«Είναι περίεργο», μας λέει η Αγκάθα Κρίστι, «αλλά μόνο όταν βλέπεις ανθρώπους σε γελοίες στιγμές συνειδητοποιείς πόσο πολύ τους αγαπάς».
Εγώ θα έρθω να προσθέσω ότι δεν είναι μόνο οι αστείες στιγμές που μας κάνουν να ερωτευτούμε για πρώτη φορά ή πιο βαθιά το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει. Όσο κατάφορα ρομαντικό και πολυφορεμένο κι αν ακουστεί, είναι όλες εκείνες οι μικρές στιγμές που αλλιώς έπρεπε να γίνουν κι αλλιώς έγιναν, που αλλιώς τις περιμέναμε κι αλλιώς μας ήρθαν, που κάτι χάλασε το σενάριο. Αυτές είναι οι στιγμές που συνειδητοποιείς πόσο αγαπάς, γιατί είναι κι οι πιο αληθινές. Ας μην ξεχνάμε πόσες είναι οι ταινίες που το επιβεβαιώνουν φωτογραφίζοντας τους πρωταγωνιστές να ερωτεύονται τον χαρακτήρα που δε θα τα παρατήσει στην ατυχή στιγμή ή στη δυσκολία. Ας μην ξεχνάμε επίσης πόσο εύκολα «ερωτευόμαστε» και χαρακτήρες όπως αυτούς του Τσέχωφ που βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι αποτελούν την επιτομή της ανθρώπινης «ατυχίας».
Είναι γεγονός ότι όλοι βαθιά μέσα μας, όσο κι αν το αρνούμαστε, ψάχνουμε πάντα κάτι τέλειο, ιδανικό στη σφαίρα των ερωτικών μας σχέσεων. Όλα περνάνε από λεπτό κόσκινο για να εξιδανικεύσουμε ή να απομυθοποιήσουμε έναν ερωτικό σύντροφο. O Robert Glover, συγγραφέας βιβλίων ερωτικού περιεχομένου, υποστηρίζει ότι τους ανθρώπους δε μας ελκύει η τελειότητα. «Προσπαθούμε να κρύψουμε την ανθρώπινη, πιο ευάλωτη πλευρά μας και να αποπνεύσουμε μια εικόνα τελειότητας μας που θα κάνει μη ενδιαφέροντες».
Οι στιγμές που θα τσαλακωθούμε είναι εκείνες που θα εμφανιστούν τα πραγματικά μας χρώματα, όπως ακριβώς μας προτρέπει να κάνουμε και η Cyndi Lauper. Τα πραγματικά στοιχεία του χαρακτήρα μας όταν βγουν στην επιφάνεια θα είναι το αλατοπίπερο στις σχέσεις μας με τους άλλους. Όταν τσαλακωνόμαστε καταλαβαίνουν οι γύρω μας ποια στοιχεία μάς κάνουν γοητευτικούς και ερωτεύσιμους.
Ας μην κρυβόμαστε πια πίσω από το δάχτυλό μας. Το να είσαι ευάλωτος είναι γοητευτικό. Αυτό μας εξηγεί και το ντοκιμαντέρ του Corey Blake που μας ταξιδεύει σ΄ έναν νέο κόσμο, να δείχνει έναν τρόπο να ξεκινάμε σχέσεις που μας προσφέρει τη σύνδεση που οι περισσότεροι αποζητούν, αλλά δεν παίρνουν το ρίσκο να κυνηγήσουν. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί μια ομάδα καλλιτεχνών καθώς φτιάχνουν διάφορα installations που καλούν το κοινό να μοιραστούν ανώνυμα τα ευάλωτά τους σημεία ώστε να γίνουν έργα τέχνης.
Για πολλούς παρ’ όλα αυτά, όπως και για το λεξικό Merriam Webster, το να είσαι ευάλωτος ορίζεται ως το να «είσαι ικανός να τραυματιστείς σωματικά και συναισθηματικά ή να είσαι ανοικτός σε επίθεση ή ζημιά». Πόσο δραματικό και άσχημο ακούγεται! Δε μοιάζει περίεργο ότι έχουμε φτάσει να πιστεύουμε ότι να είσαι ευάλωτος είναι κακό. Αυτό λοιπόν αποδεικνύεται το μεγαλύτερο σφάλμα. Όταν είσαι ευάλωτος, είσαι ανοικτός σε υγιείς, γεμάτες αγάπη και ενδιαφέρον σχέσεις. Ευάλωτος σημαίνει «γνωρίζω τον εαυτό μου» πραγματικά και αποδέχομαι όλες μου τις πτυχές.
Γιατί όμως είναι τόσο ελκυστικό να αγκαλιάζει κάποιος τις ατυχείς μικρές στιγμές; Η απόφαση να μην κρύβει κάποιος αυτό που πραγματικά είναι, να δείχνει πως είναι ένας άνθρωπος που θα κάνει λάθος και θα εκτεθεί, θέλει δύναμη. Η δύναμη και το θάρρος της απόφασης αυτής δείχνει στους ανθρώπους ποιοι είμαστε και δίνει τη σιγουριά ότι έχουν να κάνουν με ένα άτομο που μπορεί να σταθεί δίπλα τους κάθε στιγμή, ένα άτομο στο οποίο θα μπορούν να στηριχτούν και που θα τους προσφέρει ασφάλεια. Σε αυτή την ασφάλεια γεννιούνται οι πιο μεγάλοι έρωτες.
Όταν τσαλακώνεσαι και εκτίθεσαι, γίνεσαι ελκυστικός. Ο αυθορμητισμός, η ειλικρίνεια, ο υπερενθουσιασμός, τα λάθη, οι χαζομάρες, ακόμα και οι τρέλες δε θα πάψουν ποτέ να γοητεύουν. Όσο δείχνεις τη μοναδικότητά σου, τόσο ο άλλος θα θέλει να σε ανακαλύψει και να σε γνωρίσει καλύτερα. Μη φοβηθείς λοιπόν κι εσύ να δείξεις τα χρώματά σου. Μάγεψέ τους όλους με την προσωπικότητά σου και μην ξεχάσεις στιγμή να είσαι όσο πιο αληθινός γίνεται. Και να θυμάσαι, δεν είσαι μόνος και δεν είσαι ο μόνος που είναι ευάλωτος. Ας τσαλακωθούμε να γίνουμε ερωτεύσιμοι!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.