Στις μεγάλες καψούρες όλοι κριντζάρουμε λίγο με τις κινήσεις μας

Ο έρωτας πολλές φορές μας κάνει να αλλάζουμε. Είμαστε πιο ενθουσιασμένοι πολλές φορές να ξυπνήσουμε, έχουμε μια ενέργεια που βγαίνει φυσικά από μέσα μας, δεν μπορούμε να κοιμηθούμε από τον κόμπο στην κοιλιά μας και μέσα σε όλα αυτά πολλές φορές γινόμαστε cringe. Είναι λες και γυρνάμε σε μια κατάσταση όπως όταν ήμασταν παιδιά, που δεν ξέραμε πώς να συμπεριφερθούμε και κάνουμε ό,τι βγαίνει από μέσα μας χωρίς σκέψη. Χάδια στο πρόσωπο ενώ προσπαθούμε να βγάλουμε το πιο σοβαρό μας προφίλ, αυθόρμητες αγκαλιές μπροστά σε κόσμο, χαμόγελα άκυρα σε στιγμές μεγάλης έντασης και μηνύματα που στο κεφάλι μας ακούγονταν γλυκά κι αφού πατήσαμε το send άρχισαν να φέρνουν λίγο σε μεξικάνικη σαπουνόπερα, είναι μόνο μερικές από τις στιγμές που μας κάνουν λίγο να ανατριχιάζουμε. Μερικές φορές βγαίνει μελό και υπερβολικό, αλλά σίγουρα χαριτωμένο. 

Όταν μας βγαίνει κάτι με παιδικότητα και αυθορμητισμό, τις περισσότερες φορές ο άλλος θα το πάρει σαν κομπλιμέντο. Είναι και λίγο γοητευτικό ο άλλος να χάνει τα λόγια του, να είναι γλυκός και να χρησιμοποιεί έντονες φράσεις. Φωνάζουν καψούρα κι έρωτα οι λίγο cringe στιγμές μας. Σημαίνει ότι τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα που δεν μπορείς να κρύψεις τον ενθουσιασμό σου· και ποιος δε θα ήθελε να νιώσει ότι προκαλεί σε κάποιον τέτοια συναισθήματα. Από την άλλη όμως υπάρχει και η περίπτωση ο άλλος να νιώσει άβολα, έως και να ξενερώσει, λόγω του ότι μπορεί να μην ξέρει πώς να αντιδράσει σε μια κατάσταση. Δεν είναι όλοι άνετοι με την υπερβολική εκδήλωση των συναισθημάτων και η αμηχανία αν κάνει εμφάνιση συχνά μπορεί να γίνει ο μεγαλύτερος αντίπαλος.

Στη ουσία, το να είσαι cringe είναι ίσως και το πιο αληθινό πράγμα, εκείνη τη στιγμή είσαι ο εαυτός σου εκατό τοις εκατό -ναι, ίσως ένας πιο ερωτευμένος εαυτός σου, μα ακόμα εσύ. Δε φοβόμαστε να δείξουμε αυτό που πέρασε μέσα από το κεφαλάκι μας, να εκφράσουμε με λόγια όσα έχουμε εκείνη την ώρα στο μυαλό μας χωρίς να τα φιλτράρουμε και να σκεφτόμαστε πώς θα ακουστούν. Δε φοβόμαστε πώς θα φανούμε, είναι έκθεση και τσαλάκωμα αυτές οι λίγο αμήχανες στιγμές, είναι ένας αλλιώτικος τρόπος να πεις «μαζί σου νιώθω άνετα και σε εμπιστεύομαι». Μα ακριβώς επειδή είναι γνώρισμα του έρωτα θέλει κι έρωτα για να το εκτιμήσεις. Ο άνθρωπος που είναι γεμάτος από συναίσθημα σίγουρα θα το δει μέσα από πιο αθώα φίλτρα, άρα θα το μετρήσει και στα όμορφα.

Κάποιες φορές, βέβαια, μπορεί να απορούμε κι εμείς ίδιοι κι εκ των υστέρων να νιώθουμε αυτό το «να ανοίξει η γη να με καταπιεί εδώ και τώρα, περιμένω». Αναρωτήσου όμως, υπάρχει κάτι πιο όμορφο από το να νιώθεις τόσο καλά δίπλα σε κάποιον που να μην μπορείς να το συγκρατήσεις; Και με το να αγκαλιάζουμε τα συναισθήματά μας αποκτούμε και την αυτοπεποίθηση να τα υποστηρίξουμε, να τα δείξουμε και στην τελική να τα φωνάξουμε με ένταση που θα τα ακούσει ο άνθρωπος απέναντί μας, η παρέα στο διπλανό τραπέζι και μια γιαγιά με θέματα βαρηκοΐας στο απέναντι τετράγωνο. Κι όλο αυτό είναι υπέροχο, είτε ο απέναντί μας το βλέπει έτσι είτε το βλέπει αντίθετα. Αυτό που μετράει σίγουρα είναι ότι είμαστε άνθρωποι με όλα τα συναισθήματα ενεργά.

Και όπως και να έχει, το να γινόμαστε cringe στον έρωτα είναι ό,τι καλύτερο, γιατί ουσιαστικά γινόμαστε και πάλι παιδιά. Φέρνουμε ένα λουλούδι σε μια τυχαία στιγμή, κάνουμε κομπλιμέντα για το ποσό όμορφοι είναι, τα μάτια μας είναι σαν κουταβίσια όταν κοιτάμε το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει και τα λόγια μας χάνονται σαν να κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Νιώθουμε τα συναισθήματά μας στο έπακρο και δεν ντρεπόμαστε να τα εκφράσουμε με χίλιους δύο τρόπους. Κι ας είμαστε υπερβολικοί. Γιατί εντέλει είμαστε περήφανοι για όλα αυτά. Γιατί αξίζει να είσαι cringe για ένα τόσο ωραίο πράγμα όσο είναι ο έρωτας. Ας το ζήσουμε λοιπόν.