Μια κραυγή για να εκτονωθείς!

Πότε ήταν η τελευταία φορά που φώναξες; Όχι, δεν εννοώ όταν χτύπησες το μικρό σου δαχτυλάκι στη γωνία του τραπεζιού. Ούτε όταν τσακώθηκες με τον αδερφό σου ή τον σύντροφό σου και τους στόλισες από πάνω μέχρι κάτω σαν χριστουγεννιάτικα δέντρα. Εννοώ μια κραυγή τόσο βαθιά και δυνατή που σε έκανε να νιώθεις ότι γδέρνεις τα πνευμόνια σου, ότι οι φωνητικές σου χορδές τεντώθηκαν σε σημείο να σπάσουν. Μια κραυγή για να ξεδώσεις. Έχεις καιρό, ε;

Σου προτείνω να το δοκιμάσεις. Οι λόγοι είναι πολλοί. Οι άνθρωποι βιώνουμε καθημερινά διάφορες καταστάσεις μέσω των διαπροσωπικών μας σχέσεων. Άλλες θετικές που μας χαροποιούν κι άλλες δύσκολες, άσχημες, που μας γεμίζουν αρνητικά συναισθήματα. Το κακό, βέβαια, είναι ότι τα αρνητικά συναισθήματα είναι αυτά που υπερισχύουν και πετάνε έξω κάθε ευχάριστη σκέψη για να βολευτούν καλά-καλά και να μας στεναχωρήσουν.

Μια αποτυχία, ένας χωρισμός, μια προδοσία, μια απώλεια. Το δοχείο που έχει η ψυχή για την αντιμετώπισή τους γεμίζει. Κάποια στιγμή, όταν μαζευτούν πολλά, ξεχειλίζει. Ο αρνητισμός ξεχύνεται μέσα σου, νιώθεις χαμένος κι η αισιοδοξία σου παλεύει να πάρει ανάσα για να μπορέσεις να αντέξεις. Θέλεις να ουρλιάξεις, να κλάψεις, να βρίσεις, να δώσεις μπουνιές στο μαξιλάρι σου, στον τοίχο –ή στα μούτρα αυτού που σε στεναχώρησε–, αλλά δεν το κάνεις. «Ψυχραιμία!» λες στον εαυτό σου. «Μη χαλαστείς.» Η αλήθεια, όμως, είναι πως το να εξωτερικεύσεις όλον αυτό τον θυμό, τη λύπη, την απογοήτευση με μια κραυγή, θα σε βοηθήσει να τα αποβάλεις και να θεραπεύσεις την όποια λαβωματιά σου μόνος σου. Χωρίς εξωτερικές βοήθειες.

Έρευνες έχουν δείξει ότι παρόλο που συχνά το να φωνάζεις έχει συσχετισθεί με την οργή και την αδυναμία διαχείρισής της, στην πραγματικότητα μια βαθιά γεμάτη συναίσθημα κραυγή έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Μάλιστα, έχει δημιουργηθεί κι ειδική μορφή ψυχοθεραπείας απ’ τον Dr Arthur Janov, ο οποίος, στη δεκαετία του ‘60 μετά από πειράματα, απέδειξε ότι με την ανθρώπινη τσιρίδα ένα άτομο έχει τη δυνατότητα να αποβάλει κάθε αρνητικό συναίσθημα από ψυχολογικά τραύματα του παρελθόντος. Κατά τον ίδιο τρόπο μπορεί να θεραπεύσει το άγχος και να προλάβει κρίσεις πανικού. Άλλωστε, όπως στηρίζει κι ο ίδιος ο Dr Janov εντυπωσιάστηκε με τη βελτίωση που παρατήρησε κατά την πρώτη συνεδρία στον ασθενή του. «Φάνηκε να έρχεται σε επαφή με την πραγματικότητα, σαν να κατανοεί τον εαυτό του» είπε χαρακτηριστικά.

Είναι λογικό ότι η σωματική έκφραση ενός συναισθηματικού πόνου ή θυμού θα έχει θετικά αποτελέσματα, αφού συχνά η καταπίεσή τους παρουσιάζει αντίστοιχες αρνητικές σωματικές συνέπειες.

Δεν έχεις πειστεί ακόμα; «Τι, δηλαδή, το να φωνάζω σαν μανιακός θα με βοηθήσει;» Εγώ ένα πράγμα ξέρω. Η νούμερο ένα αιτία θανάτων σήμερα δεν είναι ούτε τα εγκεφαλικά ούτε τα τροχαία ατυχήματα. Είναι η καταστολή που όλοι βιώνουν. Ζούμε σε μια ιδιαίτερα καταπιεσμένη κοινωνία που όντως αν οι άνθρωποι σε έβλεπαν να ουρλιάζεις στη μέση του δρόμου θα αναρωτιόνταν αν είσαι στα καλά σου, θα σου έριχναν επικριτικά βλέμματα και πιθανότατα να καλούσαν την αστυνομία να σε μαζέψει. Όμως η αλήθεια είναι ότι η ανθρώπινη τσιρίδα είναι απ’ τους πιο πρωτόγονους τρόπους να έρθεις σε επαφή με τον εσωτερικό σου πόνο, που μάλλον σε κατατρώει όταν μένει αθεράπευτος.

Ναι, σαφώς και θα σου φανεί περίεργη μέθοδος, αλλά δε σου λέει κανείς να το κάνεις μπροστά σε όλους. Αν πραγματικά νιώθεις πνιγμένος, και μέσα σου ξέρεις ότι το δοχείο των αρνητικών συναισθημάτων έχει γεμίσει, δοκίμασέ το.

Τρία απλά βήματα. Μείνε μόνος. Ξάπλωσε και σκέψου τι σε πλήγωσε, γιατί πονάς. Κι ύστερα απλά φώναξε. Μην ντραπείς και κρατηθείς. Φώναξε όσο πιο δυνατά μπορείς. Κάνε το με τον τρόπο σου. Στο σπίτι σου, με μουσική, με το πρόσωπό σου χωμένο σε ένα μαξιλάρι. Όπως νιώθεις εσύ πιο άνετα.

Τα τραύματα της ψυχής είναι ζήτημα αυστηρά προσωπικό. Μόνο εσύ ξέρεις πώς πονάς. Πώς κάποια τραγούδια που ακούς ή φωτογραφίες που βλέπεις σε σπάνε, γιατί σου θυμίζουν μια άσχημη κατάσταση. Όμως να θυμάσαι πως όταν δεν αξιολογείς πόσο πληγώθηκες δε θα μπορέσεις να εξαφανίσεις τον πόνο. Όταν αγνοείς τον χείμαρρο των αρνητικών σου συναισθημάτων, αυτός θα συνεχίσει να σε πνίγει και να ρουφάει τα πάντα με τις εσωτερικές κραυγές του που δεν πρόκειται να σταματήσουν αν μείνουν παγιδευμένες.

Σταμάτα να κρατάς τον πόνο, τη θλίψη και τα τραύματα μέσα σου. Έκφραζέ τα σωματικά, φώναζε κι άκου τον αρνητισμό σου να αντηχεί, καθώς απομακρύνεται μια για πάντα από πάνω σου.

Πηγές: Betterhelp.com, Inverse.com