Εκεί έχεις μοιραστεί τις πιο πολύτιμες στιγμές σου, αυτές που δε θα μπορούσες να παρουσιάσεις σε κανέναν άλλο γιατί είναι οι πιο ειλικρινείς σου. Σ’ έχει δει σε όλες τις φάσεις της ζωής σου. Σ’ έχει δει να μεγαλώνεις. Είναι στο νέο σου σπίτι, στη νέα σου δουλειά. Εκεί γυρνάς για να πάρεις μια ανάσα πριν το μεγάλο βήμα, κάθε μεγάλο βήμα της ζωής σου. Εκεί θα πας για να πάρεις μια ακόμη μεγάλη ανάσα για να έχεις το θάρρος να κυνηγήσεις αυτό που θες πραγματικά. Εκεί θα βρεθείς με τον εαυτό σου, σε λίγες στιγμές ηρεμίας, πριν ξαναβγείς στην βουή του κόσμου και του δρόμου. Σ’ έχει δει στα χειρότερά σου και στα καλύτερά σου. Σ’ έχει δει να κλαις και να γελάς υστερικά. Σ’ έχει δει να ντρέπεσαι και να κοκκινίζεις και να μην μπορείς να σπάσεις τις άβολες στιγμές και σιωπές που δημιουργούνται. Εκεί έζησες τον έρωτα με την πρώτη ματιά αλλά και την απώλεια μιας μεγάλης αγάπης. Είναι αδιαμφισβήτητα κομμάτι της καθημερινότητάς σου.
Το αγαπάς όταν είναι εντάξει απέναντί σου και το μισείς όταν δε λειτουργεί σωστά ή σού κάνει νερά και σε κλείνει μέσα. Πολλές φορές σού είναι κάπως απαραίτητο κι αν δεν το έχεις, έχεις ευχηθεί να το είχες. Δεν είναι άνθρωπος και δεν είναι απλώς ένα πράγμα. Είναι ένα μέρος που αν είχε μιλιά θα μπορούσε να μάς εκθέσει όλους ανεπανόρθωτα.
Οι Aerosmith (1989) και ο δικός μας Βαλάντης (1998) τραγούδησαν γι’ αυτό αλλά και για την αισθησιακή του φύση. Την εγχώρια μνεία βέβαια την ξέρεις λίγο καλύτερα. Είτε είσαι ροκάς είτε όχι όμως, έκτοτε το τραγουδάς κι εσύ σε όλα τα πάρτι που έχεις πάει και φήμες λένε ότι θα το τραγουδάς για πολύ ακόμα. Είτε millennial είτε Gen Z, το ξέρεις, το αγαπάς κι έχεις κι εσύ κάνει αναπαράσταση του εν λόγω τραγουδιού του Βαλάντη. Κι αν ακόμα δεν έχεις καταλάβει για ποιο πράγμα μιλάω, θα στο πω ξεκάθαρα. Είναι το ασανσέρ, το ασανσέρ της πολυκατοικίας σου ή της δουλειάς σου ή οποιοδήποτε άλλο χρησιμοποιείς συχνά.
Το ασανσέρ λοιπόν, ή για τους πιο εκλεκτικούς ο ανελκυστήρας, είναι ένα μεγάλο σχολείο κι ένα προσωπικό καταφύγιο. Σχολείο γιατί εκεί έχεις ξεπεράσει τον εαυτό σου. Εκεί έμαθες πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να συνυπάρχεις μ’ έναν απόλυτα άγνωστο και να δοκιμάσεις την εκδοχή του να δούμε ποιος θα κοιτάξει ή θα μιλήσει πρώτος. Καταφύγιο γιατί εκεί θα ξεδώσεις όταν έχεις άγχος εκπνέοντας όλη σου την ένταση κι εκεί θα κοιτάξεις τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν το μεγάλο σου ραντεβού.
Το μόνο «όχημα» που έχει μια διττή ιδιότητα. Σε ανεβάζει στην κορυφή και σε κατεβάζει απ’ το σύννεφό σου στην πεζή καθημερινότητα. Για παράδειγμα, ας πάρουμε ένα λεπτό να σκεφτούμε τη στιγμή που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε ζήσει. Τη στιγμή που έχει μπει μέσα ο έρωτας της ζωής μας, που γέμισε τον χώρο με αυτό το άρωμα και που κάθε φορά που είμαστε εκεί το ζούμε από την αρχή. Ή και τη στιγμή που νιώσαμε την απόλυτη απογοήτευση και τρέξαμε να μπούμε μέσα ώστε να προσγειωθούμε ανώμαλα στο ισόγειο.
Ένας κοινός τόπος που συναντάται και διασταυρώνεται το διαφορετικό. Ένας τόπος όπου μέσα σε λίγα λεπτά πρέπει να παρουσιάσεις τον εαυτό σου και να κερδίσεις τον «συνταξιδιώτη» σου. Το ασανσέρ είναι βέβαια και μονάδα μέτρησης χρόνου. Όσοι είναι εξοικειωμένοι με το μάρκετινγκ και το branding καταλαβαίνουν πού το πάω. Είναι το λεγόμενο elevator pitch, μέσα σε 4-5 λεπτά, όσο διαρκεί μια διαδρομή με το ασανσέρ, πρέπει να παρουσιάσεις την ιδέα σου, τον εαυτό σου, όλα εκείνα που σε κάνουν να ξεχωρίζεις και που σε κάνουν απαραίτητο για μια δουλειά.
Σε αυτόν τον τόπο βρίσκουν καταφύγιο και οι μεγαλύτερές μας φαντασιώσεις και βάζουν το αλατοπίπερο στις ερωτικές μας σχέσεις. Και ποιος δεν έχει με το ζόρι κρατηθεί για να μην κάνει πράξη τις πιο δημοφιλείς ερωτικές σκηνές όπως αυτή της ταινίας «Ολέθρια Σχέση» για τους πιο παλιούς και αυτή της ταινίας «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» για τους νεότερους. Θα έλεγε κανείς ότι όσο μικρότερο, τόσο μεγαλύτερη και η ερωτική ένταση και ο μαγνητισμός που δημιουργεί. Και κάποιοι από εμάς είμαστε αρκετά τυχεροί ώστε να έχουμε κάνει πράξη αυτό το παθιασμένο φιλί που σκεφτόμαστε ασταμάτητα κι οδήγησε σε μια ανεπανάληπτη νύχτα.
Ποιος θα περίμενε ότι ένα τόσο δεδομένο και πολλές φορές αδιάφορο μέρος θα μπορούσε να κρύβει τόσο μεγάλη δύναμη. Την επόμενη φορά που θα τό χρησιμοποιήσεις θυμήσου τα παραπάνω κι ευχαρίστησέ το για την υπομονή που σού έχει επιδείξει!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου