέλεις διακοπές ή τουλάχιστον ένα διάλειμμα. Κάνε pause λοιπόν. Κάθε βράδυ που γυρνάς σπίτι πτώμα και μπαίνεις στο καυτό μπάνιο για να διώξεις από πάνω σου το άγχος άλλης μιας δύσκολης μέρας, κάτσε λίγο να συνειδητοποιήσεις ότι το σπίτι, το ζεστό νερό και το μπάνιο είναι αρκετά να σε κάνουν να νιώσεις ότι ακόμα κι όταν τα περιθώριά σου στενεύουν, όταν νιώθεις πως δεν μπορείς άλλο, είσαι, στην πραγματικότητα πολύ τυχερός.

Κάνε αυτή τη συνειδητοποίηση πριν τυχόν χάσεις όλα αυτά που θεωρείς αυτονόητα και γι’ αυτό ξεχνάς να τα εκτιμήσεις. Κι, αν είσαι στοιχειωδώς συνάνθρωπος, κάποια στιγμή θα αρχίσεις να νιώθεις τύψεις. Δεν πρέπει. Δεν πρέπει να νιώθεις άσχημα επειδή έτυχε ή κατάφερες να έχεις περισσότερα απ’ τον διπλανό σου. Το θέμα είναι να προσπαθήσεις να έχει κι αυτός τόσα, ώστε να φτάσει να θεωρεί το ζεστό φαγητό και το κρεβάτι τόσο αυτονόητα που να μην τα υπολογίζει.

Κάθε φορά λοιπόν που θα νιώθεις ότι έχεις ένα πρόβλημα που σου καταστρέφει τη ζωή, ξανασκέψου τις πραγματικές διαστάσεις που μπορεί να έχει, ξανασκέψου ποιες είναι οι πραγματικές δυσκολίες. Κι εκτίμησε όσα κι όσους βρίσκονται γύρω σου πριν φτάσει η στιγμή που μπορεί να τα χάσεις. Θα νιώσεις, εγγυημένα, ένα τσακ πιο χαρούμενος. Και θυμήσου, μην τα κρατήσεις όλα αυτά για τον εαυτό σου. Όταν έχεις περισσότερα απ’όσα χρειάζεσαι, κοίτα γύρω σου. Υπάρχει κάποιος που αναζητά απεγνωσμένα ό,τι είναι για σένα δεδομένο.