Dogsomnia: Μήπως το κατοικίδιό σου δε σ' αφήνει να κοιμηθείς;

Μα τώρα πείτε μου ειλικρινά, υπάρχει πιο γλυκό χαμόγελο από εκείνο το αυθόρμητο, που σχηματίζεται με το που αγγίζει το κορμί μας στο κρεβάτι; Αυτή η γλυκιά παράδοση στην αγκαλιά του Μορφέα, ας το παραδεχτούμε, πολλές φορές αποτελεί τη φαντασίωση που μας συνοδεύει όλη την ημέρα. Κι όταν, τελικά, φτάνει η ώρα, θέλουμε να το απολαύσουμε όσο γίνεται περισσότερο. Ή τουλάχιστον αυτό είναι το αναμενόμενο. Γιατί στην πράξη δεν καταφέρνουμε να πετύχουμε τον πολυπόθητο στόχο, δηλαδή τον ύπνο.

Όποιος έχει αϋπνίες, λοιπόν, να σηκώσει το χέρι του! Οι λόγοι; Όρεξη να έχεις ν’ απαριθμείς και η λίστα μπορεί να γίνει ατελείωτη. Διάβασμα, δουλειά, έρωτες, φλερτ αλλά και σκέψεις, εκκρεμότητες, σχέδια, συζητήσεις που έγιναν ή συνομιλίες υποθετικές κι ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί, κάνουν επίθεση, ακριβώς εκείνη την ώρα που (νομίζουμε ότι) θα χαλαρώσουμε. Σα να υπάρχει ένας μαγικός διακόπτης που τα ενεργοποιεί με το που ακουμπάμε στο κρεβάτι. Και κάπως έτσι, αντί για αγκαλιές με το Μορφέα, καταλήγουμε να δίνουμε μάχες με την αϋπνία.

«Ένα κατοικίδιο!» Θα συστήσουν πολλοί ως άλλη μορφή θεραπείας για τους ακούσιους ξενύχτηδες. «Πάρε ένα κατοικίδιο», θα σου πουν «και η συγκατοίκηση θα σε ωφελήσει πολλαπλά». Φυσικά έχουν, σε μεγάλο βαθμό, κάθε λόγο να το λένε και να το υποστηρίζουν. Καταρχάς, η φροντίδα ενός άλλου πλάσματος, μπορεί να μας γεμίζει ευθύνες, καταφέρνει, ωστόσο, να μετατοπίσει την προσοχή μας σ’ αυτό κι άρα να μειώσει το άγχος μας για τα γεγονότα της καθημερινότητας. Άλλωστε, η παρουσία μιας ακόμη ζωής μέσα στο χώρο μας, προσθέτει ζωντάνια, ζωηράδα, ήχους ή χρώματα και γενικά, όπως και να το κάνουμε, είναι μια αλλαγή. Η τροφή, η διαμονή, το σπιτάκι, ο εξοπλισμός. Οι επισκέψεις στον κτηνίατρο, οι βιταμίνες, όλα όσα χρειάζονται για να είναι ένα ζώο χαρούμενο, αποτελούν μια νέα πραγματικότητα και σιγά σιγά, τη νέα μας καθημερινότητα. Κι είναι όντως χαλαρωτικό. Σα μια νέα παρεούλα που βρίσκεται διαρκώς στο χώρο μας. Ένα συγκάτοικο που μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα και μας μαθαίνει κι αυτός.

Κι όπως σε κάθε συγκατοίκηση, έτσι κι αυτή, για να πετύχει, χρειάζονται κανόνες. Έλα όμως που ακριβώς σ’ αυτό το σημείο ξεκινούν τα μπλεξίματα. Γιατί οι κανόνες πρέπει μεν να καλύπτουν τις ανάγκες και των δύο μερών αλλά και ταυτόχρονα να σέβονται τους περιορισμούς καθενός. Τι γίνεται, όμως όταν το ένα εκ των δύο μερών είναι το κατοικίδιο μας το οποίο συχνά διακατέχεται από ένστικτα που καθόλου δεν μπορεί -και δε θέλει;- να ελέγξει; Ποιος μπορεί να πει σε μια γάτα που έχει οίστρο να κάνει ησυχία γιατί θέλει να κοιμηθεί; Ουδείς και σας το λέω με βεβαιότητα. Κι είναι εφικτό να διακοπεί το κελάηδισμα του καναρινιού αν αυτό γίνει στις 5 το πρωί; Κι αν ο σκύλος μας πεινάσει μέσα στη νύχτα και μας ξυπνήσει; Όσο για τα νυχτόβια ζώα, όπως είναι οι σαύρες και τα φίδια, αυτά από μόνα τους κινούνται, «ακούγονται» και λειτουργούν τη νύχτα οπότε εκ των πραγμάτων η συμβίωση μαζί τους απαιτεί σε έναν βαθμό νυχτερινή δραστηριότητα κι από τον ιδιοκτήτη.

Και κάπως έτσι, γίνεται σαφές ότι ακόμα και η παρουσία ενός κατοικίδιου μπορεί να συνδυαστεί με την εμφάνιση ή /και επιδείνωση της αϋπνίας μας! Πρώτα απ’ όλα, όπως ήδη είπαμε, η φροντίδα ενός πλάσματος ασφαλώς συνεπάγεται ευθύνες. Πολύ, δε, περισσότερο σε στιγμές πιο δύσκολες. Φανταστείτε το σκυλάκι σας να είναι άρρωστο, η γάτα σας να έχει τραυματίσει το πόδι της, το ψαράκι σας να έχει λοίμωξη, το καναρίνι σας να έχει τραυματίσει τις φωνητικές του χορδές κ.ο.κ. Πέρα από τις επισκέψεις στον κτηνίατρο και την αντίστοιχη αγωγή, χρειάζεται και το πρακτικό κομμάτι της συμπαράστασης και φροντίδας που, προφανώς ώρα δεν κοιτά οπότε επηρεάζει (και) το βραδινό μας ύπνο. Αλλά ακόμα κι όταν αποκλείσουμε το δύσκολο σενάριο που αφορά σε λόγους υγείας, υπάρχουν πολλοί λόγοι που ένα κατοικίδιο μπορεί να μας χρειάζεται μέσα στη νύχτα. Από τον πιο απλό, ότι θέλει να παίξει μαζί μας, ως πιο σοβαρούς, ότι πείνασε, κάτι το τρόμαξε, κάτι το ανησύχησε.

Αν, μάλιστα, έχουμε ένα ζευγάρι ζώων, για παράδειγμα δύο κουνελάκια, μπορεί πολύ συχνά, να επιλέξουν τη νύχτα για τα παιχνίδια τους ή ακόμα και τις περιπτύξεις τους. Όσο για τους νυχτερινούς τσακωμούς, του σκύλου που τσακώνεται με τον απέναντι, του παπαγάλου που θυμώνει με τον κόκορα του γείτονα ή της γάτας με τη γειτόνισσα που τη στραβοκοιτάζει, αποτελούν από μόνοι τους αρκετό λόγο για να επέλθει αναστάτωση μέσα στη νύχτα. Ανάγκη, έρωτας ή πόλεμος το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Εμείς μένουμε άυπνοι!

Dogsomnia (dog+insomnia) είναι η λέξη που χρησιμοποιείται στην αγγλική βιβλιογραφία και περιγράφει τόσο τα νυχτερινά ξυπνήματα του σκύλου όσο και του ιδιοκτήτη του. Μελέτη μάλιστα της Mayo Clinic έδειξε ότι αυτές οι αφυπνίσεις είναι ικανές να «ρίξουν» την ποιότητα του αποτελεσματικού ύπνου του ανθρώπου που κοιμάται με το σκύλο του, από 85% που είναι η μέση τιμή για όλους μας, σε 83 ή ακόμα και 80% αν ο σκύλος κοιμάται στο ίδιο κρεβάτι μαζί του. Με άλλα λόγια, τα πιθανά στριφογυρίσματα ή ξυπνήματα του σκύλου, οδηγούν σε ξυπνήματα του ανθρώπου που κοιμάται μαζί του. Αυτά με τη σειρά τους αφενός μειώνουν την αποτελεσματικότητα του ύπνου του τελευταίου αφετέρου αν τον ξυπνήσουν μπορεί να οδηγήσουν σε δυσκολία να ξανακοιμηθεί κι άρα αϋπνία. Στην ίδια μελέτη, ωστόσο, βρέθηκε ότι η ποιότητα του ύπνου των τετράποδων φίλων μας λίγο επηρεάζεται από τα ξυπνήματά τους και στην πλειοψηφία των περιπτώσεων επανέρχονται στο ροχαλητό τους σχεδόν άμεσα μετά απ’ αυτά. Μόνοι μας μένουμε και ξενυχτάμε λένε οι ερευνητές, γιατί οι τετράποδοι αγαπημένοι μας επανέρχονται στον ήσυχο ύπνο τους.

Αντίστοιχες μελέτες γι’ άλλα ζώα μπορεί να μην υπάρχουν, αλλά η επίδραση της παρουσίας τους στον ύπνο μας είναι, μάλλον αυταπόδεικτη. Δύο πράγματα μπορούμε να κάνουμε και αυτά στα πλαίσια του δυνατού και με τους περιορισμούς που μπορεί να προκύπτουν. Το πρώτο έχει να κάνει με την εκπαίδευση του νέου μας συγκατοίκου, όσο είναι ακόμα νέος. Φροντίζουμε ώστε οι συνήθειες που εγκαθίστανται να είναι όσο το δυνατόν εντός λογικών ωρών και μέσα στα πλαίσια που μπορούμε να λειτουργήσουμε όχι μόνο τώρα αλλά και στη συνέχεια. Γιατί αν εμείς την περίοδο που πρωτοαποκτήσαμε το ζωάκι μας, ήμασταν νυχτοπούλια και το πηγαίναμε για να κάνει την ανάγκη του στις 2 τα ξημερώματα, είναι τελείως αναμενόμενο το πλασματάκι να συνεχίσει να θέλει εκείνη την ώρα. Ακόμα κι όταν εμείς πάψαμε να είμαστε ξύπνιοι τόσο αργά. Το δεύτερο έχει να κάνει με την αποδοχή. Είπαμε. Συγκατοίκηση είναι και χρειάζεται αμοιβαίες υποχωρήσεις κι αλληλοκατανόηση. Τώρα, αν νιώθετε ότι ο οίστρος της γάτας σας στις 3 το πρωί δεν ενέχει κατανόηση, σκεφτείτε τις φορές που ήρθε και χώθηκε ανάμεσα στα χέρια σας όταν είχατε τις μαύρες σας. Το πόσο σας χαλάρωσε το πέρασμα των δαχτύλων από το τρίχωμά της. Κι αν η βραδινή τουαλέτα του σκύλου σας μέσα στη βροχή, απόψε σας δυσκόλεψε, σκεφτείτε ότι μπορεί να είναι μια ευκαιρία να χορέψετε στη βροχή. Κι αυτός να είναι και ο λόγος που βγήκατε έξω τελικά.

Αφιερωμένο σε σένα που δεν παύεις να νιαουρίζεις, τόσο που τελικά νανουρίζεις, στον Ωρίωνα που ξέρει πάντα πότε να μιλήσει και τι να πει και στο Μελανάκι που έκανε την πολλή της βαβούρα τη νύχτα που έφερε στον κόσμο τα μωρά της. Σε όλα τα πλάσματα που μας ξενυχτάνε για να κοιμόμαστε γαλήνιοι όταν, τελικά, χαλαρώνουμε.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!