Όταν κάποιος είναι αυτοδίδακτος έχει μια γοητεία αυτή του η ιδιότητα. Το να μαθαίνει κάποιος μόνος του ένα μουσικό όργανο ή μια ξένη γλώσσα σιγά σιγά και να εξελίσσεται είναι κάτι αξιοθαύμαστο κι είναι δείγμα υψηλής νοημοσύνης. Γιατί όμως γοητευόμαστε με την αυτοδιδαχή και τι είναι αυτό που μας προξενεί τον θαυμασμό απέναντι σε άτομα αυτοδίδακτα;
Στην ουσία η αυτοδιδαχή φανερώνει τη δυνατότητα ενός ανθρώπου να αυτομορφωθεί. Το να έχει τις ικανότητες κάποιος να διδαχθεί μόνος του κάτι εντελώς καινούργιο και χωρίς τη βοήθεια κάποιου ειδικού, δηλώνει ένα άτομο εύστροφο κι ικανό, ένα άτομο με υψηλή θέληση, με έμφυτη τάση για ανακάλυψη, με πείσμα και ισχυρό κίνητρο. Αυτή λοιπόν η ευφυΐα είναι που προκαλεί τη γοητεία και δημιουργεί ένα άλλο είδος έλξης καθώς υποδηλώνει αυτοπεποίθηση και σιγουριά. μέσα από την ικανότητα μάθησης. Ο αυτοδίδακτος, από την άλλη, νιώθει τις ικανότητές του αυτές ως ένα επίτευγμα κι αυτό βγαίνει προς τα έξω δημιουργώντας έναν καθρέφτη συμπεριφοράς.
Από τον άνθρωπο που έμαθε μόνος του Ρώσικα, μέσω ίντερνετ, στον κιθαρίστα που ανταγωνίζεται τον Χέντριξ, μέχρι τον σεφ που έφτασε να έχει δικό του εστιατόριο, το να διδάσκεις εσύ τον εαυτό σου κρύβει και μια αστείρευτη ανάγκη για προσωπική εξέλιξη, μια τάση για όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο πέρα.
Κάτι ακόμα που εκπέμπει τη γοητεία στους αυτοδίδακτους είναι η αφοσίωση καθώς συχνά είναι δύσκολο χωρίς καθοδήγηση να επιμείνεις σε κάτι από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάποιος που αποφασίζει, ας πούμε, να μάθει μια ξένη γλώσσα και ξεκινάει κάθε μέρα από λίγο, σιγά σιγά, αλλά σταθερά και μόνος του χτίζει τελικά μια ικανότητα που λαξεύει μέρα με τη μέρα με την ίδια του τη θέληση. Είναι κάτι εντυπωσιακό, όταν σε μας μοιάζει ανυπέρβλητο να τελειώσουμε μια εργασία που έχουμε πρότυπο έτοιμο και με deadline γι’ αύριο. Η γοητεία αυτή λοιπόν προέρχεται από κάτι που ο άνθρωπος θεωρεί ακατόρθωτο αλλά μάλλον δεν είναι. Απλώς χρειάζεται αφοσίωση και θέληση. Η θέληση και η επιλογή να μάθει κάποιος κάτι περαιτέρω και να φτάσει έναν στόχο.
Ο Πάμπλο Πικάσο είπε κάποτε πως έως ένα βαθμό είμαστε όλοι αυτοδίδακτοι και είχε δίκιο. Ο άνθρωπος γενικότερα έχει στη φύση του την αυτοδιδαχή και τη δημιουργία, από την πέτρα που έτριψε για να κάνει φωτιά, μέχρι την ιστορία του που έγραψε στους τοίχους και τη μουσική που έμαθε να παίζει με χορδές από τρίχες αλόγων ή τον τρόπο που έμαθε να μετρά τη γη ή τη θάλασσα. Και ποτέ δε σταμάτησε ούτε μια στιγμή να μαθαίνει πράγματα ο ίδιος για τον εαυτό του, που αργότερα θέλησε να τα μοιραστεί.
Οι γνώσεις πάντα θα είναι ένα προσόν στον άνθρωπο που τον κάνει γοητευτικό και ξεχωριστό. Είτε αυτό είναι για να βελτιωθούμε στο αντικείμενο της εργασίας μας, είτε να κάνουμε πάντα το χόμπι που ονειρευόμασταν είτε γιατί αγαπάμε τα ταξίδια και θέλουμε να μάθουμε ξένες γλώσσες, όλα είναι μικροί στόχοι που μπορούν να γεννήσουν την επιθυμία για αυτοδιδασκαλία και μάλιστα να επιτευχθεί κιόλας. Πολλοί σπουδαίοι άνθρωποι όπως ο Στιβ Τζόμπς και ο Ντα Βίντσι ήταν έως ένα βαθμό αυτοδίδακτοι και δεν τους σταμάτησε τίποτα όπως φάνηκε κι από την ιστορία. Άλλωστε ο άνθρωπος όσο ζει μαθαίνει κι όσο μαθαίνει γοητεύει.
Συντάκτης: Ειρήνη Χριστοδούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
