Αγγίζουν και συχνά ξεπερνούν τα όριά τους

Παίρνεις βαθιά ανάσα. 3,2,1,… Κλείνεις σφιχτά τα μάτια σου και βουτάς. Για δευτερόλεπτα δε νιώθεις τίποτα παρά μόνο την πίεση του αέρα. Μετά αντιλαμβάνεσαι τι, όντως, συμβαίνει. Πέφτεις στο κενό, το μυαλό αρχίζει να περνάει μπροστά απ’ τα κλειστά σου μάτια εκατοντάδες σκέψεις ανά δευτερόλεπτο, χιλιάδες φωνές αντηχούν στο κεφάλι σου, σε καλούν να ανοίξεις τα μάτια σου. Υπακούς και βλέπεις το έδαφος να πλησιάζει ολοένα και περισσότερο και να σε κοιτάει χαιρέκακα σαν να σου λέει «Έλα τώρα να σε γειώσω για τιμωρία στην απερισκεψία της επιλογής σου». Κοντεύεις να φτάσεις κάτω κι αναρωτιέσαι τι θα γίνει αν, όντως, πέσεις κι εκεί που πας να φοβηθείς, έρχεται το ελαστικό σχοινί και σε τραβάει ξανά ψηλά. Κι ύστερα σε πλημμυρίζει το συναίσθημα της ολοκλήρωσης, σου βγαίνει αυθόρμητα ένα γέλιο γάργαρο από βαθιά κι ουρλιάζεις από χαρά. «Ναι, ρε γαμώτο, το έκανα» λες. Κάπως έτσι, λοιπόν, θα νιώσεις, αν δοκιμάσεις το bungee jumping.

Σου φαίνεται ίσως, τρελό και ριψοκίνδυνο, αλλά η αλήθεια είναι ότι διαρκώς όλο και περισσότεροι αποφασίζουν να δοκιμάσουν τα εξτρίμ σπορ, φτάνοντας στα όριά τους κι ίσως συχνά ξεπερνώντας τα. Γιατί όχι κι εσύ; Όσοι το έκαναν, έχουν να λένε πως σε κάνει να νιώθεις απελευθερωμένος, πως βρίσκεις τον εαυτό σου αν ήσουν χαμένος, ότι αυτή η έκρηξη αδρεναλίνης σε φέρνει σε τρελά επίπεδα χαράς κι ολοκλήρωσης.

Στην πίεση της καθημερινότητας πολλοί επιλέγουν να αγγίζουν τα όριά τους. Σε όλες τις εκφάνσεις τους. Δε χρειάζεται να κρέμεσαι από ένα σκοινί πάνω απ’ τη θάλασσα. Σίγουρα το ‘χεις κάνει κι εσύ με τον δικό σου τρόπο. Απ’ τα 36ωρα αϋπνίας που χτύπησες για κάποιο πρότζεκτ στη δουλειά, μέχρι τις μελανιές που βρίσκουν κάποιοι στον λαιμό τους το επόμενο πρωί μετά από ένα κρεβάτι που τους προσέφερε την απόλυτη ηδονή. Όποια κι αν ήταν η επιλογή σου όμως, ξέρεις πόση είναι η συναισθηματική πληρότητα στο τέλος της. Όταν, μετά το υπερβολικό στρες, θα φτάσεις σε ένα απόλυτο σημείο ζεν.

Γιατί, όμως, γουστάρουμε να φτάνουμε στα όρια, να περπατάμε σε τεντωμένα σκοινιά, ενώ ξέρουμε ότι μπορεί συχνά να ‘ναι ριψοκίνδυνο;

Η απάντηση είναι ότι έτσι προκαλείς τη μοίρα σου, της βγάζεις γλώσσα και δεν την αφήνεις να καθορίζει τα πάντα. Την κάνεις να σε κυνηγήσει. Δεν παραμένεις μέσα στο φράγμα των «δεν μπορώ» ή των «δεν πρέπει», αλλά του πατάς μια γερή κλοτσιά κι αναβλύζει από μέσα ο χείμαρρος των «θέλω». Για να καταλάβεις καλύτερα, σκέψου τον εαυτό σου σαν τον φοίνικα. Καίγεσαι μέσα στην ανιαρή καθημερινότητά σου και παίρνοντας ρίσκα αναγεννιέσαι απ’ τις στάχτες σου.

Υπάρχουν, όμως, κι αυτοί που δεν το κάνουν. Υπάρχεις εσύ που περνάς μέρες ακολουθώντας το στημένο κι ασφαλές σου πρόγραμμα, γιατί απλά εθελοτυφλείς κι απομακρύνεις τις εμπειρίες που σε καλούν να ζήσεις ρισκάροντας. Είναι λογικό να αποφεύγεις να πάρεις ρίσκα και να φτάσεις στα όριά σου, μιας κι οι επιλογές μας μάς καθορίζουν, σκιαγραφούν το μέλλον μας κι όσο πιο ακραίες είναι, τόσο πιο επικίνδυνες. Αναμενόμενο, λοιπόν, να ‘σαι περισσότερο σκεπτικός και λιγότερο τολμηρός.

Ένα, όμως, είναι το σίγουρο. Ότι η μετριότητα κι η ασφάλεια της καθημερινότητας για πολλούς είναι πληκτική και σε αυτήν ακριβώς την ανατροπή της ρουτίνας γεννιέται το πάθος να φτάνει κάποιος στα όρια.

Δε θα σου πει κανείς να σταματήσεις να κάνεις ακραίες επιλογές, ούτε όμως θα σε ενθαρρύνει να ζεις μέσα στο καβούκι σου, σε μια απόλυτη ασφάλεια που δε θα σου επιτρέπει συχνά να κάνεις καθοριστικές επιλογές για το μέλλον σου.

Για να βγεις απ’ το αδιέξοδο της επιλογής ορίων ή ασφαλούς μετριότητας να ξέρεις ότι απομένει απλώς να βρεις μία ισορροπία που να ταιριάζει στον χαρακτήρα και στις αντοχές σου. Τίποτα δεν είναι τόσο περίπλοκο, αν εμπιστευτείς τον εαυτό σου, αναγνωρίσεις τις δυνατότητές σου και κάνεις τις κατάλληλες επιλογές για τη ζωή σου, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις συνέπειές τους.

Υ.Γ.: Μια μικρή προτροπή πριν φύγεις. Πριν αποφασίσεις, έχε κατά νου ότι τα ακριβά κι ωραία πράγματα έρχονται πάντα σε μικρές συσκευασίες κι οτιδήποτε εξτρίμ κι υπερβολικό κατά κανόνα είναι και σύντομο. Κάνε, λοιπόν, τα μαθηματικά σου κι έλα να μου πεις πώς ήταν η εμπειρία σου!