Δύο κορμιά κολλημένα το ένα στο άλλο. Τα φιλιά παθιασμένα και γεμάτα υποσχέσεις , τα ρούχα βγαίνουν και οι ανάσες βαθαίνουν. Βρίσκονται στον προθάλαμο του σπιτιού και το πάθος τους δεν τους επιτρέπει ούτε ως το δωμάτιο να φτάσουν. Λίγο φως μπαίνει από τη λάμπα έξω απ’ το μπαλκόνι του σαλονιού.
Τα χέρια απαιτητικά διασχίζουν τα κορμιά και προσπαθούν να μαντέψουν αυτά που τα μάτια δεν μπορούν να δουν στο μισοσκόταδο. Ψάχνουν να ανοίξουν κουμπιά και κόπιτσες, να σκίσουν, με κάθε τρόπο να αφαιρεθούν ρούχα και αξεσουάρ. Αναζητούν καμπύλες του σώματος και σημεία πιο ευαίσθητα για στηρίγματα, πιασίματα, αγγίγματα. Να καταλάβουν πρώτα με την αφή και μετά με τις σκιές.
Τελικά, το ημίφως είναι βασικό αφροδισιακό αυτού του ερωτικού παιχνιδιού. Το άγγιγμα που προηγείται, το βλέμμα που ακολουθεί προσπαθώντας να διακρίνει μέσα απ το φως που μπαίνει απ’ τις χαραμάδες, μες στο σκοτάδι. Οι τέσσερις αισθήσεις που προσπαθούν να καλύψουν τα κενά που αφήνει το ημίφως στην όραση. Οι τέσσερις αισθήσεις που έρχονται να βοηθήσουν την όραση που προσπαθεί να συμπληρώσει την εικόνα. Η αφή ξεκίνησε κι ακολουθεί η γεύση. Ξεκίνα από τις καμπύλες των σωμάτων, η γλώσσα που γλιστρά πάνω τους για να τα ανακαλύψει και να δείξει στα μάτια πού βρίσκεται η πηγή της ικανοποίησης. Η όσφρηση γίνεται κι αυτή πιο δυνατή, να ανοίξει το δρόμο για το λιγοστό φως που γλιστρά, να μυρίσει τον πόθο και να βυθιστεί σε αυτόν. Και τέλος, η ακοή. Είναι εκείνη που θα συγχρονίσει τις ανάσες για να εκτοξευτεί η ένταση. Όλες οι αισθήσεις τεταμένες για να καλύψουν το κενό, να δουν αυτά που τα μάτια δε βλέπουν.
Στο ημίφως. Σώματα που ενώνονται με πάθος και βλέμματα που ψάχνουν με λαχτάρα το ένα το άλλο κάτω από ένα φως που είναι ερεθιστικά λιγότερο και λυτρωτικά χαμηλό. Είναι αυτό που σαγηνεύει γιατί εμπεριέχει το μυστήριο. Είναι αυτό που απελευθερώνει γιατί αφαιρεί αναστολές. Είναι αυτό που λυτρώνει γιατί αφήνει τους ήχους να ακουστούν πιο δυνατά για να ολοκληρώσουν την ένταση, να καλύψουν την ανασφάλεια που θα μπορούσε να δημιουργήσει η έλλειψη καλής οπτικής επαφής. Είναι το ημίφως που κάνει τα χέρια να αρπάζουν πιο σφιχτά, τα χείλη να φιλούν τόσο δυνατά σαν να θέλουν να φωνάξουν στον παρτενέρ πως ναι, είναι απολαυστικό, στο επιβεβαιώνουμε κι ας μην μπορείς ακριβώς να το δεις. Είναι το λιγοστό φως που δρα ως επιπλέον διεγερτικό.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι πολλές διάσημες κινηματογραφικές ερωτικές σκηνές έχουν γυριστεί στο μισοσκόταδο. Από τους Jack Nicholson και Jessica Lange στο «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές», ως τον Ντανιελ Γκρεγκ πρακτορα 007 με την Τόνια Σωτηροπούλου στο Skyfall, οι σκηνοθέτες φαίνεται να ψηφίζουν ημίφως για ερωτικές επαφές έντονες και γεμάτες πάθος. Παίζοντας με φως και σκιές, στο ημίφως κάνει το πασίγνωστο στριπτίζ η Ντεμι Μουρ στην ομώνυμη ταινία, ενώ η Σάρον Στόουν σε ένα μισοφωτισμένο σκηνικό αλλάζει θέση στα πόδια της, στην περιβόητη σκηνή, στο «Βασικό Ένστικτο».
Ο χαμηλός φωτισμός αυξάνει την ένταση της επαφής και μειώνει τις αναστολές, ενώ δυναμώνει την ανάγκη για συνάντηση των βλεμμάτων.
Το ημίφως κάνει τους εραστές πιο διεκδικητικούς, θέλουν να νιώσουν πιο έντονα, να γεμίσουν το κενό όσων δε βλέπουν. Το μισοσκόταδο απελευθερώνει την ένταση της επαφής κι επιτρέπει την κραυγή στην αποκορύφωσή της.
Στο ημίφως για ακόμη μια φορά για μια νέα εμπειρία; Για όποιο από τα δύο κι αν πρόκειται, είναι σίγουρο ότι η επιλογή θα σάς δικαιώσει. Κλείστε τα μάτια κι αφήστε τη σαγήνη να σας οδηγήσει. Το ημίφως είναι τώρα ο κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Συντάκτης: Ελένη Καραχανίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
