Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να ζουν τις στιγμές τους όχι απλώς στο τέρμα, αλλά πάνω από το κόκκινο. Εκείνοι που έχουν μια νέα ιδέα κάθε στιγμή και ακόμα και τη στιγμή που βρίσκονται στην υλοποίησή της, ήδη σκέφτονται κι οργανώνουν ήδη την επόμενη. Μεταξύ μας, και πέρα από το φαινομενικά παράλογο της κατάστασής τους, είναι άτομα που αγαπούν τις συγκινήσεις και την αδρεναλίνη. Θα βρίσκονται στον καναπέ το βράδυ, σπάνιο για εκείνους ο καναπές αλλά έστω ότι τυχαίνει, και θα σκεφτούν «πού πάμε ταξίδι αύριο;», θα σερφάρουν στο διαδίκτυο, θα βρουν εισιτήρια για έναν προορισμό και το πρωί θα είναι με τη βαλίτσα στο χέρι κι έτοιμοι για αναχώρηση, ακόμα και αν πρόκειται να βρεθούν εκεί για μία μόνο μέρα.
Συνάμα είναι άνθρωποι που συχνά βαριούνται κι εύκολα όταν ασχολούνται με κάτι που δεν τους ενδιαφέρει. Τα πράγματα γίνονται, φυσικά, χειρότερα όταν οι συνθήκες τους οδηγούν στο να ασχολούνται με κάτι που στην πορεία, αναπόφευκτα, βαριούνται, για παράδειγμα τη δουλειά τους, την ίδια δραστηριότητα ακόμα κι αν είναι χόμπι και υπήρξε επιλογή τους, το να βγαίνουν με τα ίδια άτομα, το να βλέπουν συχνά τους ίδιους ανθρώπους ή μέρη, ακόμα και αν πρόκειται για τις σχέσεις τους. Περιγραφές που μπορεί να ταιριάζουν σε άτομα που συναντάμε καθημερινά, χαρακτηριστικά που συναντώνται συχνά, στοιχεία που μπορεί ακόμα και να αναγνωρίζουμε στον ίδιο μας τον εαυτό. Χρειάζεται, όμως, προσοχή γιατί εδώ μιλάμε για την πιο έντονη μορφή τους, αυτή που οδηγεί σε ακατάπαυστη αναζήτηση εναλλαγών. Είναι οι άνθρωποι που κινούνται μέσα από την παρόρμηση.
Αλήθεια, τι να συμβαίνει στις πιο προσωπικές σχέσεις τους; Τι γίνεται με το ταίρι τους και πόσο πιθανό είναι να κρατήσουν μια ερωτική σχέση; Ειδικότερα, τι συμβαίνει αν μπλέξουν δύο παρορμητικοί τύποι;
Όπως ήδη αναφέρθηκε, οι παρορμητικοί, είναι άνθρωποι που αγαπούν το καινούργιο, που ποθούν το διαφορετικό, που κουράζονται και βαριούνται στη μονοτονία και τη ρουτίνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά τους μεταφέρονται, αναπόφευκτα και στις διαπροσωπικές αλλά και στις ερωτικές σχέσεις τους. Χρειάζεται εναλλαγή για να μη βαρεθούν αλλά και πάλι παραμένει αμφίβολο το αν θα διατηρηθεί το ενδιαφέρον τους και για πόσο. Σχέση για όσο κρατήσει, λοιπόν και με αμφίβολο μέλλον και πορεία;
Δεν υπάρχει ελπίδα για να κάνει κανείς μια μακρόχρονη σχέση, μια σταθερή πορεία, κάτι τελοσπάντων με προοπτική με έναν παρορμητικό τύπο; Σε αυτό το εναγώνιο, για πολλούς, ερώτημα προσπάθησε να απαντήσει ομάδα ειδικών από το Πανεπιστήμιο του Buffalo το 2016. Στην έρευνά τους, λοιπόν, μελέτησαν ζευγάρια στα οποία και τα δύο μέλη ανήκαν στους παρορμητικούς τύπους. Εντόπισαν ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει ισχυρή πιθανότητα η σχέση όχι μόνο να είναι επιτυχημένη, αλλά και τα μέλη της να είναι ικανοποιημένα και από την ποιότητα αλλά και από την έντασή της. Δύο παρορμητικοί, που βρίσκονται σε σχέση μεταξύ τους, καταλήγουν οι συγγραφείς, μπορούν να καταπολεμήσουν ο ένας την τάση για βαρεμάρα του άλλου και να τα καταφέρουν. Η σχέση τότε έχει πιθανότητες όχι μόνο να είναι διαρκείας αλλά και να είναι έντονη και γεμάτη συγκινήσεις, ακριβώς όπως την επιθυμούν τα μέλη της.
Με λίγα λόγια, φαίνεται πως όταν βρεθούν μεταξύ τους οι παρορμητικοί, τα πράγματα όχι απλώς δουλεύουν καλά αλλά αυτοί η τάση τους για αλλαγή, οποιασδήποτε μορφής κι έντασης, γίνεται ευκολότερα κατανοητή από το σύντροφό τους. Ακόμα κι αν ο απέναντί τους δεν είναι έτοιμος να ακολουθήσει, είναι πιο πιθανό να κατανοήσει, ακριβώς γιατί αναγνωρίζει τον παρορμητισμό καθώς αποτελεί και δικό του χαρακτηριστικό. Φαίνεται ότι η ενσυναίσθηση μεταξύ τους είναι πιο ενεργή, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι τριβές και να γίνεται πιο αποδεκτός ο ένας από τον άλλο.
Το ερώτημα τόσο για τους ερευνητές όσο και για όλους εμάς, βέβαια, παραμένει για το τι γίνεται στις περιπτώσεις σχέσεων που μόνο ο ένας εκ των δύο είναι παρορμητικός κι ο άλλος όχι. Είναι αυτές οι σχέσεις καταδικασμένες εν τη γενέσει; Η γνωστή θεωρία ότι τα αντίθετα έλκονται μπορεί να αποτελέσει μια πρώτη σκέψη και να λειτουργήσει ως βάση εργασίας. Ένα πολύ παρορμητικό άτομο μπορεί να βρίσκει την ισορροπία του σε ένα άτομο πιο χαμηλών τόνων, πιο ψύχραιμων αποφάσεων, πιο ήρεμων επιλογών. Από την άλλη, ο παρορμητισμός μπορεί να είναι ο λόγος που ένα άτομο πιο συντηρητικό στις κινήσεις του, να ζήσει μια περιπέτεια, ένα ταξίδι, μια βραδιά, μια εξόρμηση πιο έντονη από το συνηθισμένου του, διαφορετική, ίσως και πιο ενδιαφέρουσα. Το ίδιο το παρορμητικό άτομο μπορεί να διαπιστώσει ότι η ουσία δε βρίσκεται μόνο όταν κανείς τρέχει ή αγωνιά για κάτι νέο, αλλά και όταν απολαμβάνει την ασφάλεια μιας αγκαλιάς που το περιμένει στο τέλος της ημέρας.
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε είναι ότι κάθε σχέση είναι διαφορετική και κάθε συνδυασμός χαρακτήρων μοναδικός. Ό,τι και να λένε οι μελέτες, η ζωή είναι εδώ για να ανατρέπει τα δεδομένα και να εξυμνεί τις εξαιρέσεις. Άλλωστε, μια δόση παρορμητισμού δε βλάπτει. Το αντίθετο, κάνει την καθημερινότητα πιο γευστική, πιο ενδιαφέρουσα. Την αλλάζει, όπως κάνει μια κουταλιά αλάτι όταν πέσει στην καραμέλα. Μας ξενίζει στην αρχή αλλά στην πορεία αυτό το γαργαλητό στη γλώσσα μάς προσκαλεί να φάμε μια ακόμα κουταλιά.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Καραχανίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
