Όλα ξεκίνησαν από το κεφάλι. Ξαφνικά, χωρίς λόγο, χωρίς καν μία προειδοποίηση, άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες λευκές τρίχες, κάπου εκεί στους κροτάφους ή στη χωρίστρα, ή δύο τρεις ατίθασες στη ρίζα της φράντζας που δε στρώνουν με τίποτα στο χτένισμα. Το αρχικό σοκ διαδέχτηκαν τα πειράγματα, ενώ σύντομα η θεωρία για τη γοητεία που θα εκτιναχθεί έγινε inside joke στην παρέα. Στην πράξη βέβαια, το ζήτημα άλλοτε αντιμετωπίστηκε με ένα αγχωμένο πέρασμα βαφής κατ’ οίκον, άλλοτε με επαγγελματική παρέμβαση και άλλοτε έμεινε ανέγγιχτο και έγινε αποδεκτό ως η νέα εκδοχή του εαυτού. Όπως και να ‘χει, η εμφάνιση του λευκού έγινε και αποτελεί πια μια νέα πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι μετά την πρώτη έκπληξη, έγινε συνήθεια αυτή η πραγματικότητα και ούτε καν λόγο συζήτησης δεν αποτελεί.
Καθώς όμως ο καιρός προχώρα, δύο γεγονότα έρχονται να προσφέρουν ένα νέο χρωματικό -και όχι μόνο- ταρακούνημα. Αρχικά, οι πρώτες λευκές τρίχες στους κροτάφους δεν είναι πια μόνες. Το λευκό έχει επεκταθεί, σιγά-σιγά καταλαμβάνει όλο το κεφάλι. Συχνά πυκνά, δε, συνοδεύεται από αυτό που κομψά λέγεται γραμμές έκφρασης στο πρόσωπο και δεν είναι άλλο από τις πρώτες ρυτίδες. Δεύτερο σοκ και ομολογουμένως πιο ισχυρό. Και κάπου εκεί που κανείς νομίζει ότι το διαχειρίστηκες κι αυτό και ενώ ακόμη προσπαθεί να βρει ισορροπίες, αναζητά ή σκέφτεται λύσεις και τις εφαρμόζει, ανάλογα με το τι του ταιριάζει πιο καλά, σειρά έχει η επέλαση του λευκού. Οι τρίχες πια είναι λευκές και σε άλλα μέρη του σώματος ανάλογα με το φύλο. Άσπρες τρίχες κάνουν την εμφάνισή τους στο στερνό, στο πρόσωπο στις μασχάλες και, τέλος, στο πιο κρίσιμο όλων, στα επίμαχα σημεία. Ε, αυτό πια πάει πολύ! Χρειάζεται άμεση δράση και το αν θα βαφτούν ή όχι δεν ενέχει καμία αμεσότητα αντίδρασης. Εδώ, το ταρακούνημα ακουμπά βαθιά ζητήματα και δεν είναι πια μόνο χρωματικό αλλά και υπαρξιακό. Είναι οι άσπρες τρίχες απόδειξη γηρατειών; Η εμφάνισή τους στο σώμα σηματοδοτεί την αντίστροφη μέτρηση για την ερωτική ζωή κάποιου; «Μα δεν είμαι πολύ μικρός για κάτι τέτοιο;» αναρωτιέται ο ένας «αδύνατον! είμαι πολύ νέα ακόμα» ακούγεται η άλλη. Απάντηση καμία και ο εσωτερικός μονόλογος συνεχίζεται με τις απορίες να παραμένουν και την άρνηση να επιμένει σθεναρά.
Το σώμα μας είναι αναμφίβολα ο ναός της ύπαρξής μας, το μέσο αλλά και το εργαλείο της απόλαυσης. Στην πορεία των χρόνων της ζωής μας, αναπόφευκτα, αλλάζει πολλές φορές. Αρχικά, αλλάζει ανατομικά, οι καμπύλες, τα πιασίματα, η εμφάνισή του. Έπειτα, διαφοροποιείται η αντοχή του, επηρεάζεται η σφριγηλότητά του, αλλάζει η ελαστικότητα και η υφή του. Είναι το ίδιο κι όμως είναι διαφορετικό. Το σώμα μας, η δίοδος μέσα από την οποία περνούν τα αγγίγματα, η πηγή του ερεθισμού και της απόλαυσης, το σώμα μας που είναι πάντα το ίδιο μα όλο και πιο διαφορετικό.
Πόσο, όμως, επηρεάζουν οι αλλαγές του τον ερωτισμό μας; Δύσκολη ερώτηση, μεγάλη συζήτηση, μα μία και εύκολη απάντηση. Όσο εμείς επιτρέπουμε! Φυσικά οι αλλαγές υπάρχουν και είναι, συχνά, ορατές και αισθητές. Ωστόσο, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι το πώς νιώθουμε εμείς με όλα αυτά. Πόσο μας επηρεάζουν, τι ρόλο παίζουν στη διάθεσή μας. Αλλά πάνω από όλα, πόσο είμαστε διατεθειμένοι να δράσουμε. Όσο εμείς είμαστε εντάξει με τις εξελίξεις που ο χρόνος φέρνει στο σώμα μας, τόσο πιο πιθανό είναι να ισχύει το ίδιο και για όποιον βρίσκεται στο κρεβάτι δίπλα μας.
Επίσης, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει το αν αγαπάμε το σώμα μας, αν το φροντίζουμε. Για παράδειγμα ένα υγιές και καθαρό σώμα είναι σαφώς πιο ενδιαφέρον από ένα παραμελημένο. Ένα γυμνασμένο σώμα, όχι απαραίτητα αθλητικό μα προσεγμένο, είναι ένα σώμα που γίνεται πιο θελκτικό. Καθοριστικής σημασίας επίσης, είναι αν εξακολουθούμε εμείς οι ίδιοι να το αντιμετωπίζουμε ως μέσο απόλαυσης. Είναι σημαντικό το να του προσφέρουμε απόλαυση, αλλά και να τη διεκδικούμε. Όσο πιο μεγάλη σημασία και φροντίδα δίνουμε σε αυτά, τόσο πιο πιθανό είναι το σώμα μας να παραμένει επιθυμητό, πρώτα από τον ίδιο μας τον εαυτό και στη συνέχεια από τους γύρω μας. Το σίγουρο είναι ότι ο ερωτισμός δεν έχει χρώμα αλλά και αν έχει, το άσπρο χωράει μέσα στην παλέτα του. Έτσι κι αλλιώς, αν εμείς νιώθουμε ερωτικά, καμία άσπρη τρίχα δεν μπορεί να το αλλάξει.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη