Δικαίωμά τους να μη θέλουν να κάνουν παιδί

Πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος, πόσο γρήγορα μεγαλώνουμε. Σίγουρα έχεις σκεφτεί αρκετές φορές πως θα ήθελες αν γινόταν να τον παγώσεις και να μείνεις για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ το συνηθισμένο σε μια συγκεκριμένη ηλικία. Ο ίδιος άνθρωπος σε κάθε ηλικία χειρίζεται εντελώς διαφορετικά κάποια ζητήματα. Οι πλούσιοι σε χρόνια και εμπειρίες θεωρείται ότι ξέρουν περισσότερα σε πολλούς τομείς από τους νεότερους. Αυτό κατά βάση ισχύει, αλλά φυσικά εξαρτάται κι απ’ τον τομέα. Οι νέοι πάλι αναζητούν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους, δοκιμάζουν συνεχώς πράγματα, επιδιώκουν νέες εμπειρίες. Είναι λογικό όταν είμαστε νέοι κάποιες φορές να μην ξέρουμε τι θέλουμε, ειδικά όταν ακόμα δεν έχουμε δοκιμάσει πολλά διαφορετικά πράγματα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία καθιστούν τους νέους αναξιόπιστους στα λόγια, πιστεύοντας ότι αποκλείεται να ξέρουν τι θέλουν ή πως οι πιθανότητες είναι ελάχιστες, πως δεν έχουν ιδέα τι λένε και πως πολλά πράγματα που δηλώνουν δεν τα εννοούν, αφού αργότερα πιθανότατα θ’ αλλάξουν γνώμη και θ’ αναθεωρήσουν. Τι γίνεται όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις που για σημαντικά ζητήματα, όπως για τη δημιουργία οικογένειας, ξέρουμε όντως τι θέλουμε και οι αποφάσεις μας διέπονται από ωριμότητα;

To ότι είσαι νέος δε σημαίνει και ότι δεν μπορείς να έχεις διαμορφώσει ήδη άποψη και να ξέρεις πράγματι τι θέλεις σε έναν συγκεκριμένο τομέα. Μπορεί να είσαι σε θέση να γνωρίζεις αν θες να κάνεις οικογένεια, πότε, αν θα έκανες γάμο και τι είδους, αν ονειρεύεσαι παιδιά και πόσα. Κι αν εσύ ο ίδιος έχεις ήδη απορρίψει την ιδέα του να αποκτήσεις παιδιά -και δικαίωμά σου να κάνεις ό,τι θέλεις στη ζωή σου- τη στιγμή που μοιράζεσαι τη συγκεκριμένη απόφαση με το σόι, οι αντιδράσεις δεν είναι και οι καλύτερες. Σε κοιτάνε επικριτικά, αφήνουν να εννοηθεί ότι προφανώς και δεν ξέρεις τι λες, γιατί είσαι μικρό και μεγαλώνοντας θ’ αλλάξεις γνώμη και προσπαθούν να σε μεταπείσουν προβάλλοντάς σου ένα σωρό επιχειρήματα και τα θετικά της συγκεκριμένης επιλογής. Αμφισβήτηση, προσβολή και ενόχληση μαζί περιγράφουν κατάλληλα το συγκεκριμένο σκηνικό.

Μπορεί να έχουν μεγαλώσει σε άλλες εποχές και τα πράγματα τότε να ήταν διαφορετικά, όπως και οι αντιλήψεις. Όμως πόσες φορές δεν ήθελες να τους υπενθυμίσεις ότι εν έτει 2020 η τεχνολογία έχει εξελιχθεί, οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πλέον τα κινητά για επικοινωνία κι όχι τα γράμματα, ότι έχουμε πλέον έγχρωμη κι όχι ασπρόμαυρη τηλεόραση, ότι εκτός από θρησκευτικό γάμο υπάρχει και ο πολιτικός, ότι μέσα στους γάμους είναι και τα διαζύγια και πολλά ακόμα που ίσως και τους φαίνονται μακρινά.

Γιατί λοιπόν να μην μπορεί ο καθένας ν’ αποφασίσει ότι δε θέλει να κάνει παιδιά, μόνο και μόνο επειδή γνωρίζει υπεύθυνα πως δεν του αρέσουν; Ή επειδή δε θέλει να τα φέρει στον κόσμο όπως έχει σήμερα διαμορφωθεί ή γιατί θεωρεί ότι ο μισθός του δεν αρκεί για να τα αναθρέψει. Ή επειδή αναγνωρίζει ότι είναι μεγάλη υποχρέωση και θεωρεί ότι δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Γιατί δηλαδή πρέπει σώνει και ντε να αλλάξουν γνώμη όσοι συνειδητά δηλώνουν πως δε θέλουν παιδιά; Κάποιες φορές, η ηλικία δεν αναιρεί τη βαρύτητα που έχουν τα  λόγια.