Κάπως εγωιστικό να λες συνέχεια πως είναι το κολλητάρι σου

Οι φίλοι είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους στη ζωή μας. Όλοι έχουμε ένα κολλητάρι που νιώθουμε πως του έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία σε σχέση με τα υπόλοιπα φιλαράκια μας. Αυτό είναι συνήθως το πρόσωπο που εμπιστευόμαστε περισσότερο και έχουμε παραπάνω οικειότητα κι αλληλοκατανόηση. Υπάρχουν φορές που σε συζητήσεις κάνεις αναφορά στο κολλητάρι σου, διηγείσαι ιστορίες σας, μιλάς για το συγκεκριμένο άτομο δείχνοντας ξεκάθαρα πως πρόκειται για κάτι σημαντικό στη ζωή σου.

Είναι γεγονός πως νιώθουμε την ανάγκη να έχουμε ένα κολλητάρι που θα αποτελεί σταθερά, ένα πρόσωπο αναφοράς που θα ‘ναι εκεί να μας στηρίξει ό,τι κι αν χρειαστούμε. Το ότι για τον συγκεκριμένο άνθρωπο εμείς είμαστε κάτι παραπάνω σε σχέση με άλλους, η αποκλειστικότητα και το αίσθημα πως έχουμε αναπτύξει μαζί του κάτι μοναδικό, μας δίνει μια περίεργη ευχαρίστηση (που ίσως πηγάζει κι από εγωιστικά κίνητρα) που καμιά φορά δεν παραδεχόμαστε. Νιώθεις κατά κάποιο τρόπο ήρεμος και περήφανος για τον εαυτό σου που κατάφερες ν’ αποκτήσεις τη συγκεκριμένη θέση στη ζωή του φίλου σου. Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως δεν αγαπάμε το φιλαράκι μας αληθινά, πως δεν εκτιμούμε τη σχέση μας μαζί του, πως τα κίνητρά μας δεν είναι ανιδιοτελή. Απλώς πολλές φορές ο εγωισμός παίρνει τα ηνία και μας προσφέρει ενδόμυχα μια τέρψη χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχουμε κακό σκοπό.

Το να μας αποδέχονται τα φιλαράκια μας είναι πολύ σημαντικό για την ψυχική μας υγεία. Ειδικά όταν μιλάμε για το κολλητάρι μας, το να τον/την βρίσκουν σύμφωνο/η οι επιλογές μας, είναι σαν να ‘χουμε κερδίσει το λαχείο. Η αποκλειστικότητα μάς κάνει να αισθανόμαστε σημαντικοί και καμιά φορά κάνει την εμφάνισή της η κτητικότητα ή ακόμα κι η ζήλια όταν άλλα πρόσωπα προσεγγίζουν το φιλαράκι μας και απειλούν να μας εκθρονίσουν απ’ τη θέση μας. Γι’ αυτό πολλές φορές προσπαθούμε να δείξουμε σε άλλους πως η σχέση που έχουμε αναπτύξει με το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είναι ικανή να διασπαστεί από παρεμβολές τρίτων και πως όσο κι αν προσπαθήσουν να προσεγγίσουν το κολλητάρι μας πάντα θα βρίσκονται ένα βήμα πίσω μας στη σειρά.

Το να ξεχωρίζεις ένα συγκεκριμένο πρόσωπο και να βροντοφωνάζεις πως είναι το κολλητάρι σου δείχνει πως η αγάπη σας είναι ανιδιοτελής ή μήπως υποδεικνύει πως υπάρχει κάποιο όφελος απ’ τη συγκεκριμένη σχέση; Πολλές φορές απλώς έχουμε τόση ανάγκη την αποδοχή, το να υπάρχει ένας άνθρωπος ολόδικός μας που θα βρίσκεται εκεί για μας, που μπορεί να ξεπεράσουμε τα όρια. Μας τιμά που κάποιος μας έχει ξεχωρίσει και μας προσφέρει μια σιγουριά η σχέση μας με το κολλητάρι, ακόμα κι όταν τα προσωπικά μας είναι άνω κάτω. Έχουμε την ανάγκη να υπάρχει ένα πρόσωπο που θα ‘ναι εκεί έτσι κι αλλιώς, που δε θα έχουμε δεύτερες σκέψεις μήπως μας χωρίσει, μήπως ρουτινιάσουμε, μήπως βρει κάπου καλύτερα κι αποφασίσει να φύγει. Είναι καλό να ‘χεις έναν άνθρωπο που ξέρεις πως νιώθει ότι είσαι κάτι ξεχωριστό γι’ αυτόν, αλλά θα πρέπει να δίνουμε χώρο στο κολλητάρι μας να ‘χει προσωπική ζωή κι άλλες παρέες. Διαφορετικά, αν φτάσουμε στην υπερβολή, μπορεί να καταλήξουμε να περιορίσουμε το φιλαράκι μας και να δημιουργήσουμε τριβή στη σχέση μας μαζί του.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ένας κολλητός οφείλει να στηρίζει και ν’ αγαπάει τον φίλο του άνευ όρων και χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα. Αν η σχέση μας με το συγκεκριμένο άτομο βασίζεται στην αμοιβαία αγάπη και εμπιστοσύνη, οποιαδήποτε υπόνοια πως απειλούμαστε είναι κυρίως στο μυαλό μας. Κι όπως και να το κάνουμε, οι κολλητοί μας πάντα θα ‘χουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας!