Προσοχή στους έρωτες μεταξύ κυλικείων κι αμφιθεάτρων

Ο έρωτας κι οι εκφάνσεις του καλύπτουν μεγάλο μέρος της ζωής του ανθρώπου κι είναι δύο τρομερά ποικιλόμορφα θέματα. Η ηλικία, το πλαίσιο, οι συνθήκες και χίλια δυο άλλα πράγματα παίζουν σημαντικότατο ρόλο στο πώς αυτά θα διαμορφωθούν και στις ιδιαιτερότητές τους.

Η περίοδος της φοιτητικής ζωής αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της πορείας μεγάλου μέρους των ανθρώπων. Διαλέξεις, διάβασμα, εξετάσεις στα στάνταρ της φάσης αυτής, ενώ διασκέδαση, σχέσεις και έρωτες κι όλα τα παρελκόμενα στα όχι απαραίτητα χαρακτηριστικά της, αλλά σίγουρα σε αυτά που απασχολούν ένα άτομο αυτής της ομάδας συχνότατα.

Που λες, λοιπόν, όταν είσαι φοιτητόπαιδο είναι πολύ πιθανό το γκομενάκι που θα σου γυαλίσει να ‘ναι συμφοιτητής ή συμφοιτήτρια, είτε με τη στενή έννοια ότι σπουδάζετε στο ίδιο τμήμα είτε με την πιο γενική ότι είστε στην ίδια σχολή ή ίδρυμα. Θα το συναντήσεις στο αμφιθέατρο, στο κυλικείο, στη λέσχη, σε μια φοιτητική ομάδα, στη βιβλιοθήκη, σε ένα πάρτι, στο άκυρο ή μέσω κοινών γνωστών, ακόμα και στον δρόμο προς τη σχολή. Άμα είναι να σε βρει το κακό, θα σε βρει. «Ε όχι και κακό!» θα πεις και θα σκέφτεσαι πόσο ξινή και περίεργη παίζει να είμαι για να το λέω αυτό. Διότι, εκ πρώτης όψεως αυτό φαντάζει αρκετά ιδανικό, με πολλές ευκολίες, πολύ ταιριαστό κι αναμενόμενο κι ίσως και ζητούμενο. Οι ηλικίες είναι ταιριαστές, πάνω-κάτω τα ενδιαφέροντα θα κινούνται σε παρόμοια μήκη και πλάτη, ο τρόπος ζωής θα παρουσιάζει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά κι όλα ωραία και καλά και το κυριότερο, το κοινό πλαίσιο σημαίνει και μεγαλύτερη ευκολία να προσεγγίσεις το άτομο που θέλεις.

Έτσι, σε ένα ιδανικό σενάριο έχουμε δύο άτομα παρόμοιας ηλικιακής ομάδας, με αμοιβαίο ενδιαφέρον, πολλές ευκαιρίες να έρθει ο ένας σε επαφή με τον άλλον κι αρκετό κοινό χρόνο και διάθεση ώστε να ανθίσει η γνωριμία. Θα διαβάζετε και μαζί, να τη κι η έξτρα βοήθεια. Όλα λαμπρά. Με τις τόσες άλλες, όμως, μη ιδανικές ιστορίες τι συμβαίνει; Ή με εκείνες τις ιδανικές που κάποια στιγμή καταλήγουν σε χωρισμούς; Μήπως το να μπλέξεις με άτομο από τη σχολή τότε δεν είναι και πολύ ονειρικό; Μια είναι η λέξη που χαρακτηρίζει όλες αυτές τις λοιπές περιπτώσεις: «άβολο».

Άβολη περίπτωση πρώτη, τρως κόλλημα με άτομο που ούτε βλέμμα δε σου ρίχνει. Η συνθήκη αυτή συνεπάγεται πρωτ’ απ’ όλα πως θα νιώθεις την ανάγκη να καταφθάνεις για μάθημα πάντα στην πένα. Μεγάλο βάσανο. Γιατί δε λέει να συνωμοτήσει το σύμπαν να σε τσεκάρει το πρόσωπο κι εσύ να μην είσαι στα καλύτερά σου. Έπειτα, αν είσαι τύπος διεκδικητικός θα σε βάλει στο τρυπάκι να ελέγχεις πού πάει και τι κάνει κι, όλως τυχαίως, να τριγυρνάς κι εσύ εκεί γύρω. Ή αν είσαι ντροπαλός, να ‘χεις το νου σου κάθε φορά που προχώρα ανατολικά, να τρέχεις δυτικά και τούμπαλιν.

Άβολη περίπτωση δεύτερη, παίζεται φάση με κάποιο πρόσωπο κι εσύ λαβώνεσαι από τα βέλη του Θεού Έρωτα, σε αντίθεση βέβαια με το άτομο που σε ενδιαφέρει. Αντίστοιχα με την πρώτη κατηγορία, το να είσαι κουκλάκι ζωγραφιστό κάθε μέρα στο μάθημα γίνεται προτεραιότητα. Τα βλέμματα δίνουν και παίρνουν εν προκειμένω, οπότε, οκ, έχει ένα ενδιαφέρον και σε προκαλεί, με δεδομένο, όμως, ότι δε θέλετε τα ίδια πράγματα, όλη αυτή η φάση κλονίζει τα νεύρα σου και σε τσιτώνει και μόνο για παρακολούθηση διάλεξης δεν είσαι. Δε συζητώ βέβαια καν πως οποία κοινωνική επαφή του προσώπου πιάσουν οι κεραίες σου, την αντιλαμβάνεσαι ότι και καλά το πρόσωπο έχει βγει πάλι για «κυνήγι».

Άβολη περίπτωση τρίτη, μια ελεύθερη μορφή σχέσης. Είπαμε να υπάρχει ελευθερία όταν δεν είστε ο ένας για τον άλλον, αλλά και το να τρως στη μάπα κάθε φλερτ που θα απολαμβάνει, παραπάει. Άσε που κι εσύ έχεις έναν παραπάνω δισταγμό να ανοίξεις τα γυπαετικά φτερά σου προς άλλες κατευθύνσεις, όταν κυκλοφορείτε στον ίδιο χώρο.

Άβολη περίπτωση τέταρτη, χωρισμός. Ξεκάθαρα κι απόλυτα η χειρότερη. Και φιλικός να ‘ναι ο χωρισμός, δε θες τον άλλον άνθρωπο μέσα στα πόδια σου όταν προσπαθείς να κάνεις restart. Όταν, δε, πρόκειται για χωρισμό που εμπεριέχει πόνο, το να συναντιέστε κάθε τρεις και λίγο, είναι σαν να ξύνεις την πληγή κι έτσι κινδυνεύει να μην επουλωθεί ποτέ και να κολλήσεις για καιρό στο παρελθόν. Σε περίπτωση κιόλας που το πρώην αμόρε σου σκάσει μύτη και με νέα σχέση κάποια στιγμή, δε γλιτώνεις τον νευρικό κλονισμό.

Κι η λίστα, βέβαια, μεγαλώνει όσο περισσότερο εξερευνά κανείς τον φοιτητικό κόσμο, ωστόσο τόσο σε αυτές τις περιπτώσεις όσο και σε άλλες παρόμοιες, τα πράγματα που καθιστούν την κατάσταση περίεργη είναι περίπου τα ίδια. Εν συντομία, το να έχεις ενδιαφέρον για άτομο της ίδιας σχολής, σημαίνει πως η παρουσία σου στο κτήριο των μαθημάτων επηρεάζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από την παρουσία εκείνου.  Μπορεί να γίνει η αιτία να μη χάνεις ούτε λεπτό διάλεξης ή η αιτία να πατάς μόνο όταν είναι απαραίτητο κι αυτό μόνο αν σε παρατρέχει τουλάχιστον ένα κολλητάρι προσφέροντας ηθική υποστήριξη.

Γι’ αυτό σου λέω, όσο πιο έξω-σχολικό το crush, τόσο το καλύτερο. Μη διακινδυνεύσουμε και το πτυχίο για έναν έρωτα.