Είναι αρκετά χρόνια που είμαι single and ready to mingle όπως θα μπορούσα να πω, δανειζόμενη μια από τις πιο γνωστές σε όλους μας εκφράσεις. Όπως είναι φυσικό επόμενο είναι και πολλές οι φορές που έχω βρεθεί μπροστά σε ένα ζήτημα που πιστεύω έχει, ανά καιρούς, απασχολήσει τους περισσότερους από εμάς. Δεν είναι άλλο από το «φαινόταν να πηγαίνει καλά, αλλά τελικά δεν ήταν παρά μια έκρηξη πρωτόγνωρης χημείας», το οποίο σαφώς είναι μέσα στη ζωή και δεν πρέπει να μας προβληματίζει αν είμαστε ξεκάθαροι γι’ αυτό που προσδοκούμε.
Αν για κάποιο λόγο έχεις βρεθεί και εσύ στη θέση να αναρωτιέσαι ποια σημάδια έχασες ή παρερμήνευσες και άργησες να το δεις, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι κοιτάξεις, με στυλ εξωτερικού παρατηρητή, τις συνομιλίες σας. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα σημάδια είναι εκεί απλά μέσα στον αναζωογονητικό ενθουσιασμό και την έξαψη που μας δίνει το καινούργιο, μας διαφεύγουν. Ας δούμε κάποια από τα σενάρια στα οποία αναφέρομαι και αποδεικνύουν ότι η επικοινωνία σας είναι ερωτική αν και, ρομαντικά πάντα, προσπαθούμε να τα αποδώσουμε αλλιώς.
Όταν σε παίρνει τηλέφωνο κι εσύ μοιράζεσαι στιγμές της ημέρας σου, που πόσο ερωτικό μπορεί να είναι ένα περιστατικό στη δουλειά ή με φίλους, και πάντα βρίσκει τρόπους να πετάξει την έξυπνη σποντίτσα μεταξύ σοβαρού και αστείου που θα δώσει άλλη τροπή στη συζήτησή σας, τότε ναι, σίγουρα η συζήτηση ήταν καταδικασμένη να γίνει πολύ καυτή.
Όταν σου στέλνει μήνυμα και από το «τι κάνεις», «μόλις μπήκα σπίτι και χαλαρώνω», φτάνει στο «πολύ θα ήθελα να είμαι εκεί…», «τι μπορούμε να κάνουμε για να χαλαρώσουμε μαζί», με ελιγμούς στους οποίους δεν έχεις ακόμα αναπτύξει ανοσία, τότε νομίζω ότι καταλαβαίνεις ότι η επικοινωνία σας είναι λίγο δύσκολο να μην οδηγήσει σε μια άκρως αποκαλυπτική συνομιλία που θα σε αφήσει να ζητάς κι άλλο και να ανακαλύπτεις και τις λίγο πιο «πονηρές» πτυχές του εαυτού σου.
Γενικά, όταν όλες οι συζητήσεις μας περιστρέφονται γύρω από το σεξ (ή και οτιδήποτε άλλο κάνουμε), υπάρχει περιθώριο να ξεφύγουμε από αυτόν τον μονόδρομο; Δύο μπορούν να είναι οι απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα.
Η πρώτη έχει περισσότερο να κάνει με το πώς θα διεκδικήσουμε την αλλαγή στην επικοινωνία. Θεωρώ ότι είναι ηλίου φαεινότερο ότι δε θα έπρεπε να μπούμε στην διαδικασία να αλλάξουμε μια, κατά τ’ άλλα υγιή και ωφέλιμη και για τους δύο, κατάσταση (γιατί εντάξει, μια αποκλειστικά ερωτική σχέση έχει αδιαμφισβήτητα τα καλά της), αν δεν είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να μοιραστούμε παραπάνω από το σώμα μας.
Πώς λοιπόν θα γίνει αυτή η αλλαγή στην επικοινωνία. Είχα διαβάσει κάποτε σε ένα tweet ενός ειδικού σε σχεσιακά προβλήματα ότι το πιο σημαντικό είναι, πριν την αλλαγή της φύσης της επικοινωνίας, να υπάρχει όντως αμφίδρομη επικοινωνία. Όχι μια «μιλάω μόνο εγώ, για να το πω να ξαλαφρώσω» επικοινωνία. Επικοινωνία όπου μιλάω και ακούω και τον άλλο. Μια συζήτηση για το τι μας καλύπτει, τι όχι, τι θα θέλαμε παραπάνω αρκεί για να αλλάξει τη βάση πάνω στην οποία χτίζεται η όποια σχέση.
Οι περισσότεροι από εμάς κάνουν το εξής λάθος. Βλέπουμε την αλλαγή επικοινωνίας ως ένα μέσο να διαγράψουμε τη μέχρι τότε «ιστορία» του ζευγαριού. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι κάθε επαναδιαπραγμάτευση/αλλαγή πρέπει να χτίζεται εκ νέου, χωρίς να «κρατάμε» στοιχεία που ανήκουν σε άλλες περιστάσεις. Η αλλαγή επικοινωνίας θέλει τόλμη και προθυμία. Δεν είναι εύκολη διαδικασία και πολλές φορές είναι trial and error.
Αλλά αν επιμείνουμε, συμβαίνει!
Η δεύτερη απάντηση θα μπορούσε άνετα να είναι περισσότερο τροφή για σκέψη. Γιατί να θέλουμε να αλλάξουμε κάτι που ξεκάθαρα εξιτάρει και ικανοποιεί και τις δύο πλευρές; Είναι σχεδόν τριάντα χρόνια από τότε που το When Harry Met Sally έφερε στην επιφάνεια πολλά από τα στεγανά που βάζουμε στις ερωτικές σχέσεις. Γιατί μας είναι δύσκολο να αποδεχτούμε ότι ορισμένες φορές είναι αποδεκτό και θεμιτό να μην έχουμε κάτι παραπάνω από ερωτική χημεία και η όποια μορφής σχέση μας να βασίζεται σε αυτή; Δεν υπάρχει τίποτα κακό και σε αυτό. Αρκεί και οι δύο εμπλεκόμενοι να είναι σύμφωνοι!
Αυτό που με κάνει να προβληματίζομαι σε αυτές τις περιπτώσεις είναι γιατί δεν μπορώ απλά να ευχαριστηθώ, χωρίς να προσπαθώ συνέχεια να εκλογικεύω, τις στιγμές που ζω με άλλους ακόμα κι αν αυτές δεν αντιστοιχούν σε αυτό που η κοινωνία θα περίμενε να κάνω. Αν λοιπόν είσαι κι εσύ στη φάση που αναρωτιέσαι τι να κάνεις με μια σχέση που ικανοποιεί ένα μόνο κομμάτι σου, κάνε το επόμενο βήμα. Διεκδίκησε το κάτι παραπάνω ή λήξε κάτι που δε σε γεμίζει πια!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου