Μεγαλώσαμε με δράκους, πριγκίπισσες, νεράιδες και βασιλιάδες. Άλλοτε τους βλέπαμε σε καλά εικονογραφημένα παιδικά βιβλία και άλλοτε τους φανταζόμασταν το βράδυ, όταν η μαμά και ο μπαμπάς μας νανούριζαν με τη συντροφιά τους. Ταυτιστήκαμε με τους ήρωες, με τους καλούς των παραμυθιών και ζούσαμε το παραμύθι και τις δυσκολίες που περνούσαν μέχρι το τέλος. Δεν απέχουν και πολύ από την πραγματική ζωή τα παραμύθια, αν και αυτό δε φαίνεται με την πρώτη ματιά. Το καθένα από αυτά κρύβει και ένα διαφορετικό νόημα και έχει κάποιο δίδαγμα. Τι μάθαμε, λοιπόν, από τα πιο γνωστά αγαπημένα παραμύθια;
1. Να έχουμε υπομονή, ελπίδα και να μην εγκαταλείπουμε ποτέ τα όνειρα μας! Όπως η Σταχτοπούτα δεν παρέδωσε τα όπλα στη μητριά της και πήγε στον χορό, όπως η Άριελ κατάφερε να περπατήσει στη στεριά, κι όπως η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων έγινε μικροσκοπική, έτσι κι εμείς μαθαίνουμε από μικροί να κυνηγάμε τους στόχους μας και να ελπίζουμε στο «και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».
2. Οι δράκοι υπάρχουν. Και μπορεί οι κανονικοί να εξαφανίστηκαν εκατομμύρια χρόνια πριν, αλλά με την έννοια του δράκου συμβολίζουμε το κακό. Πάντα θα αντιμετωπίζουμε εμπόδια στο δρόμο της ζωής μας! Η κακιά μάγισσα στην Ωραία Κοιμωμένη, στη Χιονάτη, στην Άριελ, η μητριά της Σταχτοπούτας, της Ραπουνζέλ, ο λύκος από τα τρία γουρουνάκια και αντίστοιχα από την Κοκκινοσκουφίτσα είναι πολλά από τα παραδείγματα των κακών χαρακτήρων που έκαναν δύσκολη τη ζωή των ηρώων.
3. Να μην κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του, γιατί τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν. Όλοι κοιτάμε εξωτερικά κάποιον και σχηματίζουμε μια εντύπωση, αλλά είναι λάθος να μένουμε μόνο σε αυτή. Η πραγματική ομορφιά είναι μέσα μας. «Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά, την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια», σύμφωνα με τον πολυαγαπημένο μας Μικρό Πρίγκιπα. Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεγελάστηκε από τον κακό λύκο, η Πεντάμορφη είδε πιο βαθιά στην ψυχή του Τέρατος, η Γιασμίν δε νοιάστηκε για την κοινωνική θέση του Αλαντίν.
4. Να μην δίνεις κάποιο κομμάτι του εαυτού σου για να πετύχεις ένα όνειρο. Τα όνειρα δεν μπορούν να ολοκληρωθούν, αν δεν είσαι εσύ ολοκληρωμένος. Τρανό παράδειγμα η Μικρή Γοργόνα, η οποία έδωσε τη φωνή της στην μάγισσα Ούρσουλα, προκειμένου να της δώσει ένα ανθρώπινο σώμα. Και μπορεί η ηρωίδα μας να έγινε άνθρωπος, αλλά χωρίς τη φωνή της κάτι σημαντικό της έλειπε.
5. Να ρισκάρουμε, η ζωή είναι μια περιπέτεια. Αν δε ρισκάρεις, δε θα καταφέρεις τίποτα. Κάποιες φορές μπορεί να μην κερδίσεις τίποτα, αλλά αν δε δοκιμάσεις δε θα μάθεις. Η Χιονάτη έφυγε από το πατρικό της, η Μπελ (Πεντάμορφη) ρίσκαρε τη σχέση με την οικογένειά της για το Τέρας.
6. Να μη λέμε ψέματα. Η μύτη του Πινόκιο μεγάλωνε με κάθε του ψέμα, η δική σου μπορεί να μην πάθει το ίδιο, αλλά σίγουρα δε θα σου βγει σε καλό. Το ένα ψέμα πάντα φέρνει το άλλο και αυτό είναι ένα σημαντικό μάθημα που πρέπει να λάβουμε από μικροί.
7. Να μην παίρνουμε πράγματα από ξένους, να μην εμπιστευόμαστε εύκολα. Η Χιονάτη την πάτησε και έφαγε το δηλητηριασμένο μήλο που της στοίχισε τη ζωή, η Κοκκινοσκουφίτσα εμπιστεύτηκε τον κακό λύκο και δεν της βγήκε σε καλό.
8. Οι φίλοι είναι το πιο σημαντικό μας όπλο. Οι μικροί φίλοι της Σταχτοπούτας και η καλή νεράιδα συνέβαλαν στο να πάει στο χορό. Οι 7 νάνοι έδωσαν στέγη στη Χιονάτη όταν την είχε ανάγκη. Ο μικρός πρίγκιπας δέθηκε με το τριαντάφυλλό του, κι ας ήταν θεωρητικά ένα άψυχο αντικείμενο. Γιατί ο χρόνος που περνάς με κάτι, το κάνει ξεχωριστό για σένα.
9. Να έχουμε φαντασία. Τα παραμύθια μας βάζουν να σκεφτούμε πώς αλλιώς και πόσο διαφορετικά ίσως θα θέλαμε να εξελιχθούν κάποιες ιστορίες. Εμείς χτίζουμε στο μυαλό μας τις εικόνες, τα χρώματα και ολόκληρο το σκηνικό. Γιατί οι εικόνες είναι δικές μας.
10. Πάντα θα υπάρχει ένα μέρος, στο οποίο θα νιώθουμε ακόμα παιδιά. Η Χώρα του Ποτέ και ο Πίτερ Παν μας έμαθαν πως ακόμα κι αν τα χρόνια κι οι άνθρωποι περνάνε, πάντα με μία απόφαση μπορούμε να μπούμε σε ένα «ιπτάμενο πλοίο» και να κερδίσουμε το χαμένο χρόνο.
Ακόμα και σήμερα, μικροί και μεγάλοι διαβάζουμε ιστορίες και πηγαίνουμε σινεμά να δούμε ταινίες που βασίζονται στα αγαπημένα μας παραμύθια. Κι αυτό από μόνο του σημαίνει ότι ποτέ δεν παύουμε να ελπίζουμε σε κάτι καλό. Γι’ αυτό μην αναρωτιέσαι γιατί τα παραμύθια δεν είναι μόνο για παιδιά.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.