Τη σκέφτεσαι ξανά και ξανά για να σιγουρευτείς. Από το μυαλό σου περνάνε δεκάδες σενάρια. Ο μεγαλύτερος φόβος που σου προκαλεί είναι αυτός της μη αποδοχής, της απόρριψης. Όταν αποκτάς θάρρος και μέχρι να λάβεις απάντηση, σε κόβει κρύος ιδρώτας. Τα πόδια σου τρέμουν, τρίβεις τα χέρια σου. Το βράδυ δεν μπορείς να κοιμηθείς χωρίς να περάσει από το μυαλό σου. Το όνομα αυτής: η πρώτη κίνηση.

Είναι κάτι τέτοιες στιγμές που μου έρχεται στο μυαλό το τραγούδι του Χατζηγιάννη που λέει «ποιος από τους δυο τολμάει αυτή την πρώτη, πρώτη κίνηση»; Κι αλήθεια ποιος την τολμάει; Είναι ο τύπος ανθρώπου που θα βουτήξει χωρίς φόβο και με πάθος να διεκδικήσει αυτό που θέλει ή είναι ο τύπος που θα υπολογίσει μέχρι και την τελευταία παράμετρο πριν κάνει το μεγάλο βήμα; Και επιτέλους ποια είναι τα εφόδια που χρειάζεσαι για να μπορέσεις να κάνεις εσύ το πρώτο βήμα;

Διάφορες οι απαντήσεις που θα λάβεις σε αυτή την ερώτηση. Άλλοι θα σου πουν πως θέλει θάρρος, άλλοι ότι το κάνεις μεγαλύτερο θέμα απ’ ότι πραγματικά είναι, άλλοι να ξεκινήσεις απλώς με ένα γεια. Το φλερτ είναι πάντα παρόν στη ζωή μας, σε ό,τι κι αν κάνουμε, και πολλές φορές φλερτάρουμε αυθόρμητα χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Το γιατί γίνεται ένας άλλος Γολγοθάς όταν βάλουμε την ταμπέλα ότι μας ελκύει ένα συγκεκριμένο άτομο, δε θα το καταλάβω ποτέ.

Εκεί βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Όταν έχεις αποφασιστικά δηλώσει ότι σου αρέσει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, όταν αρχίσεις να σκέφτεσαι στρατηγικά πώς θα κάνεις την πρώτη κίνηση, μικρή ή μεγάλη, για να καταλάβει ότι είσαι διαθέσιμος -να το μαντέψει βασικά-, για να σε βγάλει και από τη δύσκολη θέση να το πεις ή να το δείξεις. Τότε ξεκινά το ταξίδι στην αυτο-αμφισβήτηση, την χαμηλή αυτοπεποίθηση, το ταξίδι στο οποίο ό,τι και να πεις είναι τόσο λάθος που δε θα έχει το αποτέλεσμα που εσύ επιθυμείς. Και μετά έρχεται ο φόβος. Ο φόβος της έκθεσης, γιατί αυτό είναι κατά βάθος. Η έκθεση εκείνη που θα σε αφήσει ευάλωτο, που θα νομίζεις ότι έχεις προσφέρει την καρδιά σου, που θεωρείς ότι θα χαλάσει την εικόνα του υπερδυναμικού ανθρώπου που έχεις πασχίσει να χτίσεις. Και τότε όλοι θα σου πουν ότι υπερβάλλεις, αλλά εγώ δεν μπορώ να σου πω ψέματα.

Δεν υπερβάλλεις, είναι όλα αλήθεια. Γιατί όταν έλκεσαι, αλλάζεις. Ανακαλύπτεις όλα σου τα τρωτά σημεία, γιατί ετοιμάζεσαι να ανοιχτείς σε κάτι καινούριο. Ετοιμάζεσαι να δείξεις στο πρόσωπο που σε ενδιαφέρει τα πραγματικά σου χρώματα. Αυτά τα λαμπερά, όχι τα μουντά που έχεις υιοθετήσει για να ανταπεξέρχεσαι καθημερινά. Ετοιμάζεσαι να μπεις σε ένα νέο ταξίδι που μπορεί να είναι εφήμερο ή ένα ταξίδι ζωής. Ό,τι και να είναι όμως, παραμένει ένα ταξίδι, στο οποίο θα μεταμορφωθείς.

Δε σου κρύβω είναι πιο εύκολο να το λες, και στην προκειμένη να το γράφεις, παρά να το κάνεις κτήμα σου. Η μεταμόρφωση αυτή σε τρομάζει, γιατί νιώθεις ότι χάνεις τον έλεγχο της κατάστασης. Ξαφνικά κάθε φορά που βλέπεις το υποκείμενο του ενδιαφέροντος σου, όλα γύρω σου αποκτούν λιγότερο νόημα, αρχίζεις να επικεντρώνεσαι και να εστιάζεις στα μικρά πράγματα που κάνει για να μπορέσεις να καταλάβεις αν υπάρχει κάποιο σήμα που θα σου δώσει την αφορμή να εκδηλωθείς. Κι ενώ νομίζεις ότι είσαι σίγουρος, δεν είσαι. Και τότε σκέφτεσαι πως αν αν δεν το καταλαβαίνεις αμέσως, τότε απλώς δεν είναι αυτό που νομίζεις.

Αλλά πάλι, γιατί να είναι τόσο απλό; Έτσι ξεκινά ο φαύλος κύκλος ενός ατέρμονου διαλόγου για το αν πρέπει επιτέλους να το πεις ή να το δείξεις. Γιατί τι έχεις να χάσεις στην τελική; Κι ας μη γίνουμε υπερβολικοί, δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα παραπάνω από αυτό με το οποίο αισθάνεσαι άνετα.

Αυτή η πρώτη κίνηση πρέπει να είναι ακριβώς όπως τη θες εσύ. Μπορεί να είναι ένα άγγιγμα στο χέρι, ένα στραβό χαμόγελο, ένα γλυκό γέλιο σε κάτι που μόνο οι δυο σας καταλαβαίνετε. Μπορεί ακόμα να είναι ένα πείραγμα, με το οποίο θα δώσεις το στίγμα σου. Σημασία έχει να είναι όπως την έχεις φανταστεί.

Είτε η έκβαση είναι θεμιτή είτε όχι, εσύ έχεις πολλά να μάθεις. Είτε αποδοχή είτε απόρριψη, η διαδικασία μόνο ωφέλιμη μπορεί να είναι για σένα. Μην το σκέφτεσαι, εμπιστεύσου τον εαυτό σου. Η ευτυχία είναι μόνο μια διεκδίκηση μακριά.

Συντάκτης: Ελπίδα Μπογράκου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.