Ήμουν σχετικά μικρή όταν τυχαία ανακάλυψα μια αφίσα που περιείχε μια παράγραφο σε άσπρο και πορτοκαλί φόντο. Η παράγραφος σαν να μου μιλούσε και ένιωθα να ταυτίζομαι αρκετά. Λίγο αργότερα έμαθα από έναν συγγενή και την ταινία από την οποία προερχόταν. Όταν την είδα, κατάλαβα γιατί αυτή η παράγραφος μού ήταν τόσο οικεία. Ο λόγος, λοιπόν, για το Trainspotting.
Trainspotting ή αλλιώς η τέχνη του να παρατηρείς τα τρένα να περνούν με κύριο στόχο να βρίσκεις τα σημεία που είναι χαρακτηριστικά και τα κάνουν να διαφέρει το ένα από το άλλο. Αν κι ως λέξη της καθομιλουμένης υπήρχε στο Merriam-Webster, ο ορισμός έκανε την επάνοδό του με την ομώνυμη ταινία “Trainspotting” (1996) του Danny Boyle όπου πρωταγωνίστησαν οι Ewan McGregor, Ewen Bremner, Jonny Lee Miller, Kevin McKidd, Robert Carlyle, και Kelly Macdonald. Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία που πολλοί συγκαταλέγουν και στα κοινωνικά δράματα. Μια ταινία που οι παλαιότερες γενιές γνωρίζουν καλά αλλά οι νεότεροι μπορεί να αμελούν, εκτός κι αν είναι λίγο πιο επαναστατικές φύσεις και σίγουρα έχουν δει και την κλασική αφίσα του “Choose Life” με το άσπρο-πορτοκαλί design. Αυτό που πολλοί δε γνωρίζουν όμως είναι ότι η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Irvine Welsh.
Η ταινία συγκαταλέγεται ανάμεσα στις σημαντικότερες όλων των εποχών, κορωνίδα του Βρετανικού Κινηματογράφου που σκιαγραφεί τη ζωή, την καθημερινότητα και χαρακτήρες με τον πιο αληθινό τρόπο. Σίγουρα δεν είναι μια ταινία που θα σου αποκρύψει την άσχημη αλήθεια ή ακόμα και πράγματα που ίσως σε φέρουν σε δύσκολη θέση. Μια ταινία που έσπασε τα ταμεία, για τα τότε δεδομένα, με κέρδος $18 εκατομμυρίων στην Αγγλία και $16.4 εκατομμυρίων στη Βόρειο Αμερική όπου κι έκανε ρεκόρ πωλήσεων για ταινία που έπαιζε μικρό χρονικό διάστημα. Το Trainspotting έγινε η πιο προσοδοφόρα ταινία της χρονιάς.
Τι συμβαίνει όμως στην ταινία και την καθιστά τόσο σημαντική; Διεισδύει στην ναρκο-κουλτούρα των 90s κι ακολουθεί τις ζωές μιας παρέας που καλείται να αντεπεξέλθει σε μια κοινωνία που τείνει να τους αφήνει στο περιθώριο. Toξικομανείς, άνεργοι, με προβλήματα υγείας, κάποιοι φυλακισμένοι, τα μέλη της παρέας προσπαθούν για την απλή επιβίωση. Και θα υπάρξει βέβαια και η στιγμή που δε θα καταφέρουν τελικά να επιβιώσουν. Τα μηνύματα είναι πολλά, αρκεί να μπορέσεις να «διαβάσεις» τις σκηνές, οι προσωπικοί αγώνες, η σημασία της υποστήριξης, η κριτική σκέψη και η απουσία της, το άγχος του να πρέπει να επιλέξεις, να τα πας καλά, να βγάλεις λεφτά, να έχεις μια σχέση. Όλα ανούσια αν η ζωή σου δεν έχει νόημα. Μέσα από τα μάτια της παρέας βλέπουμε την αλήθεια περί ουσιών και μη υγιών σχέσεων και την ακόμα πιο επικίνδυνη απόφαση να κάνεις οικογένεια όταν δεν μπορείς υπεύθυνα να φέρεις τον εαυτό σου βόλτα.
Όλα αυτά ενσωματωμένα στο σημείο σύμβολο για την ταινία, «η επιλογή ζωής».
«Επίλεξε μια ζωή. Επίλεξε δουλειά. Επίλεξε μια καριέρα. Επίλεξε μια οικογένεια. Επίλεξε μια […] μεγάλη τηλεόραση. Επίλεξε πλυντήρια ρούχων, αυτοκίνητα, συσκευές αναπαραγωγής δίσκων και ηλεκτρικά ανοιχτήρια κονσέρβας. Επίλεξε DSY κι αναρωτήσου ποιος είσαι την Κυριακή το πρωί. Επίλεξε αυτά τα τηλεοπτικά παιχνίδια που σου μουδιάζουν το μυαλό και συνθλίβουν το ηθικό σου μπουκώνοντας σε με junk food. Επίλεξε να σαπίζεις στο τέλος όλων σε ένα άθλιο σπίτι, σαν τίποτα περισσότερο από μια ντροπή για εγωιστές και ταλαιπωρημένα παιδιά που δημιούργησες για να αντικαταστήσεις τον εαυτό σου, επίλεξε το μέλλον σας. Επίλεξε ζωή. Αλλά γιατί θα ήθελες να κάνεις κάτι τέτοιο;»
Μια ταινία που αποτελεί αδιαμφισβήτητα σταθμό για τα 90s, τόσο σε κινηματογραφικό, ηθογραφικό επίπεδο αλλά και σε μουσικό. Η μουσική της ταινίας χαρακτηρίστηκε από το New Musical Express ως η καλύτερη απεικόνιση της μουσικής του 1996. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία καθώς «ακολουθεί» και ντύνει τις διάφορες φάσεις/σκηνές της ταινίας κι ακουμπά και στα μεγάλα ζητήματα που εγείρει.
Το Trainspotting είναι εμβληματικό γιατί επηρέασε σε βάθος τη Βρετανική κινηματογραφία. Η επιρροή ήταν τόσο μεγάλη που αποφασίστηκε να γυριστεί και sequel με το αρχικό cast να συναντιέται το 2017 και να μας απαντήσουν στο τι επέλεξαν τελικά να κάνουν στη ζωή τους.
Ακόμη και σήμερα, κοιτάζω την αφίσα και καταλαβαίνω ότι «η επιλογή της ζωής» θα είναι πάντα επίκαιρη. Οι επιλογές δε σταματούν αρκεί να είναι δικές σου κι αν είναι λάθος να είναι δικό σου λάθος.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελπίδα Μπογράκου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
