Όλα γύρω μας έχουν ρυθμό, το καθένα τον δικό του κι εκπέμπει στη συχνότητα τη δική του. Όλα γύρω μας είναι τέχνη φτάνει να θέλεις κι εσύ να το δεις έτσι. Για κάποιους από εμάς τα πουλιά απλά κελαηδάνε, κάνουν αυτό που η φύση τους προστάζει ενώ για άλλους τα πουλιά τραγουδούν. Τραγουδούν για τη φύση που ζουν, τραγουδούν για να ζευγαρώσουν, τραγουδούν γιατί είναι ελεύθερα, τραγουδούν για εμάς που αγαπάμε τη μελωδία τους αυτή. Το νερό που κυλά σε ένα ρυάκι ή τα κύματα που σταματούν στην ακτή, αυτοί οι ήχοι, αυτοί οι μαγικοί ήχοι.
Όταν ακούς ένα τραγούδι στο ράδιο στο αυτοκίνητο ή όπου και να είσαι, πιάνεις τον εαυτό σου να το σιγοτραγουδά όταν σου αρέσει; Να κάνεις μικρές κινήσεις παρασυρμένος από το ρυθμό ή μήπως αν είναι ένα τραγούδι που δε συμπαθείς ιδιαίτερα πιάνεις τον εαυτό σου να στραβώνει κάπως τα μούτρα, ίσως να φεύγει από το σημείο που παίζει συγκεκριμένη μουσική ή να αλλάζεις σταθμό; Όλα αυτά είναι ένα μικρό δείγμα του πώς η μουσική επηρεάζει την ψυχολογία μας. Εσύ χρησιμοποιείς τη μουσική προς όφελός σου ή απλά για να εκφράσεις το πώς νιώθεις μια συγκεκριμένη στιγμή; Και ρωτώ γιατί μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη δύναμή της μουσικής και με τους δύο τρόπους.
Έχουμε τόσα πολλά να πάρουμε από τους διάφορους ήχους που θα μπορούσαν να μας τονώσουν, να μας κάνουν πιο ευδιάθετους, να μας χαλαρώσουν, να μας κάνουν να δούμε τη ζωή για τα ωραία της κι όχι μόνο για τα κακώς έχοντά της, ήχους που μας βάζουν σε διάθεση έρωτα και φλερτ ή μουσική για να εκτονωθείς, είτε έχεις νεύρα γιατί είχες μια περίεργη μέρα είτε για να ξεσπάσεις εκεί αντί στα μούτρα αυτού που σ’ έχει θυμώσει.
Αρχικά, είναι κρίμα όταν είσαι έξω στη φύση, είτε αυτό είναι για γυμναστική είτε για ξεκούραση όπως για παράδειγμα στην παραλία να μην αφουγκράζεσαι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω σου. Κάποτε είχαμε κάνει σ’ ένα μάθημα το εξής. Ο δάσκαλος έτσι ξαφνικά, μας έκλεισε τα φώτα και μας ζήτησε να ξαπλώσουμε το κεφάλι στο θρανίο με τα μάτια κλειστά. Μας ζήτησε να μη μιλάμε και να κάνουμε όλοι ησυχία. Απλά να ξαπλώνουμε εκεί με τα φώτα κλειστά. Δεν είχε καταλάβει κανένας μας γιατί το έκανε αυτό. Ένα τέταρτο μετά άνοιξε το φως και μας ζήτησε να του αφηγηθούμε τι είχαμε ακούσει όση ώρα ήμασταν με τα μάτια κλειστά. Πουλιά, αυτοκίνητα, δέντρα, κόρνες, βούισμα από ομιλίες στη διπλανή αίθουσα, βήματα από περπάτημα. Ήχους που δε θα ακούγαμε αν ήμασταν παρών στο μάθημα. Συμπέρασμα; Κλείνοντας τα μάτια είσαι καμιά φορά πιο παρών απ’ ό, τι όταν τα έχεις ανοιχτά.
Αν θέλεις να εμπνευστείς άκουσε κλασική μουσική, αφέσου στο ρυθμό, τους τόνους και τη μοναδικότητα αυτού του είδους μουσικής με την τόση ιστορία που ταξίδεψε από το χθες στο σήμερα κρατώντας μια μαγική διαχρονικότητα. Τζαζ, σόουλ και μπλουζ. Η μουσική του πάθους. Να παίζει στο μπακραουντ ενώ κάνεις οτιδήποτε στο σπίτι ή απλά απολαμβάνεις το κρασί σου το βράδυ μετά τη δουλειά, μάλλον κι εύχομαι όχι μόνος.
Μέρες που έχεις τα νευρά σου καλό θα ήταν να ξεσπάς. Μην τα κρατάς μέσα σου ειδικά αν έχεις ένα τεράστιο δωρεάν βοήθημα, όπως η μουσική, για να εκφραστείς. Βάλε τη ροκ και τραγούδα, τσίριξε, παίξε ηλεκτρική κιθάρα στον αέρα κι ανέμισε τα μαλλιά σου μέχρι να νιώσεις πιο καλά.
Αν, πάλι, θέλεις να ξεφύγεις από την καθημερινότητά σου και να ξεκουράσεις το μυαλό σου άκου μουσική σε συχνότητες 432 Hertz. Θα απολαύσεις καλύτερα τη συγκεκριμένη διαδικασία αν κλείσεις τα φώτα και ξαπλώσεις σε μια άνετη θέση, όποια σε βολεύει εσένα. Για τους ερωτευμένους τέλος, δεν έχουμε πρόταση, καθώς η μουσική τους είναι ό, τι θυμίζει εκείνα τα δυο μάτια που προκαλούν αϋπνίες και ταχυκαρδίες.
Κάθε ήχος που παράγεται μπορεί ανά στιγμή να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεσαι και δεν ήξερες. Δες τη ζωή σαν την ευκαιρία σου να είσαι πλήρης. Είσαι εδώ για να ζήσεις καλά και όχι να μιζεριάζεις. Είναι στο χέρι σου να αλλάξεις τη διάθεσή σου. Εκμεταλλεύσου την κάθε στιγμή, το κάθε κομμάτι, τις υπέροχες φωνές των καλλιτεχνών για να θεραπεύσεις την κακή -ίσως- ψυχολογία σου. Αν η μουσικοθεραπεία δουλεύει τόσο καλά στα ζώα και στα φυτά σκέψου πόσο μπορεί να αλλάξει το δικό σου κόσμο. Ή μάλλον όχι, μην το σκεφτείς, απλά πάτα το πλέι στο επόμενο τραγούδι κι άκου.
Τόσο απλό, τόσο μαγικό.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου