Χωρέσαμε έναν έρωτα σε μια φιλία

Φιλικά αισθήματα που μετατρέπονται κάποια στιγμή σε ερωτικά από την πλευρά του ενός, εν αντιθέσει με τις προθέσεις του άλλου, που είναι ή φαίνεται να είναι φιλικές. Το λεγόμενο friendzone, που οι περισσότεροι από μας είτε μπήκαμε σ’ αυτή τη θέση είτε το δεχτήκαμε.

Το αν το friendzone θεωρείται φιλία ή όχι είναι ένα άλλο θέμα. Κάποιοι λένε ότι εφόσον τα άτομα μεταξύ τους διατηρούν μια φιλική σχέση και συνεπώς κάνουν πράγματα που αρμόζουν στη συγκεκριμένου είδους σχέση, τότε μιλάμε για φιλία. Άλλοι λένε ότι από τη στιγμή που τουλάχιστον ένας από τους δύο αρχίσει να τρέφει ερωτικά συναισθήματα για τον άλλον, η φιλία (σαν έννοια) δεν υφίσταται πια.

Υπάρχουν δύο πλευρές, λοιπόν, εκείνου που ασκεί το friendzone και εκείνου που το δέχεται. Αυτός που το ασκεί, δεν είναι απαραίτητο να το γνωρίζει κιόλας. Δηλαδή μπορεί ο άλλος να μην του έχει αποκαλύψει ή κάνει γνωστά τα ερωτικά του συναισθήματα, ούτε να έχει ψιλιαστεί κάτι ούτε να του έχει σφυρίξει κανείς τίποτα. Πλήρης άγνοια. Από την άλλη, μπορεί να το γνωρίζει, αλλά εφόσον θεωρεί σημαντική τη σχέση τους, να προτιμά απλώς να το προσπεράσει ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή ο άλλος θα τον βλέπει μόνο φιλικά -ιδεατό σενάριο;

Προφανώς το friendzone είναι μια κατάσταση την οποία όλοι θα προτιμούσαμε να αποφύγουμε, από όποια πλευρά και να είμαστε. Γιατί λοιπόν, κάποιοι το δέχονται; Μεταξύ μας, επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία ως γνωστόν, το άτομο παριστάνει πως δέχεται αυτή την προσωρινή κατάσταση, περιμένοντας και ελπίζοντας ότι κάποια μέρα αυτό θα αλλάξει και ότι τα φιλικά αισθήματα του άλλου θα γίνουν ερωτικά. Από την άλλη, μπορεί όντως να έχει αποδεχτεί ότι ο άλλος τον βλέπει μόνο φιλικά, οπότε για να μη χαλάσει τη σχέση που έχει μαζί του να προτιμά να προσπεράσει τα δικά του συναισθήματα.

Πολλά ακούγονται για καταστάσεις σαν αυτές και οι χαρακτηρισμοί δίνουν και παίρνουν. Ένας άνθρωπος που δέχεται το friendzone, είναι είτε κάποιος που απλώς δεν μπορεί να αποδεχτεί ότι ο άλλος τον βλέπει φιλικά και έχει βάλει σκοπό της ζωής του να τον ρίξει κάπου κάποτε -εγωισμέ, εσύ;- είτε κάποιος αρκετά συνειδητοποιημένος που θεωρεί ότι δεν είναι και τόσο σοβαρά τα ερωτικά του αισθήματα. Συνήθως το βλέπουμε από την κακή πλευρά και θεωρούμε ανθρώπους που δέχονται friendzone συναισθηματικά εξαρτημένους από τους άλλους, σε τέτοιο βαθμό που αφήνουν πίσω τα πραγματικά τους αισθήματα- και τον εαυτό τους- για μια υποτιθέμενη φιλία. Όπου εξάρτηση και κακό.

Ό,τι και να λέμε, έχω δει φιλίες και φιλίες. Ξέρω εκείνη την κοπέλα που μετά από χρόνια εξομολογήθηκε τον έρωτα της στον κολλητό της, τώρα είναι μαζί και μου χαμογελάει διαβάζοντας αυτό το κείμενο. Έχω χειροκροτήσει εκείνο το παιδί που εξομολογήθηκε κι αυτό τον έρωτα του κι ας μην πήρε την αναμενόμενη απάντηση. Κάπου εκεί έξω είστε εσείς που ξεκινήσατε φίλοι, το γυρίσατε σε ερωτικό και καταλήξατε κολλητοί. Και είναι και εκείνοι που απλώς κουράστηκαν να περιμένουν και να ελπίζουν και μια μέρα τα βρόντηξαν όλα και έκοψαν κάθε επαφή, γιατί το συναίσθημα τελικά τους νικούσε. Εκείνοι που τελικά δε ρίσκαραν και έχασαν.

Δεν είσαι φίλος μου. Και δεν είσαι όχι γιατί το επέλεξες, ούτε γιατί απομακρύνθηκα, αλλά γιατί οι άνθρωποι που ζουν συνεχώς στον κόσμο τους, δεν βλέπουν πέρα από αυτόν.