Από βιβλία και ταινίες μέχρι tik tokers και διασημότητες, η τεχνική του manifestation προωθείται και διδάσκεται στο ευρύ κοινό. Με απλά λόγια, το manifestation σημαίνει πως όταν επικεντρώνεσαι σε κάτι, με τις σκέψεις σου και την πίστη σου σε αυτό μπορείς να τό υλοποιήσεις. Κάποιοι μπορεί να τό αποκαλέσουν «Νόμος της έλξης» ή «Το μυστικό» όπως και το ομώνυμο γνωστό βιβλίο, αλλά σίγουρα όλοι αυτοί οι όροι -όσο κι αν διαφέρουν- έχουν κοινό παρονομαστή: να διδάξουν στον κόσμο πώς να πετύχει και να πραγματοποιήσει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του. Κάποιοι θέλουν να γυρίσουν τον κόσμο, άλλοι να γίνουν διάσημοι, να ζήσουν στο σπίτι των ονείρων τους ή να έχουν μια δουλειά που τούς γεμίζει. Όποιο κι αν είναι το όνειρο, η διαδικασία αυτή υπόσχεται την επίτευξη. Πώς, λοιπόν, μπορεί να επιτευχθεί αυτό μέσα από το manifestation;
Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές τεχνικές. Σαφώς όπως αμέτρητες είναι και οι θεωρίες περί επιτυχίας, λογικές ή τελείως στον αέρα, έτσι ποικίλουν και οι τεχνικές και συνήθως έχουν σαν βάση τον διαλογισμό ή τον οραματισμό και την επανάληψη των σκέψεων με σκοπό να γίνουν πράξη. Φαντάσου να γράφεις κάθε πρωί στο ημερολόγιό σου τον απόλυτό σου στόχο, δύο φορές την ημέρα να κάνεις διαλογισμό και να οραματίζεσαι τη ζωή σου όπως τη θέλεις μέχρι να συναντήσεις στον δρόμο σου την επιτυχία κι επίτευξη αυτού που είχες στο μυαλό σου. Κάπως έτσι είναι μερικές από τις ιστορίες ανθρώπων που λένε πως έχουν εφαρμόσει το manifestation επιτυχημένα. Όπως λέει και ένα αγγλικό απόφθεγμα “fake it till you make it”.
Ιδανικά ακούγεται σαν ένα πολύτιμο μυστικό το οποίο σού χαρίζει την απόλυτη ευτυχία. Γιατί όμως να μην το χρησιμοποιούν όλοι για να πετύχουν εφόσον είναι κάτι τόσο εύκολο κι απλό; Γιατί δεν είναι.
Ορισμένες απόψεις θέλουν όλο αυτό να είναι κάτι μη ρεαλιστικό που κάνει τον άνθρωπο αιθεροβάμονα. Ο λόγος; Γιατί πολύ απλά υπάρχουν άνθρωποι που προσπάθησαν να εφαρμόσουν το manifestation, επί καιρώ, συνεχόμενα κι όμως δεν είδαν αποτελέσματα. Η συνεχής λοιπόν αποτυχία εκπλήρωσης του αυτοσκοπού -πια- οδηγεί σε μία τρομερή απογοήτευση και παραίτηση, αποφέρει αρνητικές σκέψεις και μίσος ακόμη και για τον ίδιο μας τον εαυτό. Δημιουργείται εμμονή, ενδεχομένως, με το ιδανικό και εφόσον αυτό δεν έρθει κοντά μας τότε η πραγματικότητα μάς φαίνεται πολύ άσχημη. Κι όλα όσα μάς έκαναν ευτυχείς ως τώρα δεν μπορούν με τίποτα να μάς ικανοποιήσουν.
Είτε ισχύει είτε δεν ισχύει λοιπόν αυτή η τεχνική, το μόνο σίγουρο είναι ότι η εμμονή με οτιδήποτε, θετικό ή αρνητικό, δεν είναι υγιής. Μακάρι όλο αυτό να ξεκλειδώνει το μπλοκάρισμα προς τον δρόμο της επίτευξης των ονείρων μας, αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχει δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παρατάμε τους στόχους μας, καθώς όλα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: αν είσαι συγκεκριμένος ως προς αυτό που θέλεις, τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να κατευθυνθείς προς αυτό πιο άμεσα.
Δεν ωφελεί να φτάνουμε σε σημείο να νομίζουμε ότι εμείς κάνουμε λάθος και να κατηγορούμε τον εαυτό μας, όμως, όταν το μονοπάτι βγάζει αλλού. Οι αποτυχίες φτιάχνουν τον δρόμο για την επιτυχία. Άλλωστε, είναι κάπως ακραίο και μη εφικτό να θέλει κάποιος να έχει μόνο θετικές σκέψεις. Πώς να το κάνουμε, είναι ωραίο να αφήνεσαι στη ροή καμιά φορά. Κι ας μη σε πάει στο πιο φωτεινό μέρος του κόσμου. Πώς άλλωστε θα καταλάβεις τη διαφορά όταν θα ξανασυναντήσεις τη λιακάδα;
Συντάκτης: Ειρήνη Χριστοδούλου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
