Ερωτευμένοι φοιτητές σε άλλες πόλεις

Η ιστορία της φοιτητικής ζωής περιγράφεται από μία και μόνο φράση:  «θα βγαίνω, θα πίνω και λόγο δεν θα δίνω». Νυσταγμένα πρωινά στην σχολή, απογεύματα με ζεστούς καφέδες και χουχουλιάρικα sleepover σε σπίτια φίλων. Βραδινές έξοδοι στα πιο γνωστά κλαμπάκια της πόλης, γνωριμίες με φοιτητές άλλων σχολών, ταξίδια σε άλλα μέρη, ελευθερία στο έπακρο. Το μυαλό σου μόνο στις σχέσεις δεν είναι, τώρα είναι ώρα για διασκέδαση!

Κι έτσι η μοίρα, οι πλανήτες και δεν ξέρω τι άλλο είναι σαν να συνωμοτούν και να σου φέρνουν στο πιάτο αυτό έλεγες ότι εσύ ποτέ δεν θα έκανες. Είναι σχεδόν βέβαιο πως όταν κατακρίνουμε κάτι τόσο έντονα κάποια στιγμή θα μας τύχει, λες και κάποιος παίζει μαζί μας και θέλει να μας δείξει την δύναμη του, μας δοκιμάζει. Είσαι κατά της σχέσης από απόσταση; Σου τυχαίνει. Είσαι από τους φοιτητές που γελούσαν με όσους έχουν σχέση σ’ αυτή την φάση της ζωής τους; Πάλι σου τυχαίνει. Σου χτυπάει, λοιπόν, ο έρωτας την πόρτα, αλλά η βάση του είναι μακριά σου.

Δύο διαφορετικές πόλεις, αλλά παρόμοια καθημερινότητα. Φοιτητές κι οι δύο θα σου πουν, γιατί να μπείτε σε αυτή την διαδικασία; Έχουν δίκιο, είναι δύσκολο. Αλλά όταν πιστεύεις ότι είναι αμοιβαίο, όταν προκύπτει αυθόρμητα χωρίς να το επιδιώξεις και μετά δεν μπορείτε να ξεκολλήσετε ο ένας απ’ τον άλλο, πώς να το αφήσεις να πάει χαμένο; Και ξαφνικά ξεχνάς όσα έλεγες και τις αντιλήψεις σου για αυτού του είδους σχέσεις, γιατί αυτό που νιώθεις δεν μπορείς ούτε εσύ να το ελέγξεις και να το αντιμετωπίσεις λογικά. Τα συναισθήματά σου γίνονται όλο και πιο έντονα γι’ αυτόν τον άνθρωπο μέρα με την μέρα, κι ας σας χωρίζουν χιλιόμετρα.

Και κάπως έτσι από το πουθενά, μπλέκεται ένα πρόσωπο στην καθημερινότητά σου, ο σύντροφός σου, κι ας μην ξυπνάς δίπλα του κάθε πρωί. Ανοίγεις τα μάτια σου, κοιτάς το κινητό σου και περιμένεις μια να σου στείλει καλημέρα. Πηγαίνεις σχολή και την ώρα που γράφεις πρόοδο κι όλοι φαίνονται αγχωμένοι και δυσαρεστημένοι, εσύ έχεις αυτό το χαζό ερωτευμένο χαμόγελο μόνο και μόνο στην σκέψη του. Οι συζητήσεις με τους κολλητούς ακούν στο όνομά του, δεν βλέπεις την ώρα να επιστρέψεις σπίτι και να συνδεθείς στο skype ώστε να τον δεις και να μιλήσετε live, να μοιραστείς μαζί του πώς ήταν η μέρα σου, το άγχος σου για την σχολή κι ό,τι άλλο τριγυρνάει μες το κεφάλι σου. Και το βράδυ, ενώ έχεις βγει σε μουσικό μεζεδοπωλείο, ενώ χαζεύεις το φεγγάρι σε κάποιο μέρος της πόλης με ωραία θέα ή ακόμα και στο κρεβάτι σου, εκείνος είναι πάλι εκεί, στο μυαλό σου, και στο κινητό σου. Μοιράζεστε γέλια, σκέψεις και φωτογραφίες.

Και το αμόρε βγαίνει, φοιτητικά πάρτι, ποτά, έξοδοι, από εδώ κι από εκεί. Κι εσύ αναρωτιέσαι με ποιους θα είναι, τι θα κάνει, τι θα δει, ποιοι άνθρωποι θα θαυμάσουν το χαμόγελό του σήμερα και δεν μπορείς παρά να ζηλεύεις. Αναρωτιέσαι γιατί αργεί να απαντήσει στο μήνυμα, αν κοιμήθηκε αργά, σενάρια επιστημονικής φαντασίας κάνεις με το μυαλό σου δεν μπορείς να ησυχάσεις. Όση εμπιστοσύνη κι αν έχεις, ξέρεις πως βράζει το αίμα των φοιτητών σ’ αυτή την ηλικία, χωρίς να βγάζουμε και το δικό σου απ’ έξω. Ζήλιες, τσακωμοί και φορές που λες ότι θα τα παρατήσεις και ότι δεν σε νοιάζει, αφού δε θα σου κοστίσει, μιας και είσαι ακόμα φοιτητής.

Μια μέρα σου λέει ότι θα κλείσει εισιτήρια και θα έρθει να σε βρει κι εκεί τα ξεχνάς όλα. Ο ενθουσιασμός σου εκείνη την στιγμή δεν περιγράφεται και απλά σχεδιάζεις τις στιγμές που θα είστε μαζί, ακόμα κι αν κρατήσει για λίγο. Ώρα για ένα διάλειμμα από τα ταπεράκια της μαμάς, την απελπιστικά γεμάτη φοιτητική λέσχη και τα συνεχόμενα delivery, από τα νυσταγμένα πρωινά της σχολής, το άγχος να προλάβεις το λεωφορείο και τους καθημερινούς καφέδες στο κέντρο. Ένα διάλειμμα από τις συναντήσεις με τους συμφοιτητές στα Starbucks για εκείνη την εργασία που συνέχεια αναβάλλετε, από το διάβασμα -πλησιάζει κι η εξεταστική- και από τα ξενύχτια με μπύρες στο μπαλκόνι σου.

Έρχεται και η στιγμή για την πολυπόθητη συνάντηση, η στιγμή την οποία περιμένεις κάθε φορά και είναι κι ο λόγος που αξίζει όλο αυτό που περνάς. Μια θερμή αγκαλιά και ένα φιλί, κι εκεί καταλαβαίνεις πόσο του έλειψες και, αντίστοιχα, πόσο σου έλειψε κι εσένα, χωρίς πολλά λόγια. Η στιγμή που θα σε αγγίξει και θα νιώθεις ότι δεν πέρασε μέρα από την τελευταία φορά που κοιμηθήκατε αγκαλιά. Τίποτα άλλο δεν έχει σημασία και ήδη μετράτε αντίστροφα για την επόμενη.

Κάπου εκεί καταλαβαίνεις πως αυτή η κατάσταση έχει και θετικά. Μπορεί να περνάς βδομάδες μακριά από το σύντροφό σου, αλλά αυτό δυναμώνει την λαχτάρα σου για την επόμενη συνάντηση. Και μπορεί να μην είναι όλες οι συναντήσεις σας το ίδιο και να μην καταλήξουν πολλές φορές όπως τις φαντάζεστε, μιας και υπάρχουν και τ’ απρόοπτα, αλλά όσο το πάθος και η έλξη σας υπάρχει, τίποτα δεν θα μπει εμπόδιο, είτε είστε φοιτητές, είτε είστε χιλιόμετρα μακριά.